Short-term impacts of COVID-19 precautions on unemployment in NUTS-3 Regions of Turkey

Year 2021, , 1116 - 1131, 30.09.2021

Barış Ergen

https://doi.org/10.48070/erciyesakademi.946717

Abstract

This study examines the short-term effects of the COVID-19 pandemic on unemployment in Turkey. The data used in this study are from monthly insured bulletins of the Social Security Institution (SSI) of Turkey. The number of active insured employees in NUTS-3 regions of Turkey was analyzed in three periods: (1) in December 2019, when the first official case of COVID-19 was announced in the world, (2) in March 2020, when the first official case of COVID-19 was reported in Turkey, and (3) at the end of May 2020, when the normalization period was declared in Turkey. Both increases and decreases in employment in these three periods were examined in percentage. This study finds that employment increased by 9.024 from December 2019 to March 2020. However, the number of active insured employees decreased by 657,417 from March to May 2020 due to the pandemic measures implemented after the first case of COVID-19 was detected in Turkey. After the normalization period was declared in May 2020, the number of active insured employees increased by 529,249 within one month. This illustrates the negative effects of the COVID-19 measures on employment. Metropolitan cities are more affected by the COVID-19 pandemic due to their different sectorial structures, their significant economic relations with other cities and the world, and the more stringent COVID-19 measures in these cities than other provinces by covering weekends, which led to higher unemployment in metropolitan cities. Another important result of this study is that the COVID-19 measures had negative effects on employment in urban economies, and if these short-term effects continue in the long term, the negative effects will be greater in urban economies. Therefore, this study concludes that urban economies cannot sustain these COVID-19 measures any longer.

Keywords

Urban economy, COVID-19, unemployment, NUTS-3, Turkey

COVID 19 tedbirlerinin işsizliğe kısa dönemli etkisinin Türkiye’nin NUTS-3 Bölgelerinde araştırılması

Abstract

Türkiye’de COVID-19’un işsizliğe kısa dönemli etkisini araştırmayı amaçlayan bu çalışmada Sosyal Güvenlik Kurumu’nun aylık sigortalı bülteninde yer alan veriler kullanılmıştır. Aktif çalışan sigortalı sayıları üç dönemde incelenmiştir. Birinci dönem Dünya’da ilk resmi COVID-19 vakasının açıklandığı 2019 Aralık ayıdır. İkinci dönem Türkiye’de ilk resmi vakanın açıklandığı Mart 2020’dir. Üçüncü dönem normalleşme döneminin açıklandığı 2020 yılı Mayıs ayıdır. Bu üç dönemde istihdamdaki yüzde olarak artış ve azalışlar oransal incelenmiştir. Dünyada ilk vakanın tespit edildiği Aralık 2019 ile Türkiye’de ilk vakanın tespit edildiği Mart 2020 arasında istihdamda 9024 kişi artış olduğu görülmüştür. Türkiye’de ilk vaka tespitinden sonra uygulanan tedbirler sonucunda Mart 2020 ve Mayıs 2020 dönemi arasında sigortalı çalışan sayısında 657.417 azalma olduğu tespit edilmiştir. 1 Haziran ile birlikte normalleşme kararları sonrasında tedbirlerin uygulandığı 2020 Mayıs verilerine göre aktif sigortalı çalışan sayısında bir ay içinde 529.249 kişi artış yaşanmıştır. Kısıtlamaların kaldırılması ile istihdamda artış olması, COVID-19 tedbirleri kapsamında alınan tedbirlerin istihdama olumsuz etkisinin olduğu birinci varılan sonuçtur. Büyükşehir statüsündeki illerin farklı sektörel yapısı, dünya ve diğer kentlerle olan ekonomik ilişkileri nedeniyle kısıtlamalardan daha fazla etkilenmiştir. Tedbirlerin büyükşehirlerde hafta sonunu kapsayacak şekilde diğer illere göre daha sıkı uygulanması büyükşehirlerde daha fazla işsizliğe neden olduğu çalışmanın diğer önemli sonucudur. COVID-19’u önlemeye yönelik tedbirlerin kent ekonomilerine istihdam yönünde olumsuz etkilerinin olduğu, kısa dönemli bu etkilerin uzun dönemli olarak sürmesi durumunda kent ekonomilerinde olumsuz etkilerin çok daha fazla hissedileceği çalışmanın bir başka önemli sonucudur. Kent ekonomilerinin bu süreci daha fazla sürdüremeyeceği çalışmanın vardığı diğer bir önemli sonuçtur.

