Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Use of Multimedia Technology in the Context of Health Communication in Surgical Sciences

Yıl 2024, Cilt: 2 Sayı: 1, 61 - 82, 12.06.2024

Öz

Health communication is a field of study that has recently attracted attention. When the studies on this subject are examined, it is seen that the examination of the use of multimedia technology, which is a combination of elements such as video, audio, text, graphics and interaction, in the field of surgery from the perspective of health communication has been neglected. Based on the phenomenon of sharing health information with individuals, groups and society, which is one of the definitions of health communication, it was aimed to keep a projection on the situation especially among surgeons, who are characterized as health professionals. Doctors working in surgical branches in the field of medicine also use multimedia components intensively for different purposes such as education, information and promotion, and produce content for different target audiences such as colleagues, students and patients. In this context, how and why surgeons use multimedia technologies, their views on emerging audio and video technologies, the problems they face, their suggestions for solutions, and their predictions about how surgery and multimedia technologies will develop together in the future are gaining importance. In this study, interviews were conducted with a sample of surgeon faculty members from Ege University Faculty of Medicine, Departments of Surgical Sciences, who have participated in live surgical broadcasts and produced educational videos, interactive CD/DVD and podcast content in the field of medicine and surgery. In the study designed as an open-ended questionnaire interview, 30 questions were asked to the participants. With the prepared standard question set, it was aimed to analyze the surgeons' experiences, attitudes, thoughts, intentions, comments, mental perceptions and reactions regarding the use of multimedia and multimedia components such as video, audio, graphics, text and interaction elements.

Kaynakça

  • Açık, Y., & Apaydın, F. (2012). Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde Canlı Cerrahi Yayınları: Süreç ve Yöntemler. Akademik Bilişim’12 - XIV. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri Kitabı (s. 459 466). Uşak: Uşak Üniversitesi.
  • Baştan, S. (2009). MPEG-4 Video Standardı ve İletişim Endüstrileri Üzerine Etkileri. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 1(36), 25-49.
  • Bayat, A. H. (2003). Tıp Tarihi. İzmir: Sade Matbaa.
  • Bertens, M., Leerlooijer, J. N., & Fernandez, M. E. (2022). Sağlık İletişimi. F. v. Dam, L. de Bakker, A. M. Dijkstra, & E. A. Jensen içinde, Bilim İletişimi Teori, Araştırma, Uygulama (s. 227-253). İstanbul: Sabri Ülker Vakfı Yayınları.
  • Çınarlı, İ. (2016). Stratejik Sağlık İletişiminin Sağlığın Tıbbileştirilmesindeki Rolü. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi(43), 203-216.
  • Darkins, A. W., & Cary, M. A. (2000). Telemedicine and Telehealth Principles, Policies, Performance and Pitfalls. New York: Springer Publishing.
  • Durul, S. S. (2020). İletişimin İşleyişi, Boyutları ve Özellikleri. E. Yüksel içinde, Bütün Yönleriyle Sağlık İletişimi (s. 11-31). Konya: Litertürk Academia.
  • Fiske, J. (1996). İletişim Çalışmalarına Giriş. (S. İrvan, Çev.) Ankara, Türkiye: Bilim Sanay Yayınları / Ark.
  • Gibson, J. D., & Hwang, J.-N. (2009). Multimedia Networking: From Theory to Practise. New York: Cambridge University Press.
  • Göde, S., Tırış, F. S., Akyıldız , S., & Apaydın, F. (2011). Photogrammetric Analysis of Soft Tissue Facial Profile in Turkish Rhinoplasty Population. Aesthetic Plastic Surgery, 1016-1021.
  • Göğüş, B. (1998). Anlatım Terimleri Sözlüğü. Ankara: Kurtuluş Ofset Basımevi.
  • McQuail, D., & Windahl, S. (2005). İletişim Modelleri - Kitle İletişim Çalışmalarında. (K. Yumlu, Çev.) Ankara: İmge Kitabevi Yayınları. Okay, A. (2012). Sağlık İletişimi. İstanbul: Derin Yayınları.
  • Schiavo, R. (2014). Health Communication: From Theory to Practice. San Francisco: Jossey-Bass.
  • Sezgin, D. (2015). Sağlık İletişiminde Paradigma İhtiyacı: Disipinlerarası İşbirliğine Çağrı. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası, 3(68), s. 95-101.
  • Türk Dil Kurumu Sözlükleri. (2021, Aralık 19). Güncel Türkçe Sözlük: https://sozluk.gov.tr/ adresinden alındı
  • Türkmen, B. B. (2021). Bilim ile Sanatın İş Birliği Üzerine Bilimsel İllüstrasyon Leonardo da Vinci İncelemeleri. SDÜ Art-E Güzel Sanatlar Fakültesi Sanat Dergisi, 14(28), 981-1011.
  • Zettl, H. (1997). Television Production Handbook. Wadsworth Publishing Company.

