Research Article
Year 2003,
Volume: 1 Issue: 3, 113 - 117, 19.06.2003
Abstract
Kompozitler, günümüzde
ortopedi ve biyomedikal alanlarında yaygın olarak kullanılan malzemelerdendir.
Polimerler genellikle vücut içi uyumlulukları ve kolay
şekillendirilebilirlikleri nedeniyle
kompozitte bağlayıcı matris olarak kullanılırlar. Takviye elemanlarını
genelde kırılgan ve in-vivo uygulamalarda tek başına kullanılamayan seramikler
oluşturmaktadır. Ortopedide iki tip polimer esaslı kompozit kullanılır ve
bunların 40’dan fazla değişik türevleri mevcuttur. Çalışmada bu kompozitler,
sınıflandırılarak vücut içinde kullanım bölgeleri sunulmuştur.
Keywords
References
- 1. Akdoğan, G., 1999, Ortopedide Kullanılan Biyomalzemeler ve Özellikleri, Biyomut 99.
- 2. Ayhan H., 2002 Biyomalzemeler, Bilim ve Teknik Tem.2002 s. 2-11.
- 3. Bhattacharya, A., 2000, Radiation and industrial polymers, Polymer Science Vol.25 s.371-401.
- 4. Blanchard C.R.,1995 Biomaterials, Issue of Tech. Today Southwest Research Institute.
- 5. Gladius L., 2001, Properties of Crosslinked Ultra-high-molecular-weight polyethylene, Biomaterials, Vol:22, p.371-401.
- 6. Leininger, R. I. Ve Bigg, D. M., 1986, Polymers, Handbook of Biomaterials Evaluation, von Recum, A. F., Ed., Mcmillan Publishing Company, s.25-37.
- 7. Ramakrishna S. 2001, Biomedical applications of polymer-composite materials, Composite Science and Tech., Vol. 61 P: 1189-1224.
- 8. Ünsaldı E., vd., 2002, Polietilen-Yüksek Oranlı Hidroksiapatit Kompozitinin Büyük Kemik Defektlerinde İmplant Olarak Kullanılabilirliğinin Araştırılması, 8. Ulusal Veteriner Cerrahi Kongresi 2002 Van, s.118-119.
- 9. Ünsaldı E., vd., 2003, Köpeklerde Deneysel Maddi Kayıplı Radiüs Kırıklarında Polietilen-Yüksek Oranlı Hidroksiapatit Kompoziti Kullanımı, 2. Ulusal Küçük Hayvan Hekimliği Kongresi, Bursa s. 218.
- 10. Williams, D. F., 1981, Fundamental Aspects of Biocompatibility,CRCPress, Inc., BocaRaton, Florida.
Year 2003,
Volume: 1 Issue: 3, 113 - 117, 19.06.2003
Abstract
References
- 1. Akdoğan, G., 1999, Ortopedide Kullanılan Biyomalzemeler ve Özellikleri, Biyomut 99.
- 2. Ayhan H., 2002 Biyomalzemeler, Bilim ve Teknik Tem.2002 s. 2-11.
- 3. Bhattacharya, A., 2000, Radiation and industrial polymers, Polymer Science Vol.25 s.371-401.
- 4. Blanchard C.R.,1995 Biomaterials, Issue of Tech. Today Southwest Research Institute.
- 5. Gladius L., 2001, Properties of Crosslinked Ultra-high-molecular-weight polyethylene, Biomaterials, Vol:22, p.371-401.
- 6. Leininger, R. I. Ve Bigg, D. M., 1986, Polymers, Handbook of Biomaterials Evaluation, von Recum, A. F., Ed., Mcmillan Publishing Company, s.25-37.
- 7. Ramakrishna S. 2001, Biomedical applications of polymer-composite materials, Composite Science and Tech., Vol. 61 P: 1189-1224.
- 8. Ünsaldı E., vd., 2002, Polietilen-Yüksek Oranlı Hidroksiapatit Kompozitinin Büyük Kemik Defektlerinde İmplant Olarak Kullanılabilirliğinin Araştırılması, 8. Ulusal Veteriner Cerrahi Kongresi 2002 Van, s.118-119.
- 9. Ünsaldı E., vd., 2003, Köpeklerde Deneysel Maddi Kayıplı Radiüs Kırıklarında Polietilen-Yüksek Oranlı Hidroksiapatit Kompoziti Kullanımı, 2. Ulusal Küçük Hayvan Hekimliği Kongresi, Bursa s. 218.
- 10. Williams, D. F., 1981, Fundamental Aspects of Biocompatibility,CRCPress, Inc., BocaRaton, Florida.
There are 10 citations in total.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Engineering |
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | June 19, 2003 |
| Published in Issue | Year 2003 Volume: 1 Issue: 3 |
