Abstract
XI. yy Azerbaycan edebiyatında Arapça önemli bir yere sahiptir. VII. yy’dan itibaren Arap dili, Azerbaycan’da yaygın bir yazı dili haline gelmiş, XI. yy’da ise yükselişe geçmiştir. Bu dönemde, Arapçanın hızlı gelişimi ilim hayatının her alanına yansımaya başlamıştır. Bu alanlardan biri de edebiyat olmuştur. XI. yy’da Azerbaycanlı alimler Mısır, Irak gibi Arap ülkelerine eğitimlerini geliştirmek maksadıyla gitmişlerdir. el-Hatîb et-Tebrîzî de bu şahıslardan biridir. et-Tebrîzî, Suriye’de uzun bir süre yaşamış ve ömrünün sonuna kadar Bağdat’ta kalmıştır. O, Bağdat’ta Selçuklu hükümdarı tarafından yapılan Nizâmiyye Medresesinde, kırk seneden fazla eğitim vermiştir. el-Hatîb et-Tebrîzî, Ebü’l-Alâ el-Ma’arri gibi âlimlerden ders almış, kendini iyi bir şekilde yetiştirmiştir. et-Tebrîzî, yorumcu olarak daha çok tanınmıştır. En iyi eserlerinden biri de İmruü’l-Kays’ın muallakasının yorumu olmuştur. O, muallakalarda çok önemli mevzulara değinmiştir. Günümüzde de el-Hatîb et-Tebrîzî yorumları, Arapların Câhiliye dönemindeki durumlarını öğrenmek için çok iyi bir kaynaktır. Aynı zamanda Ebû Temmam’ın Hamâse eserini de yorumlamıştır. Bu eser Latince ve Arapça birkaç kez tekrar yayınlanmıştır. Hem Arap edebiyatında hem Azerbaycan edebiyatında el-Hatîb et-Tebrîzî’nin hayatı ve eserleri ile ilgili bir çok araştırmalar yapılmıştır.
Bu çalışma XI. yy Azerbaycan edebiyatındaki Arap dilinin durumunu, el-Hatîb et-Tebrîzî’nin hayatını ve eserlerini kapsamaktadır.