Bu makalede, Hans Magnus Enzensberger’in 1970 yılında, New Left Rewiev’de yayınlanan Bir Kitle İletişim Araçları Teorisinin Oluşturucu Öğeleri başlıklı makalesi üzerinden Christian Fuchs’un “prosumer” (üretüketici) ve “ücretsiz emek” kavramları eşliğinde ortaya koyduğu ve dijital medyanın Marksist ekonomi politiği olma iddiası taşıyan kitle iletişim teorisinin eleştirel bir değerlendirmesi yapılmıştır. Bu değerlendirmede, "teknik aklın politik içeriğini" bir geç kapitalist toplum teorisi için analitik çıkış noktası yapmış olan Herbert Marcuse’nin Tek Boyutlu İnsan yapıtı ile Jürgen Habermas’ın Marcuse eleştirisi üzerinden gelişen İdeoloji Olarak Teknik ve Bilim yapıtına başvurulmuştur. Bu yaklaşım, iki temel sebebe dayanmaktadır. Birincisi, bu yapıtlar Batı Marksizmi’nin ileri sanayi toplumlarında tekniğin tutucu ve özgürleştirici rollerine ilişkin çağdaş ve eleştirel bir toplumsal kuram üretme refleksini temsil ederler. Diğer bir sebebi de çalışmaların yazarlarının, yani Marcuse ve Habermas’ın, Frankfurt Okulu’nun temsilcileri olmalarıdır. Zira Frankfurt Okulu, Marksizm içinde kitle iletişimini etkin biçimde merkeze almış bir ekol olmanın yanında, geliştirdiği “kültür endüstrisi” kavramı (kitle iletişiminin ideolojik yönüne ağırlık verdiği yönündeki temel iddiaların geçerliğine rağmen) hem günümüzde sosyal medyada kullanıcı emeğinin açıklanmasında geçerli bir analiz ortaya koyar, hem de kapitalizmin kültürel dışavurumları hakkında yetkin bir toplumsal teori içerir. Bu çerçevede yapılan değerlendirmede, Fuchs’un teorik çabasının, Enzensberger’in Marshall McLuhan için söylediği gibi, “yeni bir şey icat etmiş” olmayıp, “bir medya mistiğini formüle etmiş” olduğu sonucuna varılmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Communication Theories |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2024 |
Submission Date | February 27, 2024 |
Acceptance Date | June 20, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 14 Issue: 28 |