Yeme Bozuklukları ve Duygular

Year 2022, Volume: 2 Issue: 1, 153 - 174, 30.06.2022

Haydeh Faraji , Burcu Fırat

Abstract

Yeme bozuklukları; yeme tutum ve davranışlarında bozulmaların olduğu, kilo kontrolüne dönük davranışların açığa çıktığı, psikososyal ve fiziksel fonksiyonların bozulması ile süren psikiyatrik bozukluklardır. Yeme bozukluklarının oluşum süreci multifaktöriyeldir ve yeme tutumu pek çok olay ve durumdan etkilenebilir. Yapılan bu çalışmada yeme bozuklukları ve duygular arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Yeme bozukluklarının ortaya çıkması ile sürmesinde duygular oldukça önemlidir ve yeme bozuklukları sürecinde pek çok duygu deneyimlenmektedir. Yeme davranışına bağlı olarak bireylerin duygulanım durumu da değişmektedir. Bireyler sıkıntı verici ruh halinden kaçınmak için yeme eylemi ile kısa süreli rahatlama sağlasalar da uzun süreçte; üzüntü, suçluluk ve utanç gibi birçok sıkıntı verici duyguları deneyimlemektedirler. Duygu düzenlemede güçlük yaşamanın yeme bozukluklarının başlaması ve sürmesinde tetikleyici olabileceği düşünülmüş ve yeme davranışlarıyla ilgili sorun bildiren bireylerle çalışırken, duygu düzenleme becerilerinin öğretilmesinin tedavi aşamasında faydalı olabileceği öngörülmüştür. Buna göre, yeme bozuklukları ve duygular arasındaki ilişkide, duyguların işlenme sürecinin ele alınması, duygu düzenleme sürecini kolaylaştırarak yeme ataklarının azalmasını sağlayacaktır. Bu bağlamda sıkıntı veren ve huzursuz eden olumsuz duyguların farkındalığı ile kabulü, yeme bozukluğu sürecindeki tedaviyi olumlu etkileyebilecektir. Yapılan bu çalışma; yeme bozukluğuyla ilişkili olduğu düşünülen duygular, duygular ve yeme bozuklukları ve duygu düzenleme güçlüklerini incelemektedir. Yeme bozuklukları ve duygular arasındaki ilişki alanyazın doğrultusunda tartışılmıştır.

Keywords

Yeme bozuklukları, duygular, duygu düzenleme güçlüğü.

Eating Disorders and Emotions

Abstract

Eating disorders; these are psychiatric disorders in which there are deteriorations in eating attitudes and behaviors, behaviors towards weight control are revealed, and psychosocial and physical functions are impaired. The formation process of eating disorders is multifactorial and eating attitude can be affected by many events and situations. In this study, it was aimed to examine the relationship between eating disorders and emotions. Emotions are very important in the emergence and continuation of eating disorders, and many emotions are experienced in the process of eating disorders. Depending on the eating behavior, the emotional state of the individuals also changes. Although individuals provide short-term relief with the act of eating in order to avoid the distressing mood, in the long term; They experience many distressing emotions such as sadness, guilt, and shame. It was thought that having difficulty in emotion regulation might be a trigger for the onset and maintenance of eating disorders, and it was predicted that teaching emotion regulation skills would be beneficial in the treatment phase when working with individuals who reported problems with eating behaviors. Accordingly, addressing the processing of emotions in the relationship between eating disorders and emotions will facilitate the emotion regulation process and reduce the eating attacks. In this context, awareness and acceptance of distressing and unsettling negative emotions may positively affect the treatment in the eating disorder process. This study carried out; examines the emotions, emotions and eating disorders and emotion regulation difficulties thought to be associated with eating disorders. In this study, the relationship between eating disorders and emotions has been discussed in line with the literature.

Keywords

Eating disorder, emotions, emotion regulation difficulty.

References

• Akçay, C., & Çoruk, A. (2012). Çalışma Yaşamında Duygular ve Yönetimi: Kavramsal Bir İnceleme. Eğitimde Politika Analizi Dergisi, 1(1), 3-25.
• Akın, A., Yıldız, B., & Özçelik, B. (2016). Duygusal Yeme Ölçeğinin Türkçe Versiyonunun Geçerlik ve Güvenirliği. Journal of International Social Research, 9(44), 776-781.
• Alp, A. A. (2019). Karabük Üniversitesi Öğrencilerinde Çocukluk Çağı Travmalarının Suçluluk Utanç Duyguları ve Benlik Saygısı ile İlişkisinin İncelenmesi (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
• Altınel, A. (2018). Kadınlarda Yeme Bozuklukları Belirtilerinin Algılanan Ebeveynlik Biçimi, Duygu Düzenleme Güçlüğü, Psikolojik İyi Oluş ve Yeme Tutumları İle İlişkisi (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Maltepe Üniversitesi, İstanbul.
• Aslan, S. H. (2001). Beden İmgesi ve Yeme Davranışı Bozuklukları ile Medya İlişkisi. Düşünen Adam, 14(1), 41-47.
• Atalay, D., & Özyürek, A. (2021). Ergenlerde Duygu Düzenleme Stratejileri ve Ebeveyn Tutumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Milli Eğitim Dergisi, 50(230), 815-834.
• American Psychiatric Association, (2013). Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, 5th ed, Arlington, VA, American Psychiatric Association.
• Ağırman, A., & Maner, F. (2010). Yeme Bozuklukları ve Duygusal İstismar: Olgu Sunumu. Düşünen Adam Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Dergisi, 23(2), 121-127.
• Ayaz, A. (2021). 18-65 Yaş Arası Bireylerin Yeme Tutumu ve Farkındalığının Araştırılması (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Medipol Üniversitesi, İstanbul.
• Bahap, L. (2021). Ofis Çalışanlarında İş Stres Düzeyi ile Yeme Bozukluğu Davranışı Arasındaki İlişki (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Haliç Üniversitesi, İstanbul.
• Bal, F., Faraji, H., & Gemici, M. (2018). Travma ve Öfke Tarzları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Journal of Social And Humanities Sciences Research, 26(5), 2471-2482.
• Barry, A. E ., & Piazza, A. K. (2012). Drunkorexia: Understanding The Cooccurrence of Alcohol Consumption and Eating/Exercise Weight Management Behaviors. Journal of American College Health, 3(60), 236–243.
• Batıgün, A. (2004). İntihar ile İlişkili Bazı Değişkenler: Öfke/Saldırganlık, Dürtüsel Davranışlar, Problem Çözme Becerileri, Yaşamı Sürdürme Nedenleri. Kriz Dergisi, 12(2), 49-61.
• Bemanian, M., Maeland, S., Blomhoff, R., Rabben, A. K., Arnesen, E. K., Skogen, J. C., & Fadnes, L. T. (2020). Emotional Eating in Relation to Worries and Psychological Distress Amid the Covid19 Pandemic: A Population-Based Survey on Adults in Norway. International Journal of Environmental Research and Public Health, 18(1), 1–10.
• Blythin, S. P., Nicholson, H. L., Macintyre, V. G., Dickson, J. M., FOX, J. R., & Taylor, P. J. (2020). Experiences of Shame and Guilt in Anorexia and Bulimia Nervosa: A Systematic Review. Psychology and Psychotherapy, 93(1), 134-159.
• Bozan, N. (2009). Hollanda Yeme Davranışı (DEBQ) Anketinin Türk Üniversite Öğrencilerinde Geçerlilik ve Güvenirliğinin Sınanması (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Başkent Üniversitesi, Ankara.
• Cacioppo, J.T., Ernst, J.M., Burleson, M.H., Martha, K., Malarkey, W.B., Hawkley, L. C., Kowalewki, R. B., Paulsen, A., Hobson, J.A., Hugdahl, K., Spiegel, D., & Berntson, G. G. (2000). Lonely Traits and Concomitant Physiological Processes: The MacArthur Social Neuroscience Studies. International Journal of Psychophysiology, 35(2), 143–154.
• Cengiz, B., Ayar, D., Arkan, G., & Bektaş, İ. (2020). Hemşirelik Öğrencilerinin Sosyal, Duygusal Yalnızlık Düzeyleri ve Yeme Davranışlarının İncelemesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 13(1), 2-9.
• Cohen, M. A. (2020). Emotional Eating and The Coranavirus.https://psychcentral.com/blog/emotional-eating-and-the-coronavirus#1. Erişim tarihi: 07.05.2022.
• Cummings, J. A., & Sanders, L. (2019). Introduction to Psychology. SK: University of Saskatchewan Open Press. Çakır, E. ve Kızılkaya, M. (2021). Lise Son Sınıf Öğrencilerinde Yeme Bağımlılığını ve Kayı Düzeyini Etkileyen Faktörler. Medical Sciences, 6(3)159-170.
• Çamlı, A. (2021). Erzurum İlinde Ortaokul Öğrencilerinde Yeme Bozukluklarının Görülme Sıklığı ve Sosyal Medya Kullanımı ile İlişkisi (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Yıldırım Beyazıt Üniversitesi, Ankara.
• Çelik, E. (2021). Yetişkin Bireylerde Erken Dönem Uyumsuz Şemalar ve Duygu Düzenleme Güçlüğü ile Duygusal Yeme ve Psikolojik Belirtiler Arasındaki İlişkiler (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Dicle Üniversitesi, Diyarbakır.
• Delaney, C. B., Eddy, K. T., Harmann, A. S., Becker, A. E., Murray, H. B., &Thomas, J. J. (2015). Pica and Rumination Behavior Among İndividuals Seeking Treatment For Eating Disorders or Obesity. Int. J. Eat. Disord, 48(2), 238–248.
• Devrim, A. ve Bilgiç, P. (2018). Bigoreksiya: Vücut Disformik Bozukluğu mu, Yeme Bozukluğu mu?. Sağlık Bilimleri Dergisi, 27(1), 64-69.
• Elma, Ö. (2018). Ergenlerde Ruminasyon ile Yeme Tutumları Arasındaki İlişkinin Bir Takım Değişkenlere Göre İncelenmesi (Bastırılmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul Gelişim Üniversitesi, İstanbul.
• Eltan, S., Merdan, E. D., Kumpasoğlu, G. B., & Erden, G. (2021). Yaygın Yeme Bozukluklarında Aile Odaklı ve Farkındalık Temelli Terapiler ile Diyalektik Davranış Terapisi. Nesne Dergisi, 9(20), 433-451.
• Erbaş, S. (2015). Yeme Tutumlarının Nesne İlişkileri Kuramı Çerçevesinde Değerlendirilmesi (Doktora Tezi), Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Erdoğan, H. B., & İşiten, H. (2021). Bozulmuş Yeme Örüntülerinde Bağlanmanın Yordayıcı Etkisi: Ergenler Üzerine Bir Çalışma. Yaşam Becerileri Psikoloji Dergisi, 5, (10), 57-80.
• Erdoğan, İ., Eryürek S., & Ünübol, H. (2019). Üniversite Öğrencilerinde Sosyal Görünüş Kaygısı ve Yeme Tutumu Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 2(2), 85-94.
• Erol, Ö. (2018). İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Öğrencilerinin Ortoreksiya Nervoza Belirtilerinin ve Yeme Tutumlarının Saptanması (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İnönü Üniversitesi, Malatya.
• Ersöz, G. A. (2010). Tüketim Toplumunda “Sıfır Beden” Söylemi: Neden ve Sonuçları Üzerine Sosyolojik Bir Değerlendirme. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 27(2), 37-53.
