JOHANNES LEPSIUS’UN ERMENİLER LEHİNE İDDİALARI

Yıl 2014, Sayı: 49, 125 - 157, 01.12.2014

Ramazan Yıldız

Öz

Bilhassa, Almanca’nın konuşulduğu çevrelerde Johannes Lepsius’un,Anadolu Ermenileri hakkındaki yazıları birincil kaynak olarak kabul edilirve akademik çalışmalarda dahi kaynak olarak gösterilir. Oysa yazarınkitaplarına bakıldığı zaman, kitapların böyle bir payeyi haketmediklerigörülmektedir. Bu makalede, Lepsius’un, ‘Armenien und Europa’ isimlikitabında son derece hissi davrandığı, İslam ve Türk düşmanlığı yaptığı,Haçlı Seferleri zamanından bir taktiği kullanarak Avrupalıların diniduygularını istismar ettiği ve onları Müslümanlar aleyhine kışkırttığı,ayrıca çok tarafgir davrandığı ve Ermenilerin aleyhine yorumlanabilecekhadiseleri ya gizlediği ya da çok yumuşattığı, Türklerin aleyhine olabileceken ufak şeyleri ise mübalağalı bir tarzda ele aldığı, Türklerle Ermenilerarasında ebedi düşmanlık tohumları ekmeye çalıştığı anlatılmaktadır.Ayrıca makalede, 1890’lı yıllarda ekilen bu tohumların yeşerdiğine ve 1.Dünya Savaşı esnasında Ermenilerin Türklere karşı insanlık dışı katliamlaruyguladıklarına temas edilmektedir

Anahtar Kelimeler

Alman Basınında Ermeniler, Ermenilerle İlgili

(JOHANNES LEPSIUS’ PRO-ARMENIAN ALLEGATIONS)

Öz

The works of Johannes Lepsius are seen as the primary sourceof information about Armenians living in Anatolia and are cited in manyacademic publications, especially in places where German is spoken. Yet,a close look at his works shows that they do not deserve such a position. Inthis paper we will examine his book ‘Armenien und Europa’ and explainhow, in it, he acted very sentimentally, showed animosity towards Turks andMuslims, used tactics from the times of the crusades to pull on the religioussentiments of Europeans to antagonize them against Muslims, was biasedand either omitted or mollified events that would put a bad light onArmenians, while exaggerating anything that would put a bad light on theTurks, thus trying to sow the seeds of an ever-lasting enmity between Turksand Armenians. We will also see how those seeds shot forth in the 1890s,culminating in the slaughter of Turks by the hands of Armenians during theFirst World War

Anahtar Kelimeler

Armenians in the German Media, Armenian Issue, Armenian

Kaynakça

• Barikian, A. (1948) Die Entwicklung der Armenischen Frage im 19. Jahrhundert, Doktora tezi, Viyana.
• Baumann, A. & Lepsius J. (2005), Missiologie, Doktora tezi, Pretoria.
• Bernstein, E. (1902) Die Leiden des Armenischen Volkes und die Pflichten Europas, Berlin.
• Bozdağ, İ. (1995), Sultan Abdülhamid’in Hatıra Defteri, İstanbul.
• Essabalian, P. (1939) Das Armenische Volk im Wandel der Jahrhunderte, Viyana.
• Feigel, U. (1989) Das Evangelische Deutschland und Armenien, Göttingen.
• Giesl, W. (1927) Zwei Jahrzehnte im Nahen Osten, Berlin. Golz, H. Zwischen Deutschland und Armenien, www.Lepsiushaus-Potsdam.de; Publikationen
• Hosfeld, R. & Lepsius J. (2011) Eine Deutsche Ausnahme, Tebliğ Metni, Potsdam.
• Karal, E.Z. (1995), Osmanlı Tarihi, Cilt: VIII, Ankara.
• Kieser, H.L. (2008). Johannes Lepsius und die ‘Protestantische Internationale’ in der Spätosmanischen Welt, Symposium des Lepsiushauses, ZionArmenien-Deutschland, Potsdam.
• Krischtschian, M. (1930) Deutschland und die Ausrottung der Armenier in der Türkei, Potsdam.
• Lanne, P. (1977) Armenien: Der Erste Völkermord des 20. Jahrhunderts, München.
• Lepsius, J. (1896) Armenien und Europa, Berlin.
• Metuz, J. (1994) Das Osmanische Reich, Darmstadt.
• Rohrbach, P. (1926) Erlebnisse und Erfahrungen in Armenien, Leipzig.
• Wegener, H. L. (1942) Der Britische Geheimdienst im Orient, Berlin.