BibTex RIS Cite

EVALUATING REFLECTIVE THINKING TENDENCIES OF PRE-SERVICE PHYSICAL EDUCATION TEACHERS

Year 2016, , 269 - 282, 01.06.2016
https://doi.org/10.19129/sbad.309

Abstract

The aim of this study is to determine the level of pre-service physical education teacher’ reflective thinking tendency and to evaluate this level according to gender and class variables. The sample of the study consists of totally 111 pre-service teachers studying at Gaziosmanpaşa University, High School of Physical Education and Sport, in 2015-2016 school terms. In the study, to ascertain the reflective thinking tendency of the pre-service teachers,''Reflective Thinking Tendency of Teachers and Pre-Service Teachers Scale'' which was first developed by Semerci (2007) was used as data collection tool. The data collected through this scale were analyzed and assessed by SPSS 20 program and standard deviation were analyzed. Candidates in the overall study group "mostly agree" as they tend to have the characteristics of reflective thinking.

References

  • Alkan, V. ve Gözel, E. (2012). E-Journal of New World Sciences Academy. Nwsa- Education Sciences.
  • Alp, S. ve Taşkın, Ç. Ş. (2012).Eleştirel Düşünme ve Problem Çözme: Öğretmenlerinin Yansıtıcı Düşünceyi Uygulamaları. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi 33.
  • Altınok, H. (2002). Yansıtıcı Öğretim: Önemi ve Öğretmen Eğitimine Yansımaları, Eğitim Araştırmaları, Ankara: Anı Yayıncılık, 8,2; 66-73.
  • Aydın M. ve Çelik, T. (2013). Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Yansıtıcı Düşünme Becerilerinin Bazı Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 34, ss. 169-181. Değişkenler Acısından İncelenmesi. Pamukkale
  • Baki, A., Güç, F.A., Özmen, Z.M.(2012). İlköğretim Matematik Öğretmeni Adaylarının Problem Çözmeye Yönelik Yansıtıcı Düşünme Becerilerinin İncelenmesi. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, Cilt: 2, Sayı: 3.
  • Bağ G.,ve Kıvılcım Z.S.,(2013). Lise Öğrencilerinin Problem Çözmeye Yönelik Yansıtıcı Düşünme Becerileri İle Matematik ve Geometri Derslerindeki Akademik Başarıları Arasındaki İlişki, Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD). Cilt. 14, Sayı 3, s.1-17.
  • Başol, G ve Gencel, İ.E., (2013). Yansıtıcı Düşünme Düzeyini Belirleme Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. Educational Sciences: Theory and Practice 13(2) Bahar/Spring, 929-946.
  • Bayrak F.ve Usluel Y.K., (2011). Ağ Günlük Uygulamasının Yansıtıcı Düşünme Becerısi Üzerıne Journal of Education) 40: 93- 104.
  • Baysal, Z. N.ve Demirbaş B. (2012). Sınıf Öğretmenliği Adaylarının Bilinçli Farkındalıkları İle Yansıtıcı Düşünme Eğilimleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi Kasım, Cilt 1, Sayı 4, Makale 02, ISSN: 2146-9199
  • Bencze, L., Hewitt, J., and Pedretti, E.( 2001). Multi-Media Case Methods in Pre-Service Science Education: Enabling an Apprenticeship For Praxis. Science Education, 31, 191-209.
  • Day, C. (1993). Reflection: A Necessary but Not Sufficient Condition for Professional Development.British Educational Research Journal, 19 (1), 83-93.
  • Dewey, J. (1933). How We Think: A Restatement of the Relation of Reflective Thinking to the Educative Process. Boston: D. C. Heath Publication.
  • Doğan- Dolapçıoğlu, S. (2007). Sınıf Öğretmenlerinin Yansıtıcı Düşünme Düzeylerinin Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hatay: Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Doğanay, A. (2007). Üst Düzey Düşünme Becerilerinin Öğretimi. Doğanay, A. (Ed.). Öğretim İlke ve Yöntemleri. (2. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Durdukoca Ş.F.ve Demir, M. (2012). İlköğretim Öğretmenlerin Bazı Değişkenlere Göre Yansıtıcı Düşünme Düzeyleri ve Düşüncelerindeki Öğretmen Niteliklerinin Yansıtıcı Öğretmen Niteliklerine Uygunluğu. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 9, Sayı: 20, s. 357-374.
  • Ekiz D.ve Yiğit N. (2007). “Öğretmen Adaylarının Öğretmen Eğitimindeki Modeller Hakkkında Görüşlerinin Program ve Cinsiyet Değişkenleri Açısından İncelenmesi”. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. 5(3). ss. 543 – 557.
  • Epstein, A. S.(2003). How planing and reflection develop young children’s thinking skills Young Children. http://www.journal.naeyc.org/btj/200309/ Planning and Reflection. [Online]: Retrieved on 2011, at
  • Erden, M., (2000). Sosyal bilgiler öğretimi. İstanbul: Alkım Yayınevi.
  • Fichtner, B. (2005). Problems and Questions Concerning A Current Contextualization of the Vygotskian Approach. In (Eds.) Hoffmann, M. H.G., Lenhard, J. And Seeger, F. Activity and Sign Grounding Mathematics Education (179-190). US: Springer.
