Introduction: This study aimed to describe the demographic, clinical, and geographical characteristics of interhospital transfers (IHT) to a tertiary care center, to identify differences among transfer types, and to examine temporal trends in transfer patterns. In our study, we aimed to evaluate the effect of platelet-rich plasma (PRP) obtained from autologous blood on rabbit intra-tunnel tendon bone healing using biomechanical and histologic parameters.
Methods: Patients who were admitted through IHT between January 1, 2021, and May 31, 2025, from Eskişehir and neighboring provinces were retrospectively analyzed. Demographic variables, referring province, transfer type, and diagnostic categories were obtained from the Hospital Information System. Incomplete or duplicate records were excluded. Categorical variables were compared using the chi-square test, with a p-value of <0.05 considered statistically significant.
Results: Of the 3,280 patients included, 60% were male, with a mean age of 51±27 years. Adults accounted for 83.8% and pediatric patients for 16.2%. Most transfers originated from Eskişehir (n=1,547). The total number of transfers decreased over the study period; intraprovincial transfers predominated in 2021, while interprovincial transfers increased in subsequent years (p=0.001). Intensive care (42.7%) and emergency (41.1%) were the most frequent transfer types; ICU transfers were more common intraprovincially, whereas emergency transfers predominated interprovincially (p < 0.001). The most common diagnostic categories were cardiovascular (17.0%), respiratory (13.0%), and neurological diseases (7.9%).
Conclusions: Clinical needs, along with organizational and geographical factors, influence interhospital transfer processes. Safe and effective transfer management requires strengthening coordination, ensuring patient stabilization, and improving information exchange. Multicenter prospective studies are needed to further elucidate the impact of transfer practices on patient outcomes
Giriş: Bu çalışmanın amacı, üçüncü basamak bir sağlık merkezine yapılan hastaneler arası transferlerin demografik, klinik ve coğrafi özelliklerini tanımlamak, transfer türleri arasındaki farklılıkları belirlemek ve yıllara göre değişen transfer eğilimlerini ortaya koymaktır.
Yöntemler: 1 Ocak 2021–31 Mayıs 2025 tarihleri arasında Eskişehir ve çevre illerden hastaneler arası transfer yoluyla kabul edilen hastalar geriye dönük olarak incelendi. Demografik veriler, sevk ili, transfer türü ve tanı grupları Hastane Bilgi Yönetim Sistemi’nden elde edildi; eksik veya yinelenen kayıtlar dışlandı. Kategorik değişkenler ki-kare testi ile karşılaştırıldı (p<0,05).
Bulgular: Toplam 3.280 hastanın %60’ı erkekti; yaş ortalaması 51±27 yıldı. Erişkin olgular %83,8, pediatrik olgular %16,2 oranındaydı. En sık transfer Eskişehir’den yapıldı (n=1.547). Yıllar içinde toplam transfer sayısı azaldı; 2021’de il içi transferler baskınken, sonraki yıllarda il dışı transfer oranı arttı (p=0,001). Transfer türleri arasında yoğun bakım (%42,7) ve acil servis (%41,1) önde yer aldı; il içi sevklerde yoğun bakım, il dışı sevklerde ise acil başvurular daha yüksek bulundu (p<0,001). En yaygın tanılar kardiyovasküler (%17,0), solunum sistemi (%13,0) ve nörolojik hastalıklardı (%7,9).
Sonuç: Klinik ihtiyaçlar, organizasyonel ve coğrafi faktörlerle birlikte hastaneler arası transfer süreçlerini etkiler. Güvenli ve etkili transfer yönetimi, koordinasyonun güçlendirilmesini, hasta stabilizasyonunun sağlanmasını ve bilgi alışverişinin iyileştirilmesini gerektirir. Çok merkezli ve prospektif çalışmalar, transfer uygulamalarının hasta sonuçları üzerindeki etkilerini daha ayrıntılı biçimde ortaya koyacaktır.
| Primary Language | English |
|---|---|
| Subjects | Emergency Medicine |
| Journal Section | Research Articles |
| Authors | |
| Publication Date | November 25, 2025 |
| Submission Date | August 31, 2025 |
| Acceptance Date | October 5, 2025 |
| Published in Issue | Year 2025 Volume: 6 Issue: 3 |