Abstract
Ev işleri kadınların uzmanlık alanı olarak tanımlanmaktadır. Ev işleri, kültürel olarak kadının biyolojik yatkınlığı üzerinden tanımlanmaktadır. Bu nedenle ev işleri, büyük oranda, ücretsiz olarak kadınlar tarafından yapılmaktadır. Ev kadınla birlikte tanımlanmaktadır. Dolayısıyla ürettiği iş alanları da kadının uzmanlık alanı olarak değerlendirilmektedir. Ev işlerini herhangi bir ücret talep etmeden yapan ev kadınlarının harcadıkları emeği nasıl değerlendirdikleri önemlidir. Kadınlar günlük hayatlarının önemli bir bölümünü ev işleri ve çocuk bakımı gibi işlere ayırırlar. Günlük hayatlarının önemli bir kısmını ayırdıkları işleri yaparken kendilerini ve yaptıkları işlerin değerini algılama biçimleri önemlidir. Araştırmada amacımız, kadının ev içi emek (ücretsiz emek) konusunda gösterdiği çabayı ve bu çabanın kendisi tarafından nasıl algılandığını irdelemektir. Bu bağlamda Elazığ’da yaşayan 21 ev kadını ile görüşülmüştür. Çalışmada ev kadını olan kadınlarla yapılan derinlemesine mülakatlar (in deept interview) teknik olarak kullanılmıştır. Katılımcılar ev hanımı olarak yaşamını sürdüren ve gelir getiren herhangi bir işte çalışmayan kadınlardır. Kadınlar, ev ve eve dair tüm iş ve işlemleri her gün belli bir düzen içerisinde yapmaktadırlar. Bu düzen içerisinde kendilerini nasıl tanımladıkları ve bir kadın olarak nasıl algıladıkları konumuzun sınırları içerisinde tartışılacaktır. Bu bağlamda bulgular, ev işi deneyimi, yaşanılan sorunlar ve kendini algılama olma kategorileriyle analiz edilmiştir.