Sultan II. Mahmud, gruplar halinde Avrupa’ya öğrenci göndermek suretiyle Osmanlı Devleti’nde yurtdışı eğitimi başlatan ilk Osmanlı padişahıdır. İlk olarak Serasker Hüsrev Paşa’nın evlatlıkları Fransa’ya tahsile gönderilmiştir. Bunların tahsildeki başarılı performansları daha sonraki öğrenciler için yurtdışı eğitimin kapısını ardına kadar açtı. Bu süreçte Avusturya, İngiltere, Fransa ve Prusya’ya çeşitli eğitim alanlarında ve muhtelif sayılarda öğrenciler gönderildi. Öğrencilerin hemen hemen hepsi askeri menşeliydi. Onlar yeni ordunun (Asâkir-i Mansûre-i Muhammediye) askerleri, Mekteb-i Harbiye ve diğer modern askeri teknik okulların (Mühendishane-i Berri-i Hümayun ve Mühendishane-i Bahr-i Hümayun) talebeleri ile Tophane, Fişenkhane, Tersane, Baruthane gibi askeri müesseselerin mühendis ve teknisyenleriydi. Yurda döndüklerinde onlardan Batıdan elde ettikleri bilgi ve beceriyi ülkeye taşımaları bekleniyordu.
Bu çalışmada Sultan II. Mahmud’la 1830’da başlayan yurtdışı eğitimin Tanzimat’a kadar nicelik ve nitelik olarak değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Dolayısıyla yurtdışı eğitimin amacı, öğrenci sayısı, eğitim alanları, tercih edilen ülkeler gibi konular detaylı olarak tartışılacaktır. Böylece Osmanlı devletinde yurtdışı eğitimin ilk safhasının genel karakteristiği belirlenmeye çalışılacaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 18, 2020 |
Submission Date | November 10, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 3 Issue: 2 |