• Fairburn, C. G., Cooper, Z., & Shafran, R. (2003). Cognitive Behaviour Therapy For Eating Disorders: A “Transdiagnostic” Theory and Treatment. Behaviour Research and Therapy, 41(5), 509–528.
• Faraji, H. (2020). Borderline Kişilik Bozukluğunda Duygu Düzenleme ve İlk Nesne İlişkileri ile Ruhsal İşleyişin Rorschach Testindeki Görünümü (Doktora Tezi), Doğuş Üniversitesi, İstanbul.
• Faraji, H., & Başçelik, E. (2021). Adult Attachment Styles and Emotion Dysregulation. İnternation Social Sciences Studies Journal, 7(82), 1897-1911.
• Fassino, S., Daga, G. A., Piero, A., Leombruni, P., & Rovera, G. G. (2001). Anger and Personality in Eating Disorders. Journal of Psychosomatic Research, 51(6), 757-764.
• Fava, M., Rappe, S. M., West, J., & Herzog, D.B. (1995). Anger attacks in eating disorders. Psychiatry Research, 56(3), 205–212. Fidan, T., Ertekin, V., Işıkay, S., & Kirkpınar, I. (2010). Prevalence of Ortthorevia Among Medical Stuadents İn Erzurum. Comph Psychiatry, 51 (1), 49-54.
• Geller, J., Cockell, S. J., Hewitt, P. L., Goldner, E. M., & Flett, G. L. (2000). Inhibited expression of negative emotions and interpersonal orientation in anorexia nervosa. International Journal of Eating Disorders, 28(1), 8-19.
• Goss, K., & Allan, S. (2009). Shame, Pride and Eating Disorders. Clinical Psychology & Psychotherapy, 16(4), 303-316.
• Gratz, K. L., & Roemer, L (2004). Multidimensional Assessment of Emotion Regulation and Dysregulation: Development, Factor Structure, and İnitial Validation of The Difficulties in Emotion Regulation Scale. Journal of Psychopathology and Behavioral Assessment, 26(1), 41-54.
• Gross, J. J., & Levenson, R. W. (1997). Hiding Feelings: The Acute Effects of İnhibiting Negative and Positive Emotion. J Abnorm Psychol, sayı 106(1), 95-103.
• Güven, N., Özlü, T., Kenger, E. B., Tümer, H., & Ergün, C. (2020). Anoreksiya Nervoza ve Tıkınırcasına Yeme Bozukluğunu Bir Yıl Ara ile Yaşamak; Olgu Sunumu. Süleyman Demirel Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 11(2), 279-281.
• Güzey, M. (2014). Kadınlarda Ağırlık Yönetiminin Yeme Tutum Davranışı Üzerine Etkisinin Değerlendirilmesi (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Başkent Üniversitesi, Ankara.
• Hasken, J., Kresl, L., Nydegger, T., & Temme, M. (2010). Diabulimia and The Role of School Health Personel. J Sch Health, 80(10), 465-469.
• Işık, B. (2009). Uludağ Üniversitesi Öğrencilerinde Yeme Bozukluklarının Araştırılması (Tıpta Uzmanlık tezi), Uludağ Üniversitesi, Bursa.
• İnalkaç, S., & Arslantaş, H. (2018). Duygusal Yeme. Arşiv Kaynak Tarama Dergisi, 1(27), 70-82.
• Jackson, M. S., Adedoyin, A. C., & Winnick, S. N. (2020). Pica Disorder Among African American Women: A Call For Action and Further Research. Social Work in Public Health, 35(5), 261-270.
• Kaçar, M., & Hocaoğlu, Ç. (2019). Pika, Geri Çıkarma Bozukluğu Nedir? Tanı ve Tedavi Yaklaşımları. Klinik Psikiyatri Dergisi, 3(33), 347-354.
• Kadıoğlu, M. (2009). Üniversite Öğrencilerinde Yeme Bozuklukları ve Öz-Etkililik (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Karadayı, Ö. (2020). Ortoreksiya ve Bozuk Yeme Tutumlarının Beden İmgesi, Sağlık Kaygısı ve Obsesif İnançlarla İlişkisinin İncelenmesi (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Maltepe Üniversitesi, İstanbul.
