Abstract
Kendisinden yararlanılması için özdeğerinin yok edilmesi veya madde-sel formunu kaybetmesi ya da elden çıkarılması gereken eşya, tüketilebilen eşya olarak tanımlanmaktadır. Eşyanın bu niteliğinin tespiti için sadece fiziksel özel-likleri değil, özgülendiği amacın da dikkate alınması gerekmektedir. Tüketilebilen eşya üzerinde intifa hakkının kurulması, genel intifa hakkından farklıdır. Bunun sebebi, eşyanın kullanımı sırasında biçim değişikliğine uğraması veya elden çıkarılması zorunlu olduğundan, hak sona erdiğinde hakkın kurulduğu sıradaki malike, eşyanın aynen iade edilmesinin mümkün olmamasıdır. Tüketilebilen eşya üzerinde kurulan intifa hakkının sona ermesiyle, eşya iade edilemeyeceği için bu tür eşyanın mülkiyetinin, intifa hakkı kurulduğu anda tarafların iradesi aranmaksızın, kendiliğinden ipso iure hak sahibine geçeceği hükmü kabul edilmiştir. Böylece eşyanın yarar ve hasarı da eşyayı hâkimiyet alanında bulunduran hak sahibine ait olmaktadır. İntifa hakkı sona erdiğinde, eşya iade edilmemekle birlikte hak sahibi tarafından, geri verme sırasında eşyanın değeri, çıplak mülkiyet sahibine ödenecektir.