Objective: The aim of this study was to determine the correlation between distress in pregnancy and complaints and quality of life during pregnancy.
Methods: This correlational descriptive study was conducted with 393 pregnant women who applied to the pregnancy outpatient clinics of a public hospital between March and September 2019. Data were collected using Personal Information Form, the Scale of Complaints During Pregnancy and Their Effect on Quality of Life, and Tilburg Pregnancy Distress Scale. Number, percentage, mean, standard deviation, Mann Whitney U analysis, Kruskal Wallis Analysis, and Spearman’s Correlation Analysis were used for statistical analysis.
Results: It was determined that 39.4% of the pregnant women were distressed. The Tilburg Distress Scale total mean score of the pregnant women was 25.03 ± 8.20, and their total mean score of the Scale of Complaints During Pregnancy and Their Effect on Quality of Life was 52.89 ±22.26. There was a low negative correlation between the mean scores of the Tilburg Distress Scale and the Scale of Complaints During Pregnancy and Their Effect on Quality of Life, and as the distress of pregnant women increased, their quality of life got impaired depending on the common complaints during pregnancy (p < .05).
Conclusion: It was found that there was a reverse correlation between the complaints, quality of life and distress during pregnancy, and as the distress of pregnant women increased, their quality of life got impaired depending on to the common complaints during pregnancy. In line with this result, it is recommended for midwives/nurses to include interventions to reduce distress and common discomforts in pregnant women within the scope of prenatal healthcare services.
Amaç: Bu araştırmada, gebelikte distres ile gebelikte yakınmalar ve yaşam kalitesi arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlanmıştır.
Yöntemler: İlişkisel tanımlayıcı nitelikte planlanan bu araştırma, Mart-Eylül 2019 tarihleri arasında, bir kamu hastanesinin gebe polikliniklerine başvuran 393 gebe ile yürütülmüştür. Veriler, Kişisel Bilgi Formu, Gebelikte Yakınmalar ve Yaşam Kalitesine Etkisi Ölçeği ve Tilburg Gebelikte Distres Ölçeği ile toplanmıştır. İstatistiksel değerlendirmede; sayı, yüzde, ortalama, standart sapma, Mann Whitney U analizi, Kruskall Wallis Analizi ve Spearman Korelasyon Analizi kullanılmıştır.
Bulgular: Gebelerin %39,4’ünün distreste olduğu belirlenmiştir. Gebelerin Tilburg Distres Ölçeği’nden aldıkları toplam puan ortalamasının 25,03 ± 8,20 ve Gebelikte Yakınmalar ve Yaşam Kalitesine Etkisi Ölçeği aldıkları toplam puan ortalamasının ise 5,89 ± 22,26 olduğu saptanmıştır. Tilburg Distres Ölçeği ile Gebelikte Yakınmalar ve Yaşam Kalitesi Ölçeği puan ortalamaları arasında negatif yönde düşük düzeyde bir ilişki olduğu ve gebelerdeki distres artıkça gebelikteki olağan yakınmalara bağlı yaşam kalitesinin azaldığı saptanmıştır (p < ,05).
Sonuç: Gebelikteki yakınmaların, yaşam kalitesi ile distres arasında ters bir ilişki olduğu, gebelerdeki distres artıkça gebelikteki olağan yakınmalara bağlı yaşam kalitesinin azaldığı belirlenmiştir. Bu sonuç doğrultusunda ebe/hemşirelerin prenatal sağlık bakım hizmetleri kapsamında gebelerdeki distresin ve olağan rahatsızların azaltılmasına yönelik girişimlere yer vermesi önerilir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2022 |
Submission Date | March 11, 2022 |
Acceptance Date | September 8, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 |
Content of this journal is licensed under a Creative Commons Attribution NonCommercial 4.0 International License