Social Distance Rates Between Conservative And Secular Youth With Respect To Coexistence

Yıl 2021, , 1 - 30, 29.12.2021

İkram Bağcı

https://doi.org/10.52528/genclikarastirmalari.859117

Cited By: 1

Öz

In this study, in which conservative and secular (religious and laicist) youth’s perspectives and viewpoints
towards each other are determined by Bogardus’ social distance scale, the stance of young people from two
different dominant cultures from history, towards living together is discussed within the framework of B.
Parekh’s theory of multiculturalism. Although the concepts of conservatism and religiosity, secularism and
laicism have different meanings in the literature, it has been examined whether these concepts have the
same meaning for young people participated in the study. While the perspectives of young people towards
each other are examined through the criterion sample, it has been determined whether the factors of
education, socio-economic level, location and gender affect the social distance of young people towards each
other. In the study discourse analysis is used as well as non-parametric tests, which is one of the mixed
research methods. It is determined in the study that the perspectives of conservative and secular youth
towards each other vary due to factors such as education, gender, place and socio-economic. Moreover, it
has been determined that concepts of conservatism and religiosity, secularism and laicism have the same
meaning for young people.

Anahtar Kelimeler

Conservatism, Secularism, Subculture, Social Distance, Multiculturalism

Muhafazakâr ve Seküler Gençler Arasındaki Sosyal Mesafe Oranlarının Bir Arada Yaşam Açısından Analizi

Öz

Muhafazakâr-dindar ve seküler-laik gençlerin birbirlerine olan bakış açılarının ve düzeylerinin Bogardus’un
sosyal mesafe ölçeği ile belirlendiği bu çalışmada, tarihten günümüze kadar gelen iki farklı hâkim kültüre
ait gençlerin bir arada yaşamaya olan duruşları B. Parekh’in çokkültürlülük kuramı çerçevesince ele
alınmıştır. Muhafazakârlık ile dindarlık, sekülerizm ile de laiklik kavramları literatürde farklı anlamlarda
olsa da çalışmada bu kavramların gençler açısından aynı anlamda olup olmadığı irdelenmiş ve gençlerin
birbirlerine olan bakış açıları ölçüt örneklem üzerinden eğitim, sosyo-ekonomik düzey, mekân ve cinsiyet
faktörleri açısından farklılık arz edip etmediği belirlenmiştir. Karma araştırma yöntemlerinden parametrik
olmayan testlerin yanında söylem analizinin kullanıldığı çalışmada muhafazakâr ve seküler gençlerin
birbirlerine olan bakış açılarının eğitim, cinsiyet, mekân ve sosyo-ekonomik etmenlerden dolayı değişiklik
arz ettiği belirlenmiş, gençlerin çoğunluğunun muhafazakârlık ile dindarlığı laiklik ile de sekülerizmi
benzer kavramlar olarak içselleştirdikleri görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Muhafazakarlık, Sekülerizm, Altkültür, Sosyal mesafe, Çokkültürlülük

Kaynakça

• Adıgüzel, Vefa. (25-27 Mart 2016). Toplumsal Değişimde Sorunlu Bir Alan: Din ve Siyaset. (445-464). Toplumsal Değişim Sempozyumu, İnsan ve Medeniyet Hareketi/ Toplumsal Değişim Enstitüsü Yayını Bildiri Kitabı. İstanbul.
• Akçaoğlu, A. (2018). Zarif ve Dinen Makbul: Muhafazakâr Üst Orta Sınıf Habitusu. 2. Baskı. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Akın, Mahmut Hakkı. (25-27 Mart 2016). İki Modernleşme Arasında Türkiye’de Siyasal Kültür Değişimi. (s. 275-284) Toplumsal Değişim Sempozyumu, İnsan ve Medeniyet Hareketi/Toplumsal Değişim Enstitüsü Yayını Bildiri Kitabı. İstanbul.
• Akın, M. H. (2009). Siyasal Sosyalleşme Sürecinde Gençlik: Teorik ve Uygulamalı Bir Çalışma. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi SBE, Konya.
• Avcı, Ö. (2018). İstanbul’da Dindar Üniversite Gençliği-İki Dünya Arasında. 2. Baskı. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Azak, Umut. (2019). Türkiye’de Laiklik ve İslam. (Çev: A. Alkan). 1. Baskı. İstanbul. İletişim Yayınları.
• Aziz, A. (1990). Araştırma Yöntemleri, Teknikleri ve İletişim. 3. Baskı. Ankara: İlad Yayınları.
• Baş, T.ve Akturan, U. (2008). Nitel Araştırma Yöntemleri. 1. Baskı. İstanbul: Seçkin Yayıncılık.
• Başdemir, H. Y. (2009). Optimum Değerler Olarak Laiklik ve Din Özğürlüğü. Liberal Düşünce. 14 (55)55, 23-40.
• Başdemir, H. Y. (2011). Türkiye’de Din ve Özgürlüğü. İstanbul: Liberte Yayınları.
• Baki A.ve Gökçek, T. (2012). Karma Yöntem Araştırmalarına Genel Bir Bakış. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. 11(42), 1-21.
• Bayram, A. K. (2008). “İdeoloji ve Dönüşüm”, İdeoloji (Der. K. Çağan). Ankara: Hece Yayınları.
• Bilgiç, M. S., Koydemir, F. S., Akyürek, S., (2014). Türkiye’de Kimlikler Arası Kutuplaşmanın Sosyal Mesafe Üzerinden Ölçümü ve Toplumsal Güvenliğe Etkisi. Bilge Strateji. 6 (11), 163-205.
• Bircan, H., Karagöz, Y., Kasapoğlu, Y. (2003). Ki-Kare ve Kolmogorov Smirnov Uygunluk Testlerinin Similasyon ile Elde Edilen Veriler Üzerinde Karşılaştırılması. Cumhuriyet Üniversitesi İ.İ.B.F Dergisi. 4 (1), 69-80.
• Bourse, M.ve Yücel H. (2017). Kültürel Çalışmaları Anlamak. (1. Baskı). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Bülbül Ş.ve Sinan, M. (2010). Üniversite Gençliğinin Muhafazakâr Tutumlar Açısından İncelenmesi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi.12 (1), 186-217.
• Casanova, J. (2001). Civil Society and Religion: Retrospective Reflections on Catholicism and Prospective Reflections on Islam. Social Research: An International Quarterly. 68 (4), 1041-1080.
• Creswell, J. W. (2013). Research Design: Qualitative, Quantitative, and Mixed Methods Approaches. (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
• Çaha, Ö., Köktaş, E.E., Çaylak, A., Önder, M., Akın, A., Kapu, H., Çaha, H., Senemoğlu, O., Aybas, M., Altınkoz, O., Özer, G., Avcil, C., Doğaner, R.M. (Nisan- 2018). TRA2 Bölgesi Gençlik Araştırması (Kord; Ömer Çaha). SERKA Kalkınma Ajansı. Kars. Çoşkun, R., Altunışık, R., Bayraktaroğlu, S., Yıldırım, E. (2015). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri-SPSS Uygulamalı. 8. Baskı. Sakarya: Sakarya Kitapevi.
• Darende, Ö. F. (2015). Sekülerleşme ve Laiklik Üzerine Bir Bibliyoğrafya Denemesi. Şırnak Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. 6 (11), 151-187.
• Durdu, Z. (2009). Türkiye’de Cumhuriyet Dönemi Siyasal Kültürün Monist İnşası ve Siyasal Sonuçları. Sosyoloji Dergisi. 20-21, 41-60.
• Erdoğan, N. (2001). “Neo Kemalizm, Organik Bunalım ve Hegomanya”. Modern Tüürkiye’de Siyasal Düşünce, Cilt 2; (Ed. A. İnsel). İstanbul: İletişim Yayınları. 584-591.
• Erdoğan, M. (1995). Sekülerizm, Laiklik ve Din. İslami Araştırmalar Dergisi. 8 (3-4), 179-194.
• Erdoğan, E.ve Semerci, P. U. (2018). Fanustan Diyaloglar, Türkiye’de Kutuplaşmanın Boyutları. 1. Baskı. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Ertit, V. (2014). Birbirinin Yerine Kullanılan İki Farklı Kavram: Sekülerleşme Ve Laiklik. Akademik İncelemeler Dergisi.9 (1), 103-124.
• Esmer, Y. (2002) “At the Ballot Box: Determinants of Voting Behavior”, S. Sayarı ve Y. Esmer (Ed.) Politics, Parties, and Elections in Turkey. (94-114). Boulder: Lynne Reinner Publishers.
• Genç, E., ve Çoşkun T. (2015). Muhafazakarlık ve Türkiye- Muhafazakarlığın Bazı Halleri. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. 8 (1). 27-40.
• Gordon. M. (2003). Sosyoloji Sözlüğü. (Çev. O. Akınhay ve D. Kömürcü). Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Grix, J. (2010). The Foundations Of Research. London: Palgrave Macmillan.
• Hall, E. T. (1966). The hidden dimension. New York, NY: Doubleday.
• Hanson, W. E., Creswell, J. W., Plano Clark, V. L., Petska, K. S., Creswell, J. D. (2005). Mixed Methods Research Designs in Counseling Psychology. Journal of Counseling Psychology. 52, 224-235.
• Hebdige, D. (2004). Alt Kültür: Tarzın Anlamı. (Çev; S. Nişancı). İstanbul: Babil Yayınları.
• Heper, M. (2006). Türkiye’de Devlet Geleneği. Ankara: Doğu Batı Yayınları.
• İnsel, A. (2001). ‘Çokkültürlülük, Çokkimlilik, Çoğulculuk’ Modernleşme ve Çokkültürlülük. İstanbul: Helsinki Yurttaşlar Derneği.
• Kalaycıoğlu, E. (2012). ‘Political Culture’, M. Heper and S. Sayarı (Ed.) The Routledge Handbook of Modern Turkey. (171-182). New York: Routledge.
• Kaya, Y. ve Sunar, L. (2015) The Culture was Redux? The Polarization of Social and Political Attitudes in Turkey. Social Currents. 2 (4), 393-412.
• Lüküslü, D., Uzun, B., Taşkın, Y. (2019). Gençler Konuşuyor; Gençlerin Gözünden Dindar Seküler Eksenli Kutuplaşma. İstanbul: Tüses Yayınları.
• Mardin, Ş. (1973). “Center-Periphery Relations: A Key to Turkish Politics?”, Daedalus, 102 (1). 169-190.
• Marshall, C., Rosmann, G. B. (2014). Designing Qualitative Research. New York: Sage.
• Mollaer, F. (2016). Tekno-Muhafazakârlığın Eleştirisi. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Özet, İ. (2019). Fatih-Başakşehir Muhafazakâr Mahallede İktidar ve Dönüşen Habitus. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Parekh, B. (2002). Çokkültürlülüğü Yeniden Düşünmek: Kültürel Çeşitlilik ve Siyasi Teori, (Çev. B. Tanrıseven), Ankara: Phonix Yayınevi.
• Sarı, Ö ve Önkal, G. (2015). Dönüşen Kimlikler ve Vatandaşlık Bağlamında Laik Düşünce-Seküler Eylem. Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi. 4 (7), 101-116.
• Semerci, P. U., Erdoğan, E., Önal, E. S. (2017). Biz’liğin Aynasından Yansıyanlar. Türkiye Gençliğinde Kimlikler ve Ötekileştirme. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Tashakkori, A. ve Teddlie, C. (1998). Mixed Methodology: Combining Qualitative and Quantitative Approaches. Applied Social Research Methods Series Volume 46. Thousand Oaks, CA: Sage.
• Tatoğlu, H. (2014). Formation of the First Legal Opposition to Secularism in Turkey: The Journal Büyük Doğu (Great East) in the Period of Transition to Democracy (1945-1950). Unpublished Master dissertation. Sabancı Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Tunalı, S., Gözü, Ö., Özen, G (2016). Nitel ve Nicel Araştırma Yöntemlerinin Bir Arada Kullanılması “Karma Araştırma Yöntemi”. Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Uluslararası Hakemli Dergisi. 24 (2), 106- 112.
• Türköz, E. (2011). Türkiye’de Muhafazakâr Kimliğin İnşası. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon.
• Ünal, S. (2013). Türkiye’de Seküler ve Dini Hayat Tarzlarına Dayalı Toplumsal ve Siyasal Kutuplaşmaların Gündelik Rutinler ve Etkileşimler Bağlamında Sosyolojik Analizi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
• Üstündağ, G. (2005). Bazı Parametrik Olmayan İstatiksel Yöntemlerin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
• Yayla, A. (2016). Siyaset Bilimi. 4. Baskı. Ankara: Liberte Yayınları.
• Yıldız, D., Uzunsakal, E. (2018). Alan Araştırmalarında Güvenilirlik Testlerinin Karşılaştırılması ve Tarımsal Veriler Üzerine Bir Uygulama. Uygulamalı Sosyal Bilimler Dergisi. 1, 14-28.