Research Article
BibTex RIS Cite

DESCRIPTIVE ANALYSIS OF THE BARBIE MOVIE FROM A CRITICAL THEORY PERSPECTIVE

Year 2024, Volume: 4 Issue: 2, 187 - 213, 31.12.2024
https://doi.org/10.59280/film.1558319

Abstract

This study examines the commodities produced by cinema, one of the most significant tools of the culture industry. The aim of the study is to problematize consumer society, demonstrating how masses can be directed through cultural products, thus transforming cultural products into instruments of domination. The study is important to understand how the culture industry shapes society and addresses societal norms. The universe of the research comprises culture industries and cinema products in consumer societies, with the Barbie movie as the sample. Within the scope of the research, a 1 hour 54-minute film is analyzed using the descriptive analysis method in the Maxqda program. Looking at the descriptive analysis of the research, themes such as feminism (f=8), the perception of perfection created by media (f=7), equality (f=7), the culture industry (f=5), one-dimensional / standardized individuals (f=5), gender roles (f=5), patriarchy (f=5), capitalism (f=4), consumer society (f=4), societal norms (f=3), societal expectations (f=2), and commodification of women (f=1) are present in the Barbie movie. Feminism and the perception of perfection created by media are prominent themes in the film.

References

  • Adıgüzel, Y. (2001). Kültür endüstrisi: Kitle Toplumunun Açmazları. Şehir Yayınları.
  • Adorno, T. W. (2003). Kültür endüstrisini yeniden düşünürken. Cogito, 36, 76-84.
  • Adorno, T. W. (2005). Minima moralia. (O. Koçak & A. Doğukan, Çev.). Metis Yayınları.
  • Adorno, T. W. (2011). Kültür endüstrisi kültür yönetimi. (N. Ülner, M. Tüzel & E. Gen, Çev.). İletişim Yayınları.
  • Adorno, T. W., & Horkheimer, M. (2014). Aydınlanmanın diyalektiği: Felsefi fragmanlar. Ülner, N. & Karadoğan, EÖ (çev.). Kabalcı Yayıncılık.
  • Alemdar, K. & Erdoğan, İ. (1994). Popüler kültür ve iletişim. Ümit Yayıncılık.
  • Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S., & Yıldırım, E. (2010). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri spss uygulamalı (6. Baskı). Sakarya Yayıncılık.
  • Baudrillard, J. (2013). Tüketim toplumu. (H. Deliceçaylı & F. Keskin, Çev.), Ayrıntı Yayınları.
  • Bauman, Z. (1999). Çalışma, tüketicilik ve yeni yoksulluk (Ü. Öktem, Çev.). Sarmal Yayınları.
  • Bauman, Z. (2011). Yaşam sanatı (A. Sarı., Çev.). Versus Yayınları.
  • Berger, A. A. (2014). Kültür eleştirisi: Kültürel kavramlara giriş. (Ö. Emir, Çev.). İstanbul: Pinhan.
  • Dainow, B. (2014). Frankfurt Meets Holywood: Adorno and Horkheimer’s “The Culture Industry”. National University of Ireland. Maynooth.
  • Davydov, I. N. (1985). The problem of art in the social philosophy of the Frankfurt School. Soviet Studies in Philosophy, 24(2), pp. 62-85.
  • Dellaloğlu, B. F. (1995). Frankfurt Okulu’nda sanat ve toplum. Bağlam Yayıncılık.
  • Evciman, S. (2022). Bir Kültür Endüstrisi Ürünü Olarak “Sanal Cemaat”. Yeni Medya, (13), ss. 376-400.
  • Fluck, M. (2010). Truth, values and the value of truth in critical international relations theory. Millennium: Journal of International Relations, 39(2), pp. 259–278.
  • Fischer, N. (1997). Frankfurt school Marxism and the ethical meaning of art: Herbert Marcuse's The aesthetic dimension. Communication Theory, 7(4), pp. 362-381.
  • Fiske, J. (1999). Popüler kültürü anlamak. (S. İrvan, Çev.). Ark Yayınları.
  • Garnham, N. (2005). From cultural to creative industries: An analysis of the implications of the “creative industries” approach to arts and media policy making in the United Kingdom. International Journal of Cultural Policy, 11(1), pp. 15-29.
