Kentlerde Ekolojik Üretim ve Sosyal Sürdürülebilirlik: Ankara Mamak Kadın Kooperatifi (MAKKOP)

Year 2021, , 76 - 86, 31.12.2021

Yağmur Öcal , Ozge Ercoskun

https://doi.org/10.46790/erzisosbil.956525

Abstract

Bir kentte sosyal sürdürülebilirliğin sağlanması, bölgedeki yerel kaynakların değerlendirilmesi ve sürdürülebilir ekolojik üretim ile mümkündür. Toplumsal dayanışma örgütü olan kooperatifler, bu amaçlara ulaşmakta kilit bir role sahiptir. Çalışmada örnek olarak Ankara İlinin görece en dezavantajlı bölgesi olan doğu planlama bölgesinde yer alan Mamak İlçesinde faaliyet gösteren Mamak Kadın Kooperatifi (MAKKOP) seçilmiştir. Kooperatif başkanı, üyeleri ve ortakları ile yapılan görüşmeler sonunda bölge üretimindeki pay, gıda dağıtım oranı, tedarik zincirindeki ekolojik ve geleneksel yöntemlerin oranı ve sosyal hayat üzerindeki etkiler ortaya konulmuştur. Bu araştırma göstermektedir ki yerel yönetim tarafından teşvik edilen doğal ve geleneksel üretim yöntemlerinin bir kadın kooperatifi yoluyla uygulanması, ilçede bulunan toprak, su, hava gibi doğal kaynakların korunması yönünden önem arz etmekte olup birçok sosyal probleme de çözüm getirmektedir. Kooperatif girişimleri; ekolojik üretimin arttırılması ve sosyal sürdürülebilirliğin sağlanmasına katkı sağlayan oluşumlar olarak, sürdürülebilir ekonomik ve sosyal kalkınmada katkı koymaktadır.

Keywords

Ankara-Mamak Kadın Kooperatifi (MAKKOP), Sosyal Sürdürülebilirlik, Ekolojik Üretim

References

• Birebir Görüşme, MAKKOP Başkanı Neşe Çayır, Tarih: 22.03.2021
• Birebir Görüşme, MAKKOP Genel Koordinatörü Sena Özkul Pehlivanlı, Tarih: 22.03.2021
• Birebir Görüşme, MAKKOP Üretim Şefi Emine Ediz, Tarih: 11.03.2021
• Birebir Görüşme, Koordinasyon ve Tarımsal Veriler Şube Müdürlüğü, Ankara Tarım ve Orman İl Müdürlüğü, Tarih:09.02.2021
• (2021, Mayıs 08). İnternet 1: http://www.social- life.co/media/files/DESIGN_FOR_SOCIAL_SUSTAINABILITY_3.pdf adresinden alındı
• (2021, Mayıs 08). İnternet 2: http://integral-sustainability.net/wp-content/uploads/sas4-2-hodgson.pdf adresinden alındı
• Ercoşkun, Ö. Y. (2018). Organic Markets, Participatory Guarantee Systems, and Community-Supported Agriculture for Sustainable Food Communities. Organizational Culture and Behavioral Shifts in the Green Economy.
• Erdoğan, A. (2015). Mamak Tarih ve Kültür Atlası. Ankara: Mamak Belediyesi.
• Gedik, Y. (2020). Sosyal, Ekonomik Ve Çevresel Boyutlarla Sürdürülebilirlik Ve Sürdürülebilir Kalkınma. International Journal of Economics, Politics, Humanities & Social Sciences, 196-215.
• Güneş, M. (2017). Sosyal Sorunların Yönetim Ve Çözümünde Geleceği Şekillendirmek: Sosyal Girişimci Kooperatifçilik ve Avrupa Girişimcilik Ağı Örneği. Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi, 52 Özel Sayı.
• Harris, J. (2000). Sürdürülebilir Kalkınmanın Temel Prensipleri. (Çev. E. Özmete). Hacettepe Üniversitesi Sosyolojik Araştırmalar e-dergi.
• Özmehmet, E. (2012). Dünyada ve Türkiye Sürdürülebilir Kalkınma Yaklaşımları. Yaşar Üniversitesi e-Dergisi.
• R Demirci, A. E. (2002). Türkiye’de Ekolojik Tarım Ürünleri Üretiminin Ekonomik Yünü ve Geleceği: Ön Araştırma Sonuçlarının Tartışılması. Türkiye V. Tarım Ekonomisi Kongresi. Erzurum.
• Sağlam, E. (2016). Ekolojik, Ekonomik ve Sosyal Açılardan Kent Tarımının Artan Önemi. 8. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi.