Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Türkiye’de Büyükşehir Belediyeleri’nin (Metropollerin) Yapısal, Örgütsel ve Yönetsel Sorunları Üzerine Bir İnceleme

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 1, 1 - 7, 23.03.2020

Öz

Türkiye’de metropol olgusu 1984 yılında gündeme gelmiştir. Bu tarihe kadar geleneksel yönetim metodu ile yönetilen metropoller, 1984 yılında metropol statüsü kazanmışlardır. Ancak metropollerin doğasına aykırı olarak hala standart uygulamalar yapılması, aşırı merkeziyetçi anlayış, bürokratik direnç ve özerklik gibi kimi sorunlar, metropollerin yapısal, yönetsel ve örgütsel birtakım problemlerle karşı karşıya kalmasına sebep olmuştur. Bu çalışmada genel olarak Türkiye’deki metropollerin sorunları tartışılmış ve bu sorunlar ekseninde çözüm önerileri getirilmeye çalışılmıştır.

Kaynakça

  • Adorno, T. W. (2008). Kültür Endüstrisi Kültür Yönetimi, İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Arıkboğa, E. (2008). Türkiye’de Belediyelerin Büyüklüğü ve Kentin Bütünlüğü Sorunu: Reform ve Uygulama Analizi. Dönüşen Kentler ve Değişen Yerel Yönetimler, Ankara: Gazi Kitapevi.
  • Aşkun, İ. C. (1977). Yönetim Ders Notları, Eskişehir: EİTİ Yayınları.
  • Erdoğan, H. H. (1998). Belediyelerin Örgüt ve Yönetim Yapılarındaki Temel Sorunlar – İzmit Büyükşehir Belediyesinde Bir Uygulama, Basılmamış Yüksek Lisans tezi, Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Ertan, B. (2004). Demokrasi ve Yerel Yönetimler. Review of Social, Economic and Business Studies, Vol.2.
  • Günay, V. A. (2002). Türkiye’de Büyükşehir Belediyelerinin Yerel Yönetimler Olarak Personel Politikaları, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Antalya: Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Karaman, Z. T. (1995). Kent Yönetiminde Güçlü Başkan-Güçlü Meclis Tercihi. Yeni Türkiye Dergisi, Yıl:1, S. 6, Eylül-Ekim.
  • Karaman, Z. T. (2003). Kentsel Yönetişim – Yerel Gündem 21. I. Ulusal Yerel Yönetim Çalıştayı, Çanakkale.
  • Kazancı, M. (1987). Halkla İlişkiler, Ankara: Savaş Yayınları.
  • Koçak, Y. (2008). Karşılaştırmalı Yerel Yönetimler, Ankara: Orion Kitapevi.
  • Tuzcuoğlu, F. (2003). Metropoliten Yönetim, Sakarya: Sakarya Kitapevi.
  • Oskay, Ü. (2005). İletişimin ABC’si, İstanbul: Der Yayınları.
  • Ürün, H. (1995). Konya Büyükşehir Belediye Başkanı’nın Yerel Yönetimler Konulu Konuşması. Türkiye ve Demokrasi, İstanbul: Pendik Belediyesi Yayınları.
  • Yıldız, Y. (2006). Örgüt Kültürü Oluşumunda Örgütsel İletişimin Rolü: Gaziantep Büyükşehir Belediyesinde Bir Uygulama, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Gaziantep: Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Yüksel, F., Çevik, O. ve Ardıç, K. (2008). Belediye Başkanları Gözüyle Yerel Yönetim Sorunları. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 1, ss. 1-26.
  • Yüksel, F. (2004). Kamu Yönetiminde Yeni Eğilimler Perspektifinde Türk Kamu Yönetimi’nde Reform İhtiyacı. Kuramdan Uygulamaya Kamu Yönetimi, Ankara: Gazi Kitapevi.
  • Weber, M. (2008). Sosyoloji Yazıları, çev. Taha Parla, İstanbul: Deniz Yayınları.
Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 1, 1 - 7, 23.03.2020

Öz

Kaynakça

  • Adorno, T. W. (2008). Kültür Endüstrisi Kültür Yönetimi, İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Arıkboğa, E. (2008). Türkiye’de Belediyelerin Büyüklüğü ve Kentin Bütünlüğü Sorunu: Reform ve Uygulama Analizi. Dönüşen Kentler ve Değişen Yerel Yönetimler, Ankara: Gazi Kitapevi.
  • Aşkun, İ. C. (1977). Yönetim Ders Notları, Eskişehir: EİTİ Yayınları.
  • Erdoğan, H. H. (1998). Belediyelerin Örgüt ve Yönetim Yapılarındaki Temel Sorunlar – İzmit Büyükşehir Belediyesinde Bir Uygulama, Basılmamış Yüksek Lisans tezi, Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Ertan, B. (2004). Demokrasi ve Yerel Yönetimler. Review of Social, Economic and Business Studies, Vol.2.
  • Günay, V. A. (2002). Türkiye’de Büyükşehir Belediyelerinin Yerel Yönetimler Olarak Personel Politikaları, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Antalya: Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Karaman, Z. T. (1995). Kent Yönetiminde Güçlü Başkan-Güçlü Meclis Tercihi. Yeni Türkiye Dergisi, Yıl:1, S. 6, Eylül-Ekim.
  • Karaman, Z. T. (2003). Kentsel Yönetişim – Yerel Gündem 21. I. Ulusal Yerel Yönetim Çalıştayı, Çanakkale.
  • Kazancı, M. (1987). Halkla İlişkiler, Ankara: Savaş Yayınları.
  • Koçak, Y. (2008). Karşılaştırmalı Yerel Yönetimler, Ankara: Orion Kitapevi.
  • Tuzcuoğlu, F. (2003). Metropoliten Yönetim, Sakarya: Sakarya Kitapevi.
  • Oskay, Ü. (2005). İletişimin ABC’si, İstanbul: Der Yayınları.
  • Ürün, H. (1995). Konya Büyükşehir Belediye Başkanı’nın Yerel Yönetimler Konulu Konuşması. Türkiye ve Demokrasi, İstanbul: Pendik Belediyesi Yayınları.
  • Yıldız, Y. (2006). Örgüt Kültürü Oluşumunda Örgütsel İletişimin Rolü: Gaziantep Büyükşehir Belediyesinde Bir Uygulama, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Gaziantep: Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Yüksel, F., Çevik, O. ve Ardıç, K. (2008). Belediye Başkanları Gözüyle Yerel Yönetim Sorunları. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 1, ss. 1-26.
  • Yüksel, F. (2004). Kamu Yönetiminde Yeni Eğilimler Perspektifinde Türk Kamu Yönetimi’nde Reform İhtiyacı. Kuramdan Uygulamaya Kamu Yönetimi, Ankara: Gazi Kitapevi.
  • Weber, M. (2008). Sosyoloji Yazıları, çev. Taha Parla, İstanbul: Deniz Yayınları.
Toplam 17 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Yusuf Çifci 0000-0001-6453-0084

Yayımlanma Tarihi 23 Mart 2020
Kabul Tarihi 13 Şubat 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 4 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Çifci, Y. (2020). Türkiye’de Büyükşehir Belediyeleri’nin (Metropollerin) Yapısal, Örgütsel ve Yönetsel Sorunları Üzerine Bir İnceleme. Enderun, 4(1), 1-7.