  • Geuss, R. (2002). Eleştirel teori Habermas ve Frankfurt Okulu, (F. Keskin, Çev.). Ayrıntı Yayınları.
  • Hohendahl, P. U. (2020). Autonomy of art: Looking back at Adorno’s Aesthetische Theorie. Z. Tar & J. Marcus (Ed.), In foundations of the Frankfurt School of social research (pp. 207-224). Routledge.
  • Horkheimer, M. (2005). Geleneksel ve eleştirel kuram. (M. Tüzel, Çev.). Yapı Kredi Yayınları.
  • Illıch, I. (2000). Tüketim köleliği (M. Karaşahan, Çev.). Pınar Yayınları.
  • Kellner, D. (2016). Kültürel Marksizm ve kültürel çalışmalar. (F. Tezcan, Çev.). ETHOS: Felsefe ve Toplumsal Bilimlerde Diyaloglar, 9(2), ss. 132-151.
  • Kırel, S. (2012). Kültürel çalışmalar ve sinema. Kırmızıkedi Yayınevi.
  • Kizilçelik, S. (2013). Frankfurt okulu. Anı Yayıncılık.
  • Koluaçik, İ. (2017). Eleştirel Teorisyenlerin Kültür Endüstrisi Kavramı Çerçevesinde Sanata Ve Sinemaya Yaklaşımları. Abant Kültürel Araştırmalar Dergisi, 2(3), ss.135-156.
  • Kula, O. B. (2013). Marx, Benjamin, Adorno sanat ve edebiyat. İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Kulak, Ö. (2019). Theodor Adorno: Kültür endüstrisinin kıskacında kültür. İthaki.
  • Langman, L. (2007). Critical Theory/Frankfurt School. The Blackwell Encyclopedia of Sociology, pp. 1-5.
  • Maigret, E. (2014). Medya ve iletişim sosyolojisi. (H. Yücel, Çev.). İletişim Yayınları.
  • Marcuse, H. (2022). Tek-boyutlu insan: İleri işleyim toplumunun ideolojisi üzerine incelemeler (A. Yardımlı, Çev.). İdea Yayınevi.
  • Markus, G. (2006). Adorno and mass culture: autonomous art against the culture industry. Thesis Eleven, 86(1), pp. 67-89.
  • Mato, D. (2009). All industries are cultural: A critique of the idea of ‘cultural industries’ and new possibilities for research. Cultural Studies, 23(1), pp. 70-87.
  • Murphy, J. W. (1983). Art and the social world: The Frankfurt School. Studies in Soviet thought, pp. 269-285.
  • Mutlu, E. (2001). Popüler kültürü eleştirmek. Doğu Batı Düşünce Dergisi, 4.15, ss.11-42.
  • Mutlu, E. (2005). Globalleşme, popüler kültür ve medya. Ütopya Yayınevi.
  • Nichols, R. (2018). Progress, empire, and social theory: Comments on the end of progress: decolonizing the normative foundations of critical theory. Political Theory, 46(5), pp. 779–785.
  • Parlayandemir, G., (2022). Sinema Sosyolojisi: Sinemanın Sosyolojisi Ve Sosyolojinin Sineması. G. Parlayandemir (Edt.), Türk sinemasından örneklerle sinema sosyolojisi (ss.9-19), Eğitim Yayınevi.
  • Rush, F. (2020). The culture ındustry. P. Gordon, E. Hammer & M. Pensky (Ed.), In a companion to Adorno (pp. 87-102). John Wiley & Sons.
  • Schuetz, A. (1989). The Frankfurt School and popular culture. Studies in Popular Culture, 12(1), pp. 1-14.
  • Strik, P. M. (1999). Critical theory, politics and Society. Pinter.
  • Swingewood, A. (1996). Kitle kültürü efsanesi. (A. Kansu, Çev.). Bilim ve Sanat.
  • Ültay, E., Akyurt, H., & Ültay, N. (2021). Sosyal bilimlerde betimsel içerik analizi. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi, (10), ss. 188-201.
  • West, D. (1998). Kıta avrupası felsefesine giriş. (A. Cevizci, Çev.). Paradigma.
  • Wilkof, N. (2018). What the Frankfurt School and Walter Benjamin might teach us about works of art. Journal of Intellectual Property Law & Practice, 13(10), pp. 761-762.
  • Yalvaç, F. (2015). Critical Theory: International Relations' Engagement With the Frankfurt School and Marxism. In Oxford Research Encyclopedia of International Studies. https://oxfordre.com/internationalstudies/view/10.1093/acrefore/9780190846626.001.0001/acrefore-9780190846626-e-109. Erişim Tarihi: 12.01.2024
  • Yaylagül, L. (2008). Frankfurt Okulu’nda kültür endüstrileri ve kitle kültürü yaklaşımı. Medya, Popüler Kültür ve İdeoloji, 1, ss. 139-153.
  • Yirmibeşoğlu, F. (2016). Sinema ve toplumsal cinsiyet. Bağlam Yayınları.

