Suriye Arap Cumhuriyeti’nde 2011’de başlayan çatışmalar sonu cunda Suriye vatandaşları kitlesel olarak sığınma arayışında bulunmuşlardır. Coğrafi olarak yakın olması ve söz konusu dönemde Türkiye’de açık kapı politikasının hâkim olması gerekçeleriyle Suriye vatandaşları özellikle de Türkiye’de sığınma arayışına girişmişlerdir. Bu akınlar sebebiyle Türkiye, 2014 yılında ‘Geçici Koruma Yönetmeliği’ni kaleme almıştır. Yönetmelik, bu kişilerin gerek ülkede kalışını gerek ülkeden çıkışlarında yapılacak işlemleri düzenlemektedir. Bu kişilerin sınır dışı işlemleri ise 6458 sayılı Ya bancılar ve Uluslararası Koruma Kanunu hükümlerine tabidir. Kanunun m. 54/1-d hükmü gereğince bu kişiler kamu düzeni, kamu güvenliği veya kamu sağlığı açısından tehdit oluşturdukları takdir de haklarında sınır dışı etme kararı alınmaktadır. Bu makalede idareye takdir yetkisi veren bu kavramların yargı kararlarıyla somutlaştırılması amaçlanmaktadır. Özellikle de Türkiye’de herhangi bir adlî soruşturmanın ya da kovuşturmanın konusu olan geçici koruma statüsü sahibi kişilerin salt adlî vakaya karışmış olduğu gerekçesiyle sınır dışı işlemine konu edildiği kararlar mevcuttur. Bu makale, ceza hukuku bakımından beraat ya da takipsizlik kararı verilmiş olduğu hâlde kişinin sınır dışı işlemine konu olup olamayacağı hususuna açıklık getirmeyi amaçlamaktadır.
Geçici Koruma statüsü sınır dışı Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanunu idarenin takdir yetkisi kamu düzeni.
As a consequence of the conflicts that commenced in the Syrian Arab Republic in 2011, a substantial number of Syrian nationals sought asylum on a large scale. Syrian citizens predominantly sought asylum in Türkiye, primarily due to its geographical proximity and the implementation of an open-door policy by the Turkish government during the period in question. As a result of these influxes, Türkiye enacted the ‘Temporary Protection Regulation’ in 2014. The Regulation governs both the conditions of stay for these individuals within the country and the procedures to be followed upon their departure. The deportation procedures of these persons are subject to the provisions of the Law on Foreigners and International Protection numbered 6458. In accordance with Article 54/1-d of the Law, individuals may be subject to deportation if they are deemed to pose a threat to public order, public security, or public health. This article seeks to concretize these concepts, which confer discretionary authority upon the administration, by examining relevant judicial decisions. In particular, there are judicial decisions in which beneficiaries of temporary protection in Türkiye have been subjected to deportation proceedings solely on the basis of their involvement in a judicial investigation or prosecution. This article aims to clarify whether an individual may be subjected to deportation proceedings in cases where a decision of acquittal or non-prosecution has been rendered under criminal law.
Temporary protection status deportation The Law on Foreigners and International Protection discretionary power of the administration public order.
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Migration, Asylum and Refugee Law |
| Journal Section | Özel Hukuk |
| Authors | |
| Early Pub Date | October 24, 2025 |
| Publication Date | October 24, 2025 |
| Submission Date | July 22, 2025 |
| Acceptance Date | September 8, 2025 |
| Published in Issue | Year 2025 Volume: 20 Issue: 2 |
Erciyes University Journal of Law Faculty by Erciyes University Law Faculty is licensed under CC BY-NC4.0