“Senli benli gazeller” olarak adlandırdığımız bu şiirlerde, âşık (ben) ile sevgili (sen), fizîkî ve rûhî bir takım özellikleri ile karşılaştırmalı olarak anlatılmıştır. Cem Sultan, Necâtî, Muhibbî, Bâkî, Emrî, Yahyâ Efendi, Cevrî, Şehrî, Hikmetî, Birrî, Hevâyî ve Tırsî’nin, dîvânlarında yer alan gazellerin bazılarının mısra/beyit başlarında veya ortalarında “bir sencileyin-bir bencileyin, bir sen tek-bir ben tek, senün var isebenim de, benüm-senün” şeklinde söz paralellikleri/senli benli tekrarlar; bazılarının da mısra/beyit sonlarında “işte sen/işte ben” şeklinde gazelin âhengini artıracak redifler yer almıştır. Senli benli gazellerde dîvân şiiri geleneğinin biraz dışında âşık da sevgili kadar önemsenmiş ve övülmüştür. Dîvân şiirinin simetrik yapısını da sergileyen senli benli gazeller, makalemizde “karşılaştırma unsuru” ön planda tutularak, mısra başı, ortası ve sonundaki paralelliklere göre değerlendirilecektir
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | March 1, 2007 |
Published in Issue | Year 2007 Volume: 1 Issue: 1 |
Açık Erişim Politikası