THE IMPORTANCE OF OCCUPATIONAL DERMATOSES WITH RESPECT TO PUBLIC HEALTH

Year 2019, , 61 - 71, 11.03.2019

İlteriş Oğuz Topal

https://doi.org/10.35232/estudamhsd.516425

Abstract

Occupational dermatosis is
a group diseases in which caused by occupational activities and working
conditions.  According to data published
in 2004, skin disorders account for up to 30% of all occupational diseases in
industrialized countries and contact dermatitis accounts for 90% of these skin
disorders. Allergic contact dermatitis and irritant contact dermatitis are the
most common seen occupational dermatoses. The diagnosis can be  made by history, clinical findings and some
tests such as patch test.  In the United
Kingdom, Health and Safety Commission estimated that about 23.000 workers (78
per 100.000 workers) had skin diseases in 2006/2007. Occupational dermatoses
can affect quality of life and social activities of workers and can causes loss
of cost associated with lost workdays, loss of productivity or disability
payments. According to International Labour Organization estimates,
occupational diseases and injuries causes the loss of 4% of global gross
domestic product annually. In our country, there are some problems about
reporting and diagnosis of occupational dermatosis. It is important to take
necessary measures about reporting system. To prevent of these diseases,
organisations are essential. Employers should take protective measures in
workplace, if necessary, they should report occupational diseases. Workers and
doctors should be aware of occupational dermatoses,  they should take education about these
diseases. By identifying the correct strategies, the number of occupational
dermatoses will reduce and undesirable consequences will prevent.

Keywords

Occupational, dermatosis, public health

MESLEKİ DERMATOZLARIN HALK SAĞLIĞI AÇISINDAN ÖNEMİ

Abstract

Mesleksel
dermatozlar mesleksel aktiviteler ve iş durumlarından kaynaklanan bir grup
hastalıktır. 2004 yılında yayınlanan bilgiye göre sanayileşmiş ülkelerde tüm
mesleksel hastalıkların %30’dan fazlasını deri hastalıkları oluşturmaktadır ve
bu deri hastalıklarının %90’nını kontakt dermatitler oluşturmaktadır. Allerjik
kontakt dermatit ve irritan kontakt dermatit en sık görülen mesleksel
dematozlardır. Tanı öykü, klinik bulgular ve patch test gibi bazı testler ile
konulur. Britanya’da  Sağlık ve Güvenlik
Komisyonu 2006/2007’de yaklaşık 23.000 işçide 
(100.000 işçide 78) deri hastalığı olduğunu tahmin etmiştir. Mesleksel
dermatozlar işçilerin yaşam kalitesi ve sosyal aktivitelerini etkileyebilir ve
çalışılmayan günler, üretkenlik kaybı, maluliyet ödemeleri ile ilişkili olarak
mali kayba yol açabilir. Uluslararası Çalışma Örgütü’ne göre meslek
hastalıkları  ve yaralanmalar toplam yurt
içi gelirinin yıllık %4’nün kaybına yol açar. Ülkemizde mesleksel dermatozların
tanısı ve bildirimi ile ilgili bazı problemler vardır. Bildirim ile ilgili
gerekli tedbirlerin alınması önemlidir. Bu hastalıkları önlemek için
düzenlemeler gereklidir. İşverenler iş yerinde koruyucu önlemler almalı,
gerekirse  mesleksel hastalıkları
bildirmelidir. İşçiler ve doktorlar mesleksel dermatozların farkında olmalı, bu
hastalıklar ile ilgili eğitim almalıdır. Doğru stratejilerin belirlenmesi ile
mesleksel dermatozlar azalacak ve olumsuz sonuçlar önlenecektir