Sağlık İletişimi Bağlamında Multimedya Teknolojisinin Cerrahi Bilimlerde Kullanımı

Yıl 2024, Cilt: 2 Sayı: 1, 61 - 82, 12.06.2024

Öz

Sağlık iletişimi son dönemde ilgi gören bir çalışma alanıdır. Bu konuda yapılan çalışmalar incelendiğinde video, ses, yazı, grafik ve etkileşim gibi unsurların birleşiminden oluşan multimedya teknolojisinin cerrahi alanındaki kullanım pratiklerinin sağlık iletişimi perspektifinden incelenmesinin ihmal edildiği görülmektedir. Sağlık iletişiminin tanımlarından biri olan sağlık bilgisinin kişi grup ve toplumla paylaşılması olgusundan hareketle özellikle sağlık profesyonelleri olarak nitelendirilen cerrahlar arasındaki duruma bir projeksiyon tutulmak istenmiştir. Tıp alanında cerrahi branşlarda çalışan doktorlar da eğitim, bilgilendirme ve tanıtım gibi farklı amaçlara yönelik olarak multimedya bileşenlerini yoğun olarak kullanmakta, meslektaşları, öğrencileri ve hastaları gibi farklı hedef kitleler için içerik üretimi yapmaktadırlar. Bu bağlamda cerrahların multimedya teknolojileri nasıl ve niçin kullandıkları, gelişmekte olan ses ve görüntü teknolojileri hakkındaki görüşleri, karşılaştıkları sorunlar, çözüm önerileri ve gelecekte cerrahi ile multimedya teknolojilerinin birlikte nasıl bir gelişim göstereceğine dair öngörüleri önem kazanmaktadır. Bu çalışmada Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Cerrahi Bilimlere bağlı anabilim dallarından canlı cerrahi yayınlarına katılmış, tıp ve cerrahi alanında eğitim videoları, etkileşimli CD/DVD ve podcast içeriği üretmiş cerrah öğretim üyeleri arasından oluşturulan örneklem profili ile mülakat tekniği kullanılarak görüşmeler yapılmıştır. Açık uçlu anket görüşmesi olarak tasarlanan çalışmada katılımcılara 30 adet soru yöneltilmiştir. Hazırlanan standart soru seti ile cerrahların multimedya ve multimedyayı oluşturan bileşenlerden video, ses, grafik, yazı ve etkileşim öğelerinin kullanımı ile ilgili deneyim, tutum, düşünce, niyet, yorum, zihinsel algı ve tepkilerinin analiz edilmesi hedeflenmiştir.

Kaynakça

  • Açık, Y., & Apaydın, F. (2012). Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde Canlı Cerrahi Yayınları: Süreç ve Yöntemler. Akademik Bilişim’12 - XIV. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri Kitabı (s. 459 466). Uşak: Uşak Üniversitesi.
  • Baştan, S. (2009). MPEG-4 Video Standardı ve İletişim Endüstrileri Üzerine Etkileri. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 1(36), 25-49.
  • Bayat, A. H. (2003). Tıp Tarihi. İzmir: Sade Matbaa.
  • Bertens, M., Leerlooijer, J. N., & Fernandez, M. E. (2022). Sağlık İletişimi. F. v. Dam, L. de Bakker, A. M. Dijkstra, & E. A. Jensen içinde, Bilim İletişimi Teori, Araştırma, Uygulama (s. 227-253). İstanbul: Sabri Ülker Vakfı Yayınları.
  • Çınarlı, İ. (2016). Stratejik Sağlık İletişiminin Sağlığın Tıbbileştirilmesindeki Rolü. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi(43), 203-216.
  • Darkins, A. W., & Cary, M. A. (2000). Telemedicine and Telehealth Principles, Policies, Performance and Pitfalls. New York: Springer Publishing.
  • Durul, S. S. (2020). İletişimin İşleyişi, Boyutları ve Özellikleri. E. Yüksel içinde, Bütün Yönleriyle Sağlık İletişimi (s. 11-31). Konya: Litertürk Academia.
  • Fiske, J. (1996). İletişim Çalışmalarına Giriş. (S. İrvan, Çev.) Ankara, Türkiye: Bilim Sanay Yayınları / Ark.
  • Gibson, J. D., & Hwang, J.-N. (2009). Multimedia Networking: From Theory to Practise. New York: Cambridge University Press.
  • Göde, S., Tırış, F. S., Akyıldız , S., & Apaydın, F. (2011). Photogrammetric Analysis of Soft Tissue Facial Profile in Turkish Rhinoplasty Population. Aesthetic Plastic Surgery, 1016-1021.
  • Göğüş, B. (1998). Anlatım Terimleri Sözlüğü. Ankara: Kurtuluş Ofset Basımevi.
  • McQuail, D., & Windahl, S. (2005). İletişim Modelleri - Kitle İletişim Çalışmalarında. (K. Yumlu, Çev.) Ankara: İmge Kitabevi Yayınları. Okay, A. (2012). Sağlık İletişimi. İstanbul: Derin Yayınları.
  • Schiavo, R. (2014). Health Communication: From Theory to Practice. San Francisco: Jossey-Bass.
  • Sezgin, D. (2015). Sağlık İletişiminde Paradigma İhtiyacı: Disipinlerarası İşbirliğine Çağrı. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası, 3(68), s. 95-101.
  • Türk Dil Kurumu Sözlükleri. (2021, Aralık 19). Güncel Türkçe Sözlük: https://sozluk.gov.tr/ adresinden alındı
  • Türkmen, B. B. (2021). Bilim ile Sanatın İş Birliği Üzerine Bilimsel İllüstrasyon Leonardo da Vinci İncelemeleri. SDÜ Art-E Güzel Sanatlar Fakültesi Sanat Dergisi, 14(28), 981-1011.
  • Zettl, H. (1997). Television Production Handbook. Wadsworth Publishing Company.
Toplam 17 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İletişim Teknolojisi ve Dijital Medya Çalışmaları, Medya Teknolojileri, Yeni İletişim Teknolojileri
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Yiğit Açık 0000-0001-6233-8005

Burcu Balcı 0000-0002-7059-2174

Yayımlanma Tarihi 12 Haziran 2024
Gönderilme Tarihi 31 Mayıs 2024
Kabul Tarihi 11 Haziran 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 2 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Açık, Y., & Balcı, B. (2024). Sağlık İletişimi Bağlamında Multimedya Teknolojisinin Cerrahi Bilimlerde Kullanımı. Eurasian Journal of Media Communication and Culture Studies, 2(1), 61-82.