• Kılıç, N. (2020). Duygu Düzenleme Güçlüğü, Yeme Stilleri ve Mükemmeliyetçilik Özelliklerinin Yeme Bozukluğu Belirtileri ile İlişkisinin İncelenmesi (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Maltepe Üniversitesi, İstanbul.
• Kocakaya, G. (2016). Yeme Bozukluğu ile İlişkili Olabilecek Değişkenlerin İncelenmesi (Basılmamış yüksek lisans tezi), Üsküdar Üniversitesi, İstanbul.
• Korkmaz, E. (2022). Duygu Odaklı Terapide Yeme Bozukluklarına Kapsamlı Bir Bakış. Türkiye Bütüncül Psikoterapi Dergisi, 4(8), 14-27.
• Koski, M., & Naukkarinen, H. (2017). Severe obesity, emotions and eating habits: a case-control study. BMC Obesity, 4(1), 2-9.
• Kummer, A., Dias, F. M., & Teixeira, A.L. (2008). On The Concept of Orthorexia Nervosa. Int Eating Disord, 18(3), 395-396.
• Küey, G. A. (2008). Ergenlerde Yeme Bozuklukları. Hekimler Yayın Birliği, Ankara.
• Maden, M. (2021). Genç Yetişkinlerde Yeme Bozukluğu ile Kişilerarası Problemler ve Duygu Düzenleme Güçlüğü Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Üsküdar Üniversitesi, İstanbul.
• Macht M. (1999). Characteristics of Eating in Anger, Fear, Sadness and Joy. Appetite, cilt 33(1), 129–139.
• Martinussen, M., Friborg, O., Schmierer, P., Kaiser, S., Overgard, K. T., & Neunhoefer, A. L (2017). The Comorbidity of Personality Disorders in Eating Disorders: A Meta-Analysis. Eating and Weight Disorders-Studies on Anorexia, Bulimia and Obesity, 22(2), 201–209.
• Masheb, R. M., Grilo, C. M., & Brondolo, E. (1999). Shame and İts Psychopathologic Correlates İn Two Women’s Health Problems: Binge Eating Disorder and Vulvodynia. Eating and Weight Disorders, 4(4), 187-193.
• Mosley, P.E. (2009). Bigorexia: Bodybuilding and Muscle Dysmorphia. European Eating Disorders Review, 17(13), 191-198.
• Murray, C., Waller, G., & Legg, C. (2000). Family Dysfunction and Bulimic Psychopathology: The Mediating Role of Shame. International Journal of Eating Disorders, 28(1), 84-89.
• Okumuş, F. E. ve Deveci, E. (2019). Yeme Bozukluklarında Grup Psikoterapileri. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar,11(3), 338-350.
• Oral, N., & Hisli, Ş. N. (2008). Yeme Tutum Bozukluğunun Kişilerarası Şemalar, Bağlanma, Kişilerarası İlişki Tarzları ve Öfke İlişkisi. Türk Psikoloji Dergisi, 62(23), 37-48.
• Örsel, S., & Işık, C.B., Akdemir, A., & Özbay, M. H. (2004). Diyet Yapan ve Yapmayan Ergenlerin Kendilik Algısı, Beden İmajı ve Beden Kitle İndeksi Açısından Karşılaştırılması, Türk Psikiyatri Dergisi, 1(15), 5-15.
• Öyekçin, D.G., & ŞAHİN, M.Ş. (2011). Yeme Bozukluklarına Yaklaşım. Türk Aile Hekimliği Dergisi, 1(15), 29-35.
• Özgen, L., Kınacı, B., & Arlı, M. (2012). Eating Attitudes and Behaviors of Adolescents”. Journal of Faculty of Educational Sciences, 45(1), 229-27.
• Özkan, N. (2018). Yetişkin Bireylerde Sezgisel Yeme ve Yeme Farkındalığının Beslenme Durumu ile İlişkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Özsoy, D. B. (2021). Anoreksiya Nervoza ve Bulimiya Nervozada Bilişsel Esneklik ve Santral Koherensin Duygu Düzenleme Becerileri ile İlişkisinin İncelenmesi (Tıpta Uzmanlık Tezi), İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
• Öztürk, M. O., & Uluşahin, A. (2011). Ruh Sağlığı ve Bozuklukları, Nobel Tıp Kitabevleri, Ankara.
• Polivy, J., & Herman, C.P. (2002). Causes of Eating Disorders. Annu Rev Clin Psychol, 2002(53), 187-213.
• Pritchard M. E., & Yalch, K. L. (2009). Relationships Among Loneliness, İnterpersonal Dependency, and Disordered Eating in Young Adults. Personality and Individual Differences, 46(3), 341-346.
• Rokach, A. (2013). Loneliness Updated: Recent Research on Loneliness and How İt Affects Our Lives, Routledge Press, Londra.
• Russ, C. R. (1998). Towards An Explanation Of Overeating Patterns Among Normal Weight College Women: Development And Validation Of A Structural Equation Model (Unpublished Doctoral Dissertation), State University.
• Samur, F. G., & Çelik, M. N. (2018). Gebelik ve Yeme Davranış Bozuklukları. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 3(15), 130-134.
• Sapan, D. (2021). Yetişkinlerde Cinsel İşlev ile Suçluluk ve Utanç Duyguları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi (Basılmamış yüksek lisans tezi), İstanbul Gelişim Üniversitesi, İstanbul.
• Sekizkardeş, A. (2021). Yetişkinlerde Öfkenin Yordayıcıları Olarak Kişilik, İyi Oluş ve Duygu Düzenleme Güçlüğünün Sosyodemografik Değişkenler Açısından İncelenmesi (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi, İstanbul.
• Shaban, C. (2013). Diabulimia: Mental Health Condition or Media Hyperbole. Practical Diabetes, 30(3), 104-105.
• Soylu, Y., Turgut, M., Canikli, A., & Kargün, M. (2021). Fiziksel Aktivite, Duygusal Yeme ve Ruh Hali İlişkisi: Kovid-19 ve Üniversite Öğrencileri. Spor Eğitim Dergisi, 5(2), 88-97.
• Sönmez, A. Ö. (2017). Çocuk ve Ergenlerde Yeme Bozuklukları. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 9(3), 301-316.
• Stapleton, P., & Mackay, E. (2014). Psychological Determinants of Emotional Eating: The Role of Attachment, Psychopathological Symptom Distress, Love Attitudes and Perceived Hunger. Current Research in Psychology, 5(2), 77-88.
• Sternheim, L., Startup, H., Saeidi, S., Morgan, J., Hugo, P., Russell, A., ve Schmidt, U. (2012). Understanding Catastrophic Worry in Eating Disorders: Process and Content Characteristics. Journal of Behavior Therapy and Experimental Psychiatry, 43(4), 1095-1103.
• Strand, M., Haussollff. J. Y., & Welch. E. A. (2019). A Systematic Scoping Review of Validity in Avoidant/ Restrictive Food İntake Disorder. Int J Eat Disord, (4), 331-360.
• Şener, N. (2021). Yeme Bozuklukları ile Kişilik İnançları Arasındaki İlişki: Çocukluk Çağı Travmalarının Aracı Rolü (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul Kent Üniversitesi, İstanbul.
• Şengül, R., & Hocaoğlu, Ç. (2019). Ortoreksiya Nervoza nedir? Tanı ve tedavi yaklaşımları. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 14(2), 101-104.
• Şentürk, Z. (2020). Yeme Bozukluğu Hastalarında Tedavi Motivasyonu ve Tedavide Bilişsel Davranışçı Terapi (Basılmamış Yüksek Lisans Projesi), Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi, İstanbul.
• Taner, Y., & Ünal, Y. (2004). 12 Yaşındaki Bir Erkekte Anoreksiya Nervoza. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 2 (11), 75-81.