  • Gedviliene, G. ve Staniuleviciene, D., (2011). Students’ Reflective Practice at Vytautas Magnus University. Journal of International Scientific Publications: Educational Alternatives Volume 9, Part 1. June.
  • Gür, H. (2008). Öğretmen Eğitiminde Yansıtıcı Düşünme. Aday Öğretmenler İçin Okul Deneyimi ve Öğretmenlik Uygulaması. Ed: İ. H. Demircioğlu. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Hea-Jin Lee, (2005). Understanding and Assessing Preservice Teachers’reflective Thinking. Teaching and Teacher Education 21, 699-715.
  • Hong, Y.C ve Choi, I. (2011).Education Tech Research Dev 59.687–710. Three Dimensions of Reflective Thinking in Solving Design Problems: A Conceptual Model.
  • Kızılkaya, G.ve Aşkar,P. (2009). Problem Çözmeye Yönelik Düşünme Becerisi Ölçeğinin Geliştirilmesi. Eğitim ve Bilim, 34(154), 82-92.
  • Korthagen, F. A. J. (2001, April). Linking Practice and theory: The Pedagogy of realistic teacher Educational Research Association, Seattle, WA.
  • Köksal, N. ve Demirel, Ö. (2008). “Yansıtıcı Düşünmenin Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Uygulamalarına Katkıları”. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34, 189-203.
  • Kürüm, D. (2002). Öğretmen Adaylarının Eleştirel Düşünme Gücü. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Eskişehir: A.Ü Eğitim bilimleri Enstitüsü.
  • Loughran, J. J. Developing Reflective Practice: Learning about Teaching and Learning Through “Modelling. London: The Falmer Press.
  • Mahnaz, M. (1997). Content And Nature Of Reflective Teaching: A Case of an Experiment Middle School Science Teacher. Clearing House, 70(3), 143-151.
  • Oral, G., 2008. Yine Yazı Yazıyoruz. Ankara: Pegem A Yayıncılık
  • Osterman K.F. ve Kottkamp, R. B. (2004). Reflective Practice For Educators: Professional Development To Improve Student Learning.
  • Özden, Y., 2003. Eğitimde Yeni Değerler. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Semerci, Ç. (2007). Öğretmen ve Öğretmen Adayları için Yansıtıcı Düşünme Eğilimi (YANDE) Ölçeğinin Geliştirilmesi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 7.
  • Sünbül, A. M. (2010). Öğretim İlke ve Yöntemleri (4. baskı). Konya: Eğitim Akademi Yayınları.
  • Sünkür, M.Ö., Arıbaş,S.,İlhan, M., ve Sünkür, M. (2012), Tahmin Et–Gözle–Açıkla Yöntemi İle Desteklenmiş Yansıtıcı. Düşünmeye Dayalı Etkinliklerin 7. Sınıf Öğrencilerinin Fen ve Teknoloji Dersine Yönelik Tutumlarına Etkisi. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi 33.
  • Swanwick, R., Kitchen, R., Jarvis, J., McCracken, W., O’Neil R. and Powers, S.(2014). Following Alice: Theories Of Critical Thinking and Reflective Practice in Action At Postgraduate Level. Teaching in Higher Education, Vol. 19, No. 2, 156-169.
  • Şen, H. Ş. (2011). İlköğretim Öğrencilerinin Problem Çözmeye Dayalı Yansıtıcı Düşünme Becerileri. 4-8 Ekim. I. Uluslararası eğitim programları ve öğretim kongresi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Eskişehir.
  • Taggart, G. L. and Wilson, A. P. (1998). Promoting Reflective Thinking in Teachers. Action Strategies. USA: Corwin Press, Inc.
  • Tok, Ş. (2008). “Yansıtıcı Düşünmeyi Geliştirici Etkinliklerin Öğrenmen Adaylarının ÖğretmenlikMesleğine Yönelik Tutumlarına, Performanslarına ve Yansıtmalarına Etkisi”. Eğitim ve Bilim, 33(149), 104-117.
  • Ulaş, H., Kolaç,E. ve Sevim,O., (2011). Reflective Thinking Tendencies of Turkish Language Teachers Ekev Akademi Dergisi Yıl: 15 Sayı: 46. Kış 2011) 389.
  • Usta, A. (2006). İlköğretim Fen Bilgisi Derslerinde Öğrenme Stillerine Dayalı Öğretim Etkinliklerinin
  • Öğrenci Başarı ve Tutumuna Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Ünver, G. (2003). Yansıtıcı Düşünme. Ankara: PegemA Yayıncılık
  • Ünver, G. (2007). Yansıtıcı Düşünme. Editör: Özcan Demirel, Eğitimde Yeni Yönelimler. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Üstünoğlu, E., (2006). Üst Düzey Düşünme Becerilerini Geliştirmede Bilişsel Soruların Rolü. Çağdaş Eğitim Dergisi, 331, 17-24.
  • Şahin, Ç. (2009).Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Yansıtıcı Düşünme Yeteneklerine Göre Günlüklerinin İncelenmesi., Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 36: 225-236.
  • Yelken D.B.,ve Yanpar, T., (2010). Öğretmen Adaylarının Yansıtıcı Düşünme Eğilimleri ve Yansıtıcı Öğretmen Özellikleriyle İlgili Görüşleri. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 19, Sayı 2, s. 343 – 360.
  • Yorulmaz, M. (2006). “İlköğretim I. Kademesinde Görev Yapan Sınıf Öğretmenlerinin Yansıtıcı Düşünmeye İlişkin Görüş ve Uygulamalarının Değerlendirilmesi”. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Elazığ.
  • Yuen Lie Lim, L.A.(1996) A Comparison Of Students’ Reflective Thinking Across Different Years in A Problem-Based Learning