Eleştirel Teori Perspektifinden Barbie Filminin Betimsel Analizi

Year 2024, Volume: 4 Issue: 2, 187 - 213, 31.12.2024
https://doi.org/10.59280/film.1558319

Abstract

Bu araştırmada kültür endüstrisinin en önemli araçlarından biri olan sinemanın üretmiş olduğu metalar ele alınmaktadır. Çalışmanın amacı tüketim toplumunu problem alarak, kitlelerin kültürel ürünler aracılığıyla hegemonya altına alınabildiğini, böylelikle kültür ürünlerinin bir tahakküm aracına dönüştüğünü gösterebilmektir. Kültür endüstrisinin toplumu nasıl şekillendirdiğini ve toplumsal normların nasıl ele alındığını görmek açısından çalışma önemlidir. Araştırmanın evrenini tüketim toplumlarındaki kültür endüstrisi ve sinema ürünleri oluştururken, örneklem ise Barbie filmidir. Araştırma kapsamında 1 saat 54 dakikalık film, Maxqda programında betimsel analiz yöntemiyle incelenmiştir. Araştırmanın betimsel analizine bakıldığında Barbie filminde feminizm (f=8), medyanın yarattığı mükemmel algısı (f=7), eşitlik (f=7), kültür endüstrisi (f=5), tek boyutlu insan (f=5), toplumsal cinsiyet rolleri (f=5), ataerkillik (f=5), kapitalizm (f=4), tüketim toplumu (f=4), toplumsal normlar (f=3), toplumsal beklentiler (f=2) ve kadının metalaşması (f=1) temaları yer almaktadır. Filmde feminizm ve medyanın yarattığı mükemmel algısı temaları öne çıkmaktadır. Sonuç olarak bu analizde, Barbie filmindeki toplumsal kabul gören normların gerçekte kimleri görünmez kıldığını ve dışladığını ele alınmaktadır.

References

  • Adıgüzel, Y. (2001). Kültür endüstrisi: Kitle Toplumunun Açmazları. Şehir Yayınları.
  • Adorno, T. W. (2003). Kültür endüstrisini yeniden düşünürken. Cogito, 36, 76-84.
  • Adorno, T. W. (2005). Minima moralia. (O. Koçak & A. Doğukan, Çev.). Metis Yayınları.
  • Adorno, T. W. (2011). Kültür endüstrisi kültür yönetimi. (N. Ülner, M. Tüzel & E. Gen, Çev.). İletişim Yayınları.
  • Adorno, T. W., & Horkheimer, M. (2014). Aydınlanmanın diyalektiği: Felsefi fragmanlar. Ülner, N. & Karadoğan, EÖ (çev.). Kabalcı Yayıncılık.
  • Alemdar, K. & Erdoğan, İ. (1994). Popüler kültür ve iletişim. Ümit Yayıncılık.
  • Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S., & Yıldırım, E. (2010). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri spss uygulamalı (6. Baskı). Sakarya Yayıncılık.
  • Baudrillard, J. (2013). Tüketim toplumu. (H. Deliceçaylı & F. Keskin, Çev.), Ayrıntı Yayınları.
  • Bauman, Z. (1999). Çalışma, tüketicilik ve yeni yoksulluk (Ü. Öktem, Çev.). Sarmal Yayınları.
  • Bauman, Z. (2011). Yaşam sanatı (A. Sarı., Çev.). Versus Yayınları.
  • Berger, A. A. (2014). Kültür eleştirisi: Kültürel kavramlara giriş. (Ö. Emir, Çev.). İstanbul: Pinhan.
  • Dainow, B. (2014). Frankfurt Meets Holywood: Adorno and Horkheimer’s “The Culture Industry”. National University of Ireland. Maynooth.
  • Davydov, I. N. (1985). The problem of art in the social philosophy of the Frankfurt School. Soviet Studies in Philosophy, 24(2), pp. 62-85.
  • Dellaloğlu, B. F. (1995). Frankfurt Okulu’nda sanat ve toplum. Bağlam Yayıncılık.
  • Evciman, S. (2022). Bir Kültür Endüstrisi Ürünü Olarak “Sanal Cemaat”. Yeni Medya, (13), ss. 376-400.
  • Fluck, M. (2010). Truth, values and the value of truth in critical international relations theory. Millennium: Journal of International Relations, 39(2), pp. 259–278.
  • Fischer, N. (1997). Frankfurt school Marxism and the ethical meaning of art: Herbert Marcuse's The aesthetic dimension. Communication Theory, 7(4), pp. 362-381.
  • Fiske, J. (1999). Popüler kültürü anlamak. (S. İrvan, Çev.). Ark Yayınları.
  • Garnham, N. (2005). From cultural to creative industries: An analysis of the implications of the “creative industries” approach to arts and media policy making in the United Kingdom. International Journal of Cultural Policy, 11(1), pp. 15-29.
  • Geuss, R. (2002). Eleştirel teori Habermas ve Frankfurt Okulu, (F. Keskin, Çev.). Ayrıntı Yayınları.
  • Hohendahl, P. U. (2020). Autonomy of art: Looking back at Adorno’s Aesthetische Theorie. Z. Tar & J. Marcus (Ed.), In foundations of the Frankfurt School of social research (pp. 207-224). Routledge.
  • Horkheimer, M. (2005). Geleneksel ve eleştirel kuram. (M. Tüzel, Çev.). Yapı Kredi Yayınları.
  • Illıch, I. (2000). Tüketim köleliği (M. Karaşahan, Çev.). Pınar Yayınları.
  • Kellner, D. (2016). Kültürel Marksizm ve kültürel çalışmalar. (F. Tezcan, Çev.). ETHOS: Felsefe ve Toplumsal Bilimlerde Diyaloglar, 9(2), ss. 132-151.
  • Kırel, S. (2012). Kültürel çalışmalar ve sinema. Kırmızıkedi Yayınevi.
  • Kizilçelik, S. (2013). Frankfurt okulu. Anı Yayıncılık.
  • Koluaçik, İ. (2017). Eleştirel Teorisyenlerin Kültür Endüstrisi Kavramı Çerçevesinde Sanata Ve Sinemaya Yaklaşımları. Abant Kültürel Araştırmalar Dergisi, 2(3), ss.135-156.
  • Kula, O. B. (2013). Marx, Benjamin, Adorno sanat ve edebiyat. İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Kulak, Ö. (2019). Theodor Adorno: Kültür endüstrisinin kıskacında kültür. İthaki.
  • Langman, L. (2007). Critical Theory/Frankfurt School. The Blackwell Encyclopedia of Sociology, pp. 1-5.
  • Maigret, E. (2014). Medya ve iletişim sosyolojisi. (H. Yücel, Çev.). İletişim Yayınları.
  • Marcuse, H. (2022). Tek-boyutlu insan: İleri işleyim toplumunun ideolojisi üzerine incelemeler (A. Yardımlı, Çev.). İdea Yayınevi.
  • Markus, G. (2006). Adorno and mass culture: autonomous art against the culture industry. Thesis Eleven, 86(1), pp. 67-89.
  • Mato, D. (2009). All industries are cultural: A critique of the idea of ‘cultural industries’ and new possibilities for research. Cultural Studies, 23(1), pp. 70-87.
  • Murphy, J. W. (1983). Art and the social world: The Frankfurt School. Studies in Soviet thought, pp. 269-285.
  • Mutlu, E. (2001). Popüler kültürü eleştirmek. Doğu Batı Düşünce Dergisi, 4.15, ss.11-42.
  • Mutlu, E. (2005). Globalleşme, popüler kültür ve medya. Ütopya Yayınevi.
  • Nichols, R. (2018). Progress, empire, and social theory: Comments on the end of progress: decolonizing the normative foundations of critical theory. Political Theory, 46(5), pp. 779–785.
  • Parlayandemir, G., (2022). Sinema Sosyolojisi: Sinemanın Sosyolojisi Ve Sosyolojinin Sineması. G. Parlayandemir (Edt.), Türk sinemasından örneklerle sinema sosyolojisi (ss.9-19), Eğitim Yayınevi.
  • Rush, F. (2020). The culture ındustry. P. Gordon, E. Hammer & M. Pensky (Ed.), In a companion to Adorno (pp. 87-102). John Wiley & Sons.
  • Schuetz, A. (1989). The Frankfurt School and popular culture. Studies in Popular Culture, 12(1), pp. 1-14.
  • Strik, P. M. (1999). Critical theory, politics and Society. Pinter.
  • Swingewood, A. (1996). Kitle kültürü efsanesi. (A. Kansu, Çev.). Bilim ve Sanat.
  • Ültay, E., Akyurt, H., & Ültay, N. (2021). Sosyal bilimlerde betimsel içerik analizi. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi, (10), ss. 188-201.
  • West, D. (1998). Kıta avrupası felsefesine giriş. (A. Cevizci, Çev.). Paradigma.
  • Wilkof, N. (2018). What the Frankfurt School and Walter Benjamin might teach us about works of art. Journal of Intellectual Property Law & Practice, 13(10), pp. 761-762.
  • Yalvaç, F. (2015). Critical Theory: International Relations' Engagement With the Frankfurt School and Marxism. In Oxford Research Encyclopedia of International Studies. https://oxfordre.com/internationalstudies/view/10.1093/acrefore/9780190846626.001.0001/acrefore-9780190846626-e-109. Erişim Tarihi: 12.01.2024
  • Yaylagül, L. (2008). Frankfurt Okulu’nda kültür endüstrileri ve kitle kültürü yaklaşımı. Medya, Popüler Kültür ve İdeoloji, 1, ss. 139-153.
  • Yirmibeşoğlu, F. (2016). Sinema ve toplumsal cinsiyet. Bağlam Yayınları.
There are 49 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Communication and Media Studies (Other)
Journal Section Research Articles
Authors

Feyza Karaboğa 0000-0002-1923-9965

Yusuf Adıgüzel 0000-0002-8400-1099

Early Pub Date December 27, 2024
Publication Date December 31, 2024
Submission Date October 1, 2024
Acceptance Date November 17, 2024
Published in Issue Year 2024 Volume: 4 Issue: 2

Cite

APA Karaboğa, F., & Adıgüzel, Y. (2024). Eleştirel Teori Perspektifinden Barbie Filminin Betimsel Analizi. Türkiye Film Araştırmaları Dergisi, 4(2), 187-213. https://doi.org/10.59280/film.1558319

Submission of articles to the journal is always open.