Keywords

dermatoz, Mesleki, halk sağlığı

References

• Berk M, Önal B, Güven R. (2011) Meslek Hastalıkları Tanı Rehberi. Çalışma ve Sosyal Sağlık Bakanlığı İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğü (İSGGM). Ankara: Matsa Basımevi.
• Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu, SSGSSK, 2006:Mad.14
• Ilıman EZ. (2015). Türkiye’de Meslek Hastalıkları. Uluslararası Sağlık Yönetimi ve Stratejileri Araştırma Dergisi, 1(1), 21-36.
• Yüksel B. (2015). Çalışma İli̇şki̇leri̇ne Yöneli̇k İlk Düzenleme:Di̇laver Paşa Ni̇zamnamesi̇ ve Çalışma Hayatına Etkileri. Dergi park, 3(6), 155-178.
• Güven, R. (2012). Dünyada ve Ülkemizde Meslek Hastalıkları. Çalışma Ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Sağlığı Ve Güvenliği Genel Müdürlüğü. Ankara. www.hisam.hacettepe.edu.tr/calistaysunum/HavvaRanaGuven.pdf
• Karadeniz O. (2012) Dünya’da ve Türkiye’de İş Kazaları ve Meslek Hastalıkları ve Sosyal Koruma Yetersizliği. Çalışma Ve Toplum, 3, 15-75.
• Pacheco KA. (2018) Occupational dermatitis: How to identify the exposure, maket the diagnosis, and treat the disease. Ann Allergy Asthma Immunol, 120(6), 583-591.
• Ahn YS, Kim MG. (2010). Occupational skin diseases in Korea. J Korean Med Sci., 25(Suppl), S46-52.
• Beyan AC, Demiral Y. (2015). Meslek Hastalıkları ve Sürveyans. Mesleki Sağlık ve Güvenlik Dergisi, 58, 89-95.
• T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Kurumu İstatiği, 2009.
• T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Kurumu İstatiği, 2016.
• Yılmaz F. (2010) Türkiye’de Kadın Çalışanların Mesleki Sağlık ve Güvenlik Koşulları. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(13), 268-284.
• Metekoğlu Ş, Melikoğlu M, Güder S, Topal IO. (2018). Türkiye’de Mesleki Dermatozların Durumu. Turkderm,52, 80-84.
• Hapa A, Ersoy-Evans S. (2011). Mesleki Dermatozlar. Hacettepe Tıp Dergisi, 42, 153-159.
• Gül Ü. (2011). Mesleki Kontakt Dermatitler. Turkiye Klinikleri J Dermatol-Special Topics, 4(1), 49-57.
• Pacheco KA. (2018) Occupational dermatitis: How to identify the exposures, make the diagnosis, and treat the disease. Ann Allergy Asthma Immunol, 120(6), 583-591.
• Lodi A, Mancini LL, Ambonati M, Coassini A, Ravanelli G, Crosti C. (2000). Epidemiology of occupational contact dermatitis in a North Italian population. Eur J Dermatol, 10, 128-132.
• Plombom GY, Oliveira MS, Tabushi FL, Kassem AJ, Purim KS, Nisihara RM. (2016). Epidemiological analysis of occupational dermatitis notified in Brazil in the period 2007 to 2012. An Bras Dermatol, 91, 32-736.
• Goh CL, Soh SD. (1984). Occupational dermatoses in Singapore. Contact Dermatitis,11, 288-293.
• Rietschel RL, Mathias CG, Fowler JF Jr, Pratt M, Taylor JS, et al. (2002). Relationship of occupation to contact dermatitis: evaluation in patients tested from 1998 to 2000. Am J Contact Dermat, 13, 170-176.
• Dickel H, Kuss O, Blesius CR, Schmidt A, Diepgen TL. (2001). Occupational skin diseases in North Bavaria between 1990 and 1999: a population based study. Br J Dermatol, 145, 453-462.
• Belsito DV. (2005). Occupational contact dermatitis: etiology, prevalence, and resultant impairment/disability. J Am Acad Dermatol, 53(2), 303-313.
• Mathias CGT. (1989). Contact dermatitis and workers compensation: criteria for establishing occupational causation and agravation. J Am Acad Dermatol, 20 (5 Pt 1), 842-848.
• Wiszniewska M, Walusiak-Skorupa J.(2015). Recent Trends in Occupational Contact Dermatitis. Curr Allergy Asthma Rep., 15, 43.
• Ibler KS, Jemec GB, Diepgen TL, Gluud C, Lindschou Hansen J,Winkel P, et al. (2012). Skin care education and individual counselling versus treatment as usual in healthcare workers with hand eczema: randomised clinical trial. BMJ, 345, e7822.
• Weisshaar E, Skudlik C, Scheidt R, Matterne U, Wulfhorst B, Schönfeld M, et al. (2013). Multicentre study ‘rehabilitation of occupational skin diseases -optimization and quality assurance of inpatient management (ROQ)’—results from 12-month follow-up. Contact Dermatitis, 68, 169–174.
• Leigh JP, Fries JF. (1992). Disability in occupations in a national sample. Am J Public Health, 82, 1517-1524.
• Diepgen TL, Schmidt A, Berg A, Plinske W.(1995). Medizinische Hinweise fur die berufliche Rehabilitation von hautkranken Beschaftigten. Dt Arztebl ,92, A31–A40.
• Diepgen TL, Scheidt R, Weisshaar E, John SM, Hieke K. (2013). Cost of illness from occupational hand eczema in Germany. Contact Dermatitis, 69, 99–106.
• Diepgen TL, Purwins S, Posthumus J, Kuessner D, John SM, Augustin M. (2013). Cost of illness analysis of patients with chronic hand eczema in routine care in Germany: focus on the impact of occupational disease. Acta Derm Venereol, 93, 538-543.
• Diepgen TL, Andersen KE, Brandao FM, Bruze M, Bruynzeel DP, Frosch P, et al. (2009). Hand eczema cassification: a cross-sectional, multicentre study of the aetiology and morphology of hand eczema. Br J Dermatol, 160: 353-358.
• Jowett S, Ryan T. (1985). Skin disease and handicap: an analysis of the impact of skin conditions. Soc Sci Med., 20: 425–429.
• Meding B, Wrangsjö K, Jarvholm B. (2005). Fifteen-year follow-up of hand eczema: persistence and consequences. Br J Dermatol, 152: 975–980.
• Bilir N. (2011). Meslek Hastalıkları (Tanı, Tedavi ve Korunma İlkeleri). Hacettepe Tıp Dergisi, 42(4), 147-152.