BEDEN EĞİTİMİ ÖĞRETMENİ ADAYLARININ YANSITICI DÜŞÜNME EĞİLİMLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Year 2016, , 269 - 282, 01.06.2016
https://doi.org/10.19129/sbad.309

Abstract

Beden eğitimi öğretmeni adaylarının yansıtıcı düşünme eğilimlerini değerlendirmek bu çalısmanın amacını oluşturmaktadır. Sınıf değişkeni temel alınmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Gaziosmanpaşa Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu 2015-2016 öğretim yılında okuyan 1. ve 4. sınıf düzeyindeki 111 öğretmen adayı olusturmaktadır. Çalışmada, Semerci (2007) nin geliştirmiş olduğu “Öğretmen ve Öğretmen Adayları İçin Yansıtıcı Düşünme Eğilimi (YANDE)” anketi bu çalışmada bilgi toplamak için kullanılmıştır.Veriler SPSS 20 for Windows programında, tanımlayıcı istatistik yöntemlerinden ortalama-standart sapma ile değerlendirilmiştir. Çalışma grubundaki adayların büyük bir kısmı “Çoğunlukla Katılıyorum” eğilimini işaratleyerek bu yönde düşüncelerini ifade etmişlerdir.

References

  • Alkan, V. ve Gözel, E. (2012). E-Journal of New World Sciences Academy. Nwsa- Education Sciences.
  • Alp, S. ve Taşkın, Ç. Ş. (2012).Eleştirel Düşünme ve Problem Çözme: Öğretmenlerinin Yansıtıcı Düşünceyi Uygulamaları. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi 33.
  • Altınok, H. (2002). Yansıtıcı Öğretim: Önemi ve Öğretmen Eğitimine Yansımaları, Eğitim Araştırmaları, Ankara: Anı Yayıncılık, 8,2; 66-73.
  • Aydın M. ve Çelik, T. (2013). Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Yansıtıcı Düşünme Becerilerinin Bazı Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 34, ss. 169-181. Değişkenler Acısından İncelenmesi. Pamukkale
  • Baki, A., Güç, F.A., Özmen, Z.M.(2012). İlköğretim Matematik Öğretmeni Adaylarının Problem Çözmeye Yönelik Yansıtıcı Düşünme Becerilerinin İncelenmesi. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, Cilt: 2, Sayı: 3.
  • Bağ G.,ve Kıvılcım Z.S.,(2013). Lise Öğrencilerinin Problem Çözmeye Yönelik Yansıtıcı Düşünme Becerileri İle Matematik ve Geometri Derslerindeki Akademik Başarıları Arasındaki İlişki, Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD). Cilt. 14, Sayı 3, s.1-17.
  • Başol, G ve Gencel, İ.E., (2013). Yansıtıcı Düşünme Düzeyini Belirleme Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. Educational Sciences: Theory and Practice 13(2) Bahar/Spring, 929-946.
  • Bayrak F.ve Usluel Y.K., (2011). Ağ Günlük Uygulamasının Yansıtıcı Düşünme Becerısi Üzerıne Journal of Education) 40: 93- 104.
  • Baysal, Z. N.ve Demirbaş B. (2012). Sınıf Öğretmenliği Adaylarının Bilinçli Farkındalıkları İle Yansıtıcı Düşünme Eğilimleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi Kasım, Cilt 1, Sayı 4, Makale 02, ISSN: 2146-9199
