INVESTIGATING THE RELATIONSHIP BETWEEN ORGANIZATIONAL IDENTIFICATION AND WORK ENGAGEMENT AND THE ROLE OF SUPERVISOR SUPPORT
Abstract
Although organizational identification has gained a reasonable attention and researchers investigated the relation of organizational identification with various outcomes, there is no study that investigates its possible relationship with work engagement. The purpose of the study is to investigate the relationship between organizational identification and work engagement. Social support in the organizational context has a positive influence on several attitudes and behaviors of employees. Especially, when employees receive a support from a key actor in the workplace, they reciprocate through positive outcomes. With this in mind, supervisor support is examined whether it moderates the relationship between organizational identification and work engagement. Questionnaire was used as a data collection method and sample consisted of 212 employees working in private sector in İstanbul, Turkey. Results showed that employees who identify with their organization have high levels of work engagement. Support received from supervisor is found to have a moderating role in this relationship
Abstract
Çalışanların organizasyonları ile duygusal ve bilişsel bir bağ hissederek
psikolojik bir köprü kurmaları, kendilerini çalıştıkları şirketin bir parçası görerek
şirketle özdeşleştirmeleri, son yıllarda araştırmacıların ilgisini çeken bir konu
olmuştur. Bunun en temel nedeni, çalışanların kendilerini organizasyonları ile
özdeşleştirmelerinin gerek çalışan gerekse organizasyon açısından olumlu sonuçlar
doğurmasıdır. Örgütsel özdeşleşme, bireylerin kendilerini sosyal bir grup ya da
kategori içinde tanımlamaları ve anlamlandırmaları sonucu yaşanan bir durumdur.
Bireyler, kişisel değer, inanç ve normlarıyla uyum içerisinde olan
organizasyonlarda çalışmayı tercih etmektedirler. Örgütsel davranış, iş psikolojisi
ve endüstri sosyolojisi gibi alanlarda gerçekleştirilen araştırmalarda örgütsel
özdeşlemenin, iş memnuniyeti, örgütsel vatandaşlık davranışı, işten ayrılma niyeti
gibi tutum ve davranışlarla olan ilişkisine odaklanılırken, çalışanın işiyle
bütünleşmesi üzerindeki etkisine değinilmemiştir. Son yıllarda pozitif psikolojiye
olan ilginin artmasıyla beraber çalışanın işiyle bütünleşmesi (işine angaje olması)
hem araştırmacılar hem de yöneticiler tarafından üzerinde önemle durulan bir konu
haline gelmiştir. Çalışanın işiyle bütünleşmesi pozitif, tatmin edici ve zihnin işle
ilgili bir durumudur. İşiyle bütünleşmiş çalışan işini yaparken yüksek seviyede bir
enerji hisseder, yaptığı işte bir anlam bulur ve etrafındaki her şeyi unutacak kadar
kendini işine verir. İşiyle bütünleşmiş çalışanlar işinden daha fazla tatmin duyar.
Kişinin işiyle bütünleşmesini sağlayan bireysel ve işle ilgili faktörlerin yanı sıra
çalışanın örgütüne yönelik duygu, inanç ve tutumları gibi faktörler de yer
almaktadır. Örgütsel özdeşleme de bu etmenler arasında çalışanın kurumuna
yönelik tutum, inanç ve duygu durumunu gösteren bir olgudur. Çalışan, örgütüyle
özdeşleştiği yani birçok alanda uyum içinde olduğu oranda yaptığı işle de
bütünleşmektedir. Örgütsel özdeşleşme çalışan ile örgüt arasındaki duygusal ve
bilişsel bir bağ durumu olduğundan ve çalışanın kendini çalıştığı örgüt üzerinden
tanımlaması durumunu ifade ettiğinden, bu bağ ve tanımlamanın kişinin işine
yönelik duygu, tutum ve davranışlarını da etkilemesi beklenebilmektedir. Örgütsel
özdeşleşme, örgüt amaç ve hedeflerine bağlılığı ve da çalışanın yaptığı işe
bağlılığını yani işiyle bütünleşme durumunu etkilemektedir. Kişilerin çalıştıkları yer
ile özdeşleşmelerinin, performansları üzerinde olumlu katkıları olmaktadır. Bunun
bir nedeni, örgütsel özdeşleşmenin çalışanın işiyle bütünleşmesini sağlamasıdır.
Örgütsel özdeşleşme ile çalışanın işiyle bütünleşmesi arasındaki ilişkiyi
irdelemek, bir kurumsal bir de işle ilgili iki farklı durumun etkileşimini görmek
açısından önemlidir. Bireylerin işlerine yönelik duygu, düşünce ve tutumlarının
oluşumunda, örgüt unsurunun yeri ve önemini görmek açısından örgütsel
özdeşleşme ve işe bağlılık ilişkisinin irdelenmesi faydalı olacaktır. Bu nedenle, bu
çalışmanın amacı örgütsel özdeşleşme ve çalışanın işle bütünleşmesi arasındaki
ilişkiyi incelemektir. Bu ilişki incelenirken çalışanın amirinden alabileceği desteğin
rolü de araştırmaya dâhil edilmiştir. Gerek organizasyondan gerekse amirden
alınan sosyal desteğin çalışanların davranışları ve tutumları üzerinde önemli
etkileri söz konusudur. Araştırmada, organizasyon yerine amirden alınan desteğin
kullanılmasının sebeplerinden biri çalışanların şirket içerisinde sıklıkla amirleriyle
etkileşim içerisinde olması ve çalışanla amiri arasındaki ilişkinin niteliğinin yüksek
olması durumunda çalışanın da daha yüksek performans ve benzeri olumlu
davranışlarla karşılık vermesidir. Bununla birlikte, çalışan amirini organizasyonun
bir temsilcisi olarak görmekte ve çalışanın organizasyonla ilgili algısının
oluşumunda amir önemli bir paya sahip olmaktadır. Bu nedenle, çalışanın
amirinden aldığı desteğin çalışanın örgütsel bütünleşmesi ve işiyle özdeşleşmesi
arasında önemli bir role sahip olacağı düşünülmektedir. Araştırmaya İstanbul’da
özel sektörde görev yapan 212 beyaz yakalı çalışan katılmıştır ve kolayda örneklem
kullanılmıştır. Veriler anket yöntemiyle toplanmıştır. Araştırma sonuçları çalışanın
organizasyonuyla bütünleşmesi ve işiyle özdeşleşmesi arasında anlamlı bir ilişkinin
olduğunu göstermiştir. Buna göre, çalışan şirketiyle kendini özdeşleştirdikçe işiyle
de daha fazla bütünleşmektedir. Amirden alınan desteğin bu ilişkide şartlı değişken
rolüne sahip olduğu da ortaya konulmuştur. Yöneticiler bu araştırma sonuçlarına
dayanarak çalışanların organizasyonlarıyla özdeşleşmelerini sağlayacak insan
kaynakları politika ve uygulamalarını hayata geçirmelidirler. Organizasyon için
pozitif bir imaj yaratacak ve çalışanların kurum kimliğini güçlendirecek
programlarla örgütsel özdeşleşmeyi de sağlamalıdırlar. Bunu sağladıklarında
çalışanların işlerine karşı olan duygusal motivasyonlarını arttıracaklar ve işleriyle
bütünleşmelerini sağlayacaklardır. Bununla birlikte, amirin çalışanlarına
sağlayacağı desteğin önemi de göz ardı edilmemelidir. Amirler ya da yöneticiler
çalışanlarına geribildirim verdiklerinde, onları önemsediklerini ve değer
verdiklerini hissettirdiklerinde ve manevi destek sağladıklarında çalışanların şirket
için de faydalı olabilecek olumlu davranışlar ve tutumlar sergilemelerini teşvik
ettiklerini unutmamalıdırlar.
Details
| Other ID | JA89ZH59DC |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | December 1, 2010 |
| Published in Issue | Year 2010 Volume: 12 Issue: 2 |