Objectives: Determination of prescense of genital mycoplasma and/or ureaplasma in patients with long lasting vaginal discharge and evaluation of their antimicrobial susceptibilities. Materials and Methods: Endocervical swabs of 130 sexually active women (18-41 years) with complaints of vaginal discharge for more than seven days, and without a history of antibiotic usage within the last month, were investigated prospectively. Specimens were taken with Dacron swabs and evaluated with Mycofast Screening Evolution 2 Test (International Microbio, France) for the presence of Mycoplasma hominis and Ureaplasma urealyticum. Results: There wasn't any growth in 72 (55.38 %) of patients, but in 51 (39.23 %) patients U. urealyticum and in 7 (5.38 %) patients M. hominis were identified. Cervical swabs of 40 healthy women aged between 20-45 years who didn't have vaginal discharge were taken as control group. In the control group, 35 (87.5 %) of 40 specimens showed no growth and in 5 (12.5 %) specimens U. urealyticum were identified. The statistical analysis of our results yielded that there was no statistically significant difference between study and control groups regarding the growth of M. hominis (p>0.05), but the growth of U. urealyticum was significantly higher in the study group (p=0.001). Conculation: All of the U. urealyticum isolates recovered from study and control groups were susceptible to doxycycline, roxithromycin, and ofloxacin. All isolates of M. hominis were susceptible to doxycycline, but they were 57.1% and 28.5% resistant to roxithromycin and ofloxacin, respectively. As result, in patients with a vaginal discharge for more than 7 days, U. M. hominis be taken into consideration as the causative agent of cervical infection.©2006, Fırat Üniversitesi, Tıp Fakültesi
Amaç: Bu çalışmada uzun süreli vajinal akıntı şikayeti olan hastalarda, genital mikoplazma ve/veya ureaplazmaların varlığını araştırmayı ve bu etkenlerin antimikrobiyal duyarlıklarını belirlemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Yedi günden uzun süren vajinal akıntı şikayetiyle başvuran, cinsel yönden aktif ve son bir ayda antibiyotik kullanmamış, 18-41 yaşları arasındaki 130 kadın hasta çalışma kapsamına alındı. Bu hastalara ait endoservikal sürüntü örnekleri prospektif olarak değerlendirildi. Örnekler endoserviksten Dacron silgiç'le alındı, Mycofast Screening Evolution 2 (International Microbio, Fransa) ticari kitleri kullanılarak Mycoplasma hominis ve Ureaplasma urealyticum varlığı araştırıldı. Bulgular: Hastaların 72'sinde (% 55.38) üreme olmazken, 51 (% 39.23) hastadan alınan örneklerde U. urealyticum, 7 hastadan alınan örneklerde (% 5.38) M. hominis tespit edildi. Kontrol grubu olarak seçilen, 20-45 yaşları arasındaki sağlıklı vajinal akıntı şikayetleri olmayan 40 kadından endoservikal sürüntü örnekleri alındı. Bu gruptaki örneklerden 5'inde (% 12.5) U. urealyticum tespit edilirken, 35 (% 87.5) örnekte üreme görülmedi. Bu sonuçlar istatistiksel olarak değerlendirildiğinde, M. hominis'in izolasyonu açısından çalışma grubu ile kontrol grubu arasında anlamlı fark görülmemiş (p>0.05), U. urealyticum ise çalışma grubunda kontrol grubuna göre anlamlı oranda daha sıklıkla izole edilmiştir (p=0.001). Sonuç: Çalışma ve kontrol gruplarından izole edilen U. urealyticum izolatlarının tümü doksisiklin, roksitromisin, ofloksasin gibi antibiyotiklere duyarlı olarak bulunmuştur. Çalışma grubundan soyutlanan M. hominis suşlarında ise doksisiklin direncine rastlanmamış, ancak roksitromisine % 57.1, ofloksasine karşı ise % 28.5 oranında direnç tespit edilmiştir. Biz bu çalışmanın verileri doğrultusunda, 7 günden uzun süren vajinal akıntı şikayeti olan kadınlarda ureaplazmaların servikal infeksiyon etkeni olarak göz önüne alınması gerektiğini düşünmekteyiz. ©2006, Fırat Üniversitesi, Tıp Fakültesi
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | August 1, 2006 |
Published in Issue | Year 2006 Volume: 11 Issue: 4 |