  • Bencze, L., Hewitt, J., and Pedretti, E.( 2001). Multi-Media Case Methods in Pre-Service Science Education: Enabling an Apprenticeship For Praxis. Science Education, 31, 191-209.
  • Day, C. (1993). Reflection: A Necessary but Not Sufficient Condition for Professional Development.British Educational Research Journal, 19 (1), 83-93.
  • Dewey, J. (1933). How We Think: A Restatement of the Relation of Reflective Thinking to the Educative Process. Boston: D. C. Heath Publication.
  • Doğan- Dolapçıoğlu, S. (2007). Sınıf Öğretmenlerinin Yansıtıcı Düşünme Düzeylerinin Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hatay: Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Doğanay, A. (2007). Üst Düzey Düşünme Becerilerinin Öğretimi. Doğanay, A. (Ed.). Öğretim İlke ve Yöntemleri. (2. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Durdukoca Ş.F.ve Demir, M. (2012). İlköğretim Öğretmenlerin Bazı Değişkenlere Göre Yansıtıcı Düşünme Düzeyleri ve Düşüncelerindeki Öğretmen Niteliklerinin Yansıtıcı Öğretmen Niteliklerine Uygunluğu. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 9, Sayı: 20, s. 357-374.
  • Ekiz D.ve Yiğit N. (2007). “Öğretmen Adaylarının Öğretmen Eğitimindeki Modeller Hakkkında Görüşlerinin Program ve Cinsiyet Değişkenleri Açısından İncelenmesi”. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. 5(3). ss. 543 – 557.
  • Epstein, A. S.(2003). How planing and reflection develop young children’s thinking skills Young Children. http://www.journal.naeyc.org/btj/200309/ Planning and Reflection. [Online]: Retrieved on 2011, at
  • Erden, M., (2000). Sosyal bilgiler öğretimi. İstanbul: Alkım Yayınevi.
  • Fichtner, B. (2005). Problems and Questions Concerning A Current Contextualization of the Vygotskian Approach. In (Eds.) Hoffmann, M. H.G., Lenhard, J. And Seeger, F. Activity and Sign Grounding Mathematics Education (179-190). US: Springer.
  • Gedviliene, G. ve Staniuleviciene, D., (2011). Students’ Reflective Practice at Vytautas Magnus University. Journal of International Scientific Publications: Educational Alternatives Volume 9, Part 1. June.
  • Gür, H. (2008). Öğretmen Eğitiminde Yansıtıcı Düşünme. Aday Öğretmenler İçin Okul Deneyimi ve Öğretmenlik Uygulaması. Ed: İ. H. Demircioğlu. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Hea-Jin Lee, (2005). Understanding and Assessing Preservice Teachers’reflective Thinking. Teaching and Teacher Education 21, 699-715.
  • Hong, Y.C ve Choi, I. (2011).Education Tech Research Dev 59.687–710. Three Dimensions of Reflective Thinking in Solving Design Problems: A Conceptual Model.
  • Kızılkaya, G.ve Aşkar,P. (2009). Problem Çözmeye Yönelik Düşünme Becerisi Ölçeğinin Geliştirilmesi. Eğitim ve Bilim, 34(154), 82-92.
  • Korthagen, F. A. J. (2001, April). Linking Practice and theory: The Pedagogy of realistic teacher Educational Research Association, Seattle, