STRATEJİK İTTİFAK OLUŞUMUNDA TEMEL YETENEKLERİN ÖNEMİ

Yıl 2010, Cilt: 1 Sayı: 1, 45 - 58, 01.01.2010

Doç.dr.cengiz Demir Seda Oktay

https://doi.org/10.18354/esam.81750

Cited By: 3

Öz

Küreselleşme nedeniyle tüm dünya ekonomileri hayatta kalabilmek için farklılık yaratmak zorunda kalmıştır. Bu farklılığı yaratmak ancak ikame edilemeyen ürün ya da hizmetlerle mümkündür. Örgütsel yetenekler, firmaların küresel tek pazarda en önemli değerleridir. Örgütlerin temel yetenekleri, sürdürülebilir rekabet üstünlüğü sağlamak amacıyla stratejik ittifak oluşturmaya zorlamaktadır. İttifak içinde olan örgütler küresel pazarlarda daha çok avantaja sahiptir. Bu çalışmanın amacı, örgütlerin stratejik ittifak oluşturmalarında temel yeteneklerinin önemini vurgulamak ve temel yeteneklerin örgütlere ne gibi katkılar sağlayacağını belirlemektir.

Anahtar Kelimeler

-

STRATEJİK İTTİFAK OLUŞUMUNDA TEMEL YETENEKLERİN ÖNEMİ

Öz

Küreselleşme nedeniyle tüm dünya ekonomileri hayatta kalabilmek için farklılık yaratmak zorunda kalmıştır. Bu farklılığı yaratmak ancak ikame edilemeyen ürün ya da hizmetlerle mümkündür. Örgütsel yetenekler, firmaların küresel tek pazarda en önemli değerleridir. Örgütlerin temel yetenekleri, sürdürülebilir rekabet üstünlüğü sağlamak amacıyla stratejik ittifak oluşturmaya zorlamaktadır. İttifak içinde olan örgütler küresel pazarlarda daha çok avantaja sahiptir. Bu çalışmanın amacı, örgütlerin stratejik ittifak oluşturmalarında temel yeteneklerinin önemini vurgulamak ve temel yeteneklerin örgütlere ne gibi katkılar sağlayacağını belirlemektir.

Anahtar Kelimeler

Temel yetenekler, Stratejik İttifaklar

Kaynakça

• Baker J. C., Maps J., New C. C.,Szwejzevski M. (1997). “A Hierarchical Model of Business Competence,” Integrated Manufacturing Systems, 8 (5):265-272.
• Bakırtaş İ., Bakırtaş H. (2008). “Firmaların Sürdürülebilir Rekabet Üstünlüğünün Bir Kaynağı Olarak Temel Yetenek: Genel Bir Değerlendirme,” Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, 19:101-119.
• Bülbül Y. (2000). Stratejik İttifaklar: Küreselleşmeye Müteşebbis Yaklaşım, Alfa Basım Yayın Dağ., 1. Baskı, İstanbul.
• Çakınberk A. (2009). ”Stratejik İttifak Anlaşmaları: Türk İşletmeleri Üzerine Bir Değerlendirme,” E-Journal of New World Sciences Academy, 4(2):170-179.
• Çelik O. (1999). “Küreselleşme Sürecinde Firmalar Arası Stratejik İşbirliği,” Ankara Üniversitesi, Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 14(1): 24-39.
• Elmacı O., Sevim Ş., Çelikkol H. (2009). ”İşletme Stratejilerinin Eyleme Dönüştürülmesinde Strateji Haritası ve Kurumsal Karne (BSC)’nin Oluşturulmasına Yönelik bir Uygulama,” Journal of Azerbaijani Studies, 12(2): 90-109.
• Enginkaya E. (2005). “Japonya’nın Yabancı Pazarlara Giriş Stratejisi,” Ege Akademik Bakış Dergisi, 5 (1-2): 99-108.
• Erdal M. (1999). “ YA/EM,Stratejik İttifaklar: Ortak Seçimi ve Değerlendirilmesi,” www.meslekiyeterlilik.com/lojistik/6.Stratejik%20ittifaklar.pdf, Erişim Tarihi: 22.03.2010.
• Eren E., Alpkan L., Erol Y. (2005). “Temel Fonksiyonel Yeteneklerin Firmanın Yenilik ve Finansal Performansına Etkileri,” İstanbul Ticaret Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, 4 (7): 201-224.
• Hamel G., Prahalad C.K. (1990). “The Core Competence of The Corporation,” Harvard Business Review, May-June, :79-90.
• Hall R. (1993). A Framework Linking Intangible Resources and Capabilities to Sustainable Competitive Advantag,e Strategic Management Journal,14(8): 608611.
• Harrison S.J., Hitt M.A., Hoskisson R.E., Ireland R.D. (2001). “Resource Complementarity in Business Combinations: Extending to Logic to Organizational Alliances,” Journal of Management, 27(6): 679-690.
• James D. M. (1991),”Alliances and Assymetry:An Alternative to The Capability Aggregation Model of Alliances.” Hoover İnstitution,Stanford University American Journal of Politic Science, 35(4): s:904-933
• Javidan, M. (1998). “Core Competence: What Does it Mean in Practice”, Long Range Planning, 31 (1): 60-72.
• Karakılıç Y.N. (2009). ”Stratejik İttifak Oluşumunda Temel Yeteneklerin Önemi: Tariş Opet Stratejik İttifakı Balance Scorecard Örneği,” Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12 (21): 200-214.
• Keith W., Ruth B. (1995). Corporate Financial Strategy, 2.Edition, ButterworthHeinemann İnc., Oxford.
• Koçel, T. (2003). İşletme Yöneticiliği, Geliştirilmiş Dokuzuncu Baskı, Beta Basım Yayım AŞ., İstanbul.
• Noriaki S.H., Junichi, L. (?). “Inter-firm Relationships in the Telecommunications Industry: Characteristics and Typology,” The Department of Industrial Engineering and Management, Tokyo Institute of Technology, 2-121, Ookayama, Meguro-ku, Tokyo 152-8550, JAPAN, pp.1-3.
• Öge E. (2007). "Stratejik İttifaklar," İstanbul Aydın Üniversitesi, Anadolu Bil. Meslek Yüksek Okulu Dergisi, 2(7): 1-21.
• Paliwoda J.S., Thomas M.J. (1998). International Marketing, ButterworthHeinemann Inc; Oxford.
• Selznick P. (1984). Leadership in Administration, University of California Press, Berkeley.
• Ülgen H., Mirze, S. K. (2004). İşletmelerde Stratejik Yönetim, Literatür Yayınları, İstanbul.
• Wheelen T.L., Hungar D.J. (2000). Strategic Management and Business Policy, 7nd Edition, Addison-Wesley Publishing Co, Newyork.
• Wright P.L., Kroll M.J., Parnell J.A. (1998). Strategic Management, Perentice Hall,Upper Saddle River, Fourth Edition, New Jersey.