Prognostic Significance of HbA1c in Diabetic Foot Ulcer Healing

Year 2013, Volume: 18 Issue: 1, 48 - 50, 01.02.2013

Serkan Akçay İsmail Safa Satoğlu Ahmet Kurtulmuş Ece Harman Fırat Erpala

Abstract

Objective: In this study our aim was to investigate the prognostic value of HbA1c in wound healing and its correlation with diabetic comorbidities in patients with diabetic foot ulcer. Materials and Methods: Records of patients evaluated in Diabetic Foot Council with the diagnosis of diabetic foot ulcer between January 2007-December 2011 who were suggested surgical debridement are retrospectively analyzed. During the wound healing process, patients who had at least two HbA1c values were included in to the study. Diabetes dependent comorbidities were recorded. Diabetic foot ulcers were graded according to Wagner-Meggit classification. Patients were divided into two groups; completely healed lesions and amputated cases. Results: Thirty cases (25 males,5 females) who had satisfactory records and enough clinical follow-up period were included in to the study. Mean age was 55.9 (37-88). Mean follow-up period with the diagnosis of diabetes mellitus was 10.4 years (2-30). Mean clinical follow-up period was 153 days (30-320). Diabetic foot ulcers of 25 patients successfully healed with surgical debridement and medical treatment however ulcers of 5 patients were amputated at appropriate levels. Mean HbA1c levels in the completely healed lesion group was 8,29±1,23 and 11,16±2,78 in the amputation group. Conclusion: In our study, mean HbA1c levels were higher in the amputation group, however the difference was not statistically significant due to low number of patients in the amputation group. We believe this difference deserves investigation in larger patient series.

Keywords

Hba1c, Diabetes Mellitus, Foot, Ulcer, Amputation

HbA1c'nin Diyabetik Ayak Ülseri İyileşmesindeki Prognostik Önemi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada amacımız, diyabetik ayak ülseri olan olgularda HbA1c'nin yara iyileşmesindeki prognostik değerini ve diyabetik komorbid faktörlerle olan ilişkisini incelemektir. Gereç ve Yöntem: Ocak 2007-Aralık 2011 tarihleri arasında İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Diyabetik Ayak Konseyine diyabetik ayak ülseri tanısıyla başvuran ve cerrahi debridman tedavisi önerilen hastaların kayıtları retrospektif olarak incelendi. Olgulardan yara iyileşme süresince; ilk vizite ve tedavi sonu olmak üzere en az iki HbA1c değeri mevcut olanlar çalışmaya dahil edildi. Diyabete bağımlı komorbiditeleri, yara yeri enfeksiyon varlığı, kültür antibiyogram sonuçları, lökositoz varlığı, sigara kullanımı, diyabet tanısı alma süreleri kaydedildi. Diyabetik ayak ülserleri Wagner-Meggit sınıflamasına göre sınıflandırıldı. Klinik takip süresi sonunda, olgular diyabetik ayak ülseri tamamen iyileşen ve ampütasyon cerrahisi uygulanan olmak üzere iki gruba ayrıldı. Bulgular: Çalışmaya kayıtları ve klinik izlem süresi yeterli olan 30 olgu (25 erkek, 5 kadın) dahil edildi. Ortalama yaş 55,9 (37-88) yıl idi. Diyabetes mellitus tanısı ile takip süresi ortalama 10,4 (2-30) yıl idi. Klinik takip süresi 153,1 (30-320) gündü. 30 olgunun 25 tanesinde cerrahi debridman + medikal tedavi ile başarıyla iyileşirken; 5 olguda cerrahi debridman ve medikal tedavisi iyileşme olmamış, klinik olarak kötüleşme olması üzerine uygun seviyeden amputasyon cerrahisi uygulanmıştır. Sonuç: Çalışmamızda amputasyon uygulanan grupta HbA1c değerleri ortalaması daha yüksek bulundu. Ancak amputasyon grubundaki hasta sayısının az olması sebebiyle gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir sonuç elde edilemedi. Bu farkın daha geniş hasta serilerinde incelenmeye değer olduğuna inanıyoruz.

Keywords

HbA1c, Diyabet, Ayak, Ülser, Amputasyon

References

• Cowie CC, Rust KF, Ford ES, et al. Full accounting of diabetes and prediabetesin the US population in 1988–1994 and 2005–2006. Diabetes Care 2009; 32: 287–94.
• Diagnosis and Classification of Diabetes Mellitus. American DiabetesAssociation. Diabetes Care 2006; 29: 43-8.
• Prompers L, Huijberts M, Apelqvist J, et al. High Prevalence of Ischemia,Infection and Serious Comorbidity in Patients with Diabetic Foot Disease in Europe. Diabetologia 2007; 50: 18Erdoğan M, Solmaz S, Canataroğlu A, Kulaksızoğlu M. Serum Homosistein Değerleri Diyabetik Ayak ile İlişkilidir. Turk Jem 2011; 15: 106-10.
• Aziz Ahmed KM. Association between high risk foot, retinopathy and HbA1c in Saudi Diabetic population. Pak J Physiol 2010;
• Lavery LA, Armstrong DG, Wunderlich LP, Mohler MJ, Wendel CS, Lipsky BA. Risk factors for foot infections in individuals with diabetes. Diabetes Care 2006; 29: 1288-93.
• Ertuğrul MB, Baktıroğlu S, Aksoy M, Çalangu S. Diyabetik ayak ve infeksiyonu. Klinik Dergisi 2004; 17: 3-12.
• Lepore G, Maglio ML, Cuni C, et al. Poor glucose control in the year before admission as a powerful predictor of amputation in hospitalized patients with diabetic foot ulceration. Diabetes Care 2006; 29: 1985.
• Markuson M, Hanson D, Anderson J, et al. The relationship between hemoglobinA(1c) values and healing time for lower extremity ulcers in individuals with diabetes. Adv Skin Wound Care 2009; 22: 365–72.
• Aragón-Sánchez J, Lázaro-Martínez JL. Impact of perioperative glycaemia and glycated haemoglobin on the outcomes of the surgical treatment of diabetic foot osteomyelitis. Diabetes Res Clin Pract 2011; 94: 83-5.
• Çürüksulu H, Güvenen G, Aral H, Gültekin D, Nartop F, Başaran NA, Uzun A. Diyabetik ayak komplikasyonu bulunan ve bulunmayan DM’li hastalarda serum interlökin 6 ve hs-crp düzeyleri. Haseki Dergisi 2005; 14: 2-10.
• Oğuz A, Çuhacı N, Usluoğulları AC, ve ark. Ankara Medical Journal 2012; 12: 11-5.
• Pitter D, Wyssa B, Herter-Clavel C, Kursteiner K, Vaucher J, Lew D. Outcome of diabetic foot infections treated conservatively. Arch Intern Med 1999; 159: 851-6. Gönderilme Tarihi: 23.08.2012