Keywords

Kent Ekonomisi, COVID-19, İşsizlik, NUTS-3, Türkiye

References

• Babones, S. J. (2007). Studying globalization: Methodological issues. In George Ritzer (Ed.). The blackwell companion to globalization (pp.144-161). Oxford: Blackwell.
• Batty, M. (2020). The coronavirus crisis: What will the post-pandemic city look like? Environ. Plan. B. Urban Analytics and City Science, 47(4), 547–552.
• Beirne, K., Doorley, K., Regan, M., Roantree, B., & Tuda, D. (2020). The potential costs and distributional effect of Covid-19 related unemployment in Ireland. Budget Perspectives, No. 2021/1, The Economic and Social Research Institute (ESRI).
• Bonaccorsi, G., Pierri, F., Cinelli, M., Flori, A., Galeazzi, A., Porcelli, F., Schmidt, A. L., Valensise, C. M., Scala, A., & Quattrociocchi, W. (2020). Economic and social consequences of human mobility restrictions under COVID-19. Proc Natl Acad Sci USA, 117, 15530-15535.
• Friedmann J., & Wolff, G. (1982). World city formation: An agenda for research and action. International Journal of Urban and Regional Research, 6(3), 309-344.
• Göze Kaya, D. (2020). Koronavirüs pandemisinin küresel ekonomideki izleri: Kamu finansman dengesi, ticaret hacmi, enflasyon, işsizlik ve ekonomik büyüme. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi (ASEAD), 7(5), 221-237.
• Güzey, Ö. (2012). Türkiye’de kentsel dönüşüm uygulamaları: Neo-Liberal kent politikaları, yeni kentsel aktörler ve gecekondu alanları. İDEALKENT, 3(7), 64-83.
• Jacobs, J. (1969). The economy of cities. Vintage Books.
• Kalu, E. N., & Ogbonnaya, O. E. (2019). Globalization and economic nationalism: Engaging the perspectives. Journal of Arts and Management, 4(2), 63-73.
• Miyao, T. (1981). Dynamic analysis of the urban economy. Academic Press.
• Öktem, B. (2006). Neoliberal küreselleșmenin kentlerde inșası: AKP’nin küresel kent söylemi ve İstanbul’un kentsel dönüșüm projeleri, Planlama, 36(2), 53-64.
• Öktem, B. (2011). İstanbul’da neoliberal kentleşme modelinin sosyo-mekansal izdüşümleri. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 44, 23-40.
• Polèse, M. (2013, Winter). Five principles of urban economics: Things we know and things we don’t. City Journal, http://www.city-journal.org/2013/23_1_urban-economics.html.
• Polèse, M. (2005). Cities and national economic growth: A reappraisal. Urban Studies, 42(8), 1429–1451.
• Sassen, S. (1991). The global city: New York, London, Tokyo. Princeton University Press.
• Sassen, S. (1994). Cities in a world economy. Fine Forge Press.
• Schneider, G. (2007). War in the era of economic globalization. In G. Ritzer (Ed.). The blackwell companion to globalization (pp. 630-643). Blackwell.
• Social Security Institution [SSI]. (2020, August 31). Monthly Insured Statistics Bulletin. http://www.sgk.gov.tr/wps/portal/sgk/tr/kurumsal/istatistik/aylik_istatistik_bilgileri
• Suarez-Villa, L. (1988). Metropolitan evolution, sectoral economic change, and the city size distribution. Urban Studies, 25, 1-20.
• Tekeli, İ. (2020). Salgınlar ve kentler sarmalında dünyanın geldiği nokta: COVID-19. İçinde Ö. F. Çolak (Ed.). Salgın Ekonomisi (ss. 53-88). Efil Yayınları.