• Tezcan, B. (2009). Obez Bireylerde Benlik Saygısı, Beden Algısı ve Travmatik Geçmiş Yaşantılar (Tıpta Uzmanlık Tezi), Prof. Dr. Mazhar Osman Ruh Sağlığı ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Bakırköy.
• The Nationality (https://www.nationaleatingdisorders.org/learn/by-eating-disorder/osfed).
• Tunç, P. (2020). Çocukluk Çağı Travması ile Bozulmuş Yeme Tutumları İlişkisinde Ebeveyne Bağlanmanın Düzenleyici Rolünün İncelenmesi. Turk J Child Adolesc Ment Health, 27(2), 75-84.
• Turan, İ. (2021). Yeme Bozukluklarında Eştanı Psikiyatrik Hastalıklar (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Üsküdar Üniversitesi, İstanbul.
• Turan, Ş., Poyraz, C.A., & Özdemir, A. (2015). Tıkınırcasına Yeme Bozukluğu. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 44(7), 419-435.
• Ulusoy, D. G. (2021). Genç Erişkinlerde Kendine Zarar Verme Davranışının Duygu Düzenleme Güçlükleri, Algılanan Ebeveyn Tutumları ve Erişkin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu ile İlişkisinin Araştırılması (Tıpta Uzmanlık Tezi), OnDokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun.
• Ünal, R. N., & Samur, F. G. (2012). Pika Davranışının İnsan Sağlığı Üzerine Etkileri. Beslenme ve Diyet Dergisi, 2(40), 155-162.
• Üneri, Ö. Ş. (2010). Anoreksiya Nervoza ve Kaygı Bozuklukları. Türkiye Çocuk Hastalıkları Dergisi, 4(4), 236-239.
• Valdez, C. E., Bailey, B. E., Santuzzi, A. M., & Lilly, M. M. (2014). Trajectories of Depressive Symptoms in Foster Youth Transitioning İnto Adulthood: The Roles of Emotion Dysregulation and PTSD. Child Maltreatment, 19(3), 209-218.
• Wallis, D. J. ve Hetherington, M. M. (2009). Emotions and Eating. Self-reported and Experimentally İnduced Changes in Food İntake Under Stress. Appetite, 52(2), 355- 362.
• Yanık, Ş. E. (2017). Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Öğrencilerinde Yeme Bozukluları ve Benlik Saygısı Arasındaki İlişkinin Değerlendirilmesi (Tıpta Uzmanlık Tezi), Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun.
• Yıldırım, A., Aşılar, R. H., Karakurt, P., Çapık, C., & Kasımoğlu, N. (2018). Üniversite Öğrencilerinde Depresif Belirti, Yalnızlık ve Yeme Tutumu Arasındaki İlişkinin Sosyodemografik Özelliklerle Birlikte İncelenmesi. Turkish Journal of Family Medicine and Primary Care,12(4), 264-274.
• Yıldız, İ. (2018). Yeme Tutumunun Cinsiyet Değişkenine Göre Duygusal ve Bilişsel Şemalarla Olan İlişkisinin İncelenmesi (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Üsküdar Üniversitesi, İstanbul.
• Yılmaz, M. N. (2020). Ondokuz Mayıs Üniversitesi Öğretim Üyelerinde Sağlıklı Beslenme Kaygısı ve İlişkili Kişilik Faktörlerinin Araştırılması (Tıpta Uzmanlık Tezi), On Dokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun.
• Yuvauç, B. (2017). Yetişkinlerde Bilişsel Duygu Düzenleme Stratejileri ve Anksiyete Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi: Erken Dönem Uyumsuz Şemaların Aracı Rolü (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul Aydın Üniversitesi, İstanbul.
• Yücel, B., Akdemir, A., Küey, A.G., Maner, F., & Vardar, E. (2013). Yeme Bozuklukları ve Obezite Tanı ve Tedavi Kitabı. Ankara, Türkiye Psikiyatri Derneği Yayınları.