Uzman Hekim Yetkinliklerinin Ölçeklenmesi ve Karşılaştırılması

Yıl 2018, Cilt: 8 Sayı: 1, 37 - 43, 31.03.2018

Nezaket Bilge Uzun , Melih Elçin

https://doi.org/10.16899/gopctd.358848

Cited By: 1

Öz

Amaç: Bu araştırmada, uzman hekimde bulunması istenilen yetkinliklerin ikili karşılaştırma ile ölçeklemesi ve bu yetkinliklerin uzmanlığını almış hekim ve tıp fakültesi öğrencileri bakımından daha anlamlı bir ölçek üzerinde karşılaştırılması amaçlanmıştır.: Tıp Eğitimi Akreditasyon Konseyi mesleki yetkinlikleri; Hasta bakımı, Tıbbi bilgi, Uygulamaya dayalı öğrenme ve gelişim, Kişiler arası iletişim becerileri, Profesyonellik, Sistemlere dayalı uygulama biçiminde bildirmiştir. 

Metod: Ölçekleme; denek ve yargıcı tepkilerinden elde edilen verilerin istatistiksel işlemler yoluyla daha anlamlı ve nitelikli verilere dönüştürülmesini sağlar ve verilerin yorumlanmasını kolaylaştırır. Araştırma, Hacettepe Üniversitesi tıp fakültesinde çalışmakta olan 34 uzman hekim ve 47 klinik eğitimine devam eden dönem IV öğrencileri ile yapılmıştır. 

Bulgular: İkili karşılaştırmalar yöntemi ile yapılan ölçekleme çalışmasından elde edilen bulgulara göre, uzman hekimler de bulunması gereken yetkinliklerin hesaplanan ölçek değerlerinin en büyük olan yetkinlikten en küçük değere sahip olan yetkinliğe göre sıralandığında en büyük değere sahip olan yetkinliğin uzmanlığını alan hekimler için tıbbi bakım becerisi; tıp fakültesi öğrencileri içinse uygulamaya dayalı öğrenme ve gelişim olduğu belirlenmiştir.

Sonuç: Uzman hekim yetkinlikleri açısından uzman hekimler ve hekim adayları açısından farklılıklar bulunmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Tıp Eğitimi, İkili Karşılaştıma Yöntemi, Ölçekleme, Uzman Hekim Yetkinlikleri

Scaling and comparing the competencies of a medical expert

Öz

Objective: In this study, it was studied what "wanted competencies of a medical expert " should be by scaling study with pairwise comparison to determined.  Patient care Medical knowledge Practice-based learning and improvement Interpersonal communication skills Professionalism Systems-based practice were reported as the competencies of The Accreditation Council for Graduate Medical Education (ACGME). 

Method: Scaling; allows the data obtained from subject and judge reactions to be transformed into more meaningful and qualitative data through statistical procedures and facilitates interpretation of data.This research was performed on 34 doctors who works at faculty of medicine in Hacettepe University and 47 medical students.  

Results and According to the results of scaling study by pair-wise comparison, when "wanted competencies of a medical expert " was sorted from the most desired competence to the least desired competence by doctors, it was determined that the most desired competence was " Medical knowledge ". for students; the most desired competence was Practice-based learning. And the least desired competence was determined as “Patient care” for doctors and “Systems-based practice” for students.

Conclusion: In terms of competence of specialist physicians there are differences in terms of specialist physicians and medical students.

Anahtar Kelimeler

Medical Education, Pair-Wise Comparison Method, Scaling, Competencies Of A Skilled Doctor

Kaynakça

• 1. Akkaş E., Erdem R. Hekimlik Meslek Kültürünü Belirleyen Olguların Değerlendirilmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi; 2017, Cilt: 8, Sayı: 17, ss.47-57
• 2. Rao, P.H. A Framework for Building Competency: Improving the Quality of Care at the Primary Health Level, ASCI Journal of Management; 2010, 39(2): 68-94
• 3. Dünya Tıp Eğitimi Federasyonu Ve Avrupa Tıp Fakülteleri Birliği Uluslararası Çalışma Grubu ve Medine Niteliğin Sağlanması Çalışma Grubu DTEF, 2007 Copenhagen Üniversitesi Danimarka
• 4. TUKMOS. Tıpta Uzmanlık Kurulu Müfredat Oluşturma ve Standart Belirleme Sistemi, Çekirdek Müfredat Hazırlama Kılavuzu, v.1.1. 2013.
• 5. Turgut M.F. ve Baykul, Y. Ölçekleme Teknikleri: Ankara: Ösym Yayınları. 1992.
• 6. Stevens, S. S. Handbook of experimental psychologhy. New York: John Willey and Sons. 1966
• 7. Öğretmen,T., Alan Tercih Envanteri: Ölçeklenmesi, Geçerliği Ve Güvenirliği, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi; 2008, 6(3), 507-522
• 8. Brown, T. C. ve Peterson, G. L. An enquiry into the method of paired comparison: reliability, scaling, and Thurstone’s law of comparative judgment. Gen Tech. Rep. RMRS-GTR-216WWW. Fort Collins, CO: U.S. Department of Agriculture, Forest Service, Rocky Mountain Research Station. 2009
• 9. Titchener, E. B. Experimental psychology: a manual of laboratory practice. Volume1: Qualitative Experiments. New York: Macmillan. 1901
• 10. Hays, R.B., ve arkadaşları. Selecting Performance Assessment Methods for Experienced Physicians, Papers from the 10th Cambridge Conference, Medical Education; 2002, 36, 910-917.
• 11. Accreditation Council for Graduate Medical Education Report. http://www.acgme.org/
• 12. Anıl, D. Güler N. İkili Karşılaştırma Yöntemi İle Ölçekleme Çalışmasına Bir Örnek, H.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi (H.U. Journal Of Education); 2006, 30 (36)
• 13. Kan, A. Yargıcı kararlarına dayalı ölçekleme yöntemlerinin karşılaştırılması üzerine ampirik bir çalışma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi; 2008, 35, 186-194.
• 14. Albayrak, A. ve Gelbal, S. İkili karşılaştırmalar yargılarına ve sıralama yargılarına dayalı ölçekleme yaklaşımlarından elde edilen ölçek değerlerinin tutarlığının karşılaştırılması. 21. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi. Marmara Üniversitesi Eğitim Fakültesi. 12-14 Eylül 2012. İstanbul.
• 15. Acar Güvendir, M. & Özer Özkan, Y. İki ölçekleme yönteminin karşılaştırılması: İkili karşılaştırma ve sıralama yargıları. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi – Journal of Educational Sciences Research; 2015, 3(1), 105–119. http://ebad-jesr.com/ 16. Ertoprak DG. Üniversite Tercihlerinde Etkili Olabilecek Özellikleri Belirlemeye Yönelik Bir Ölçekleme Çalışması. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi; 2015, 4(2). 153-174
• 17. Özberk, E. H., & Ünsal Özberk, E. B. Üstün yetenekli çocukları belirlemede öğretmen öncelikleri: İkili karşılaştırma yöntemiyle bir ölçekleme çalışması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi; 2016, 17(2), 119-140.
• 18. Karasar, N. Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım Ltd. Şti. 2002
• 19. Batalden P., Leach D., Swing S., Dreyfus H. Competency In GME. Health Affaırs; 2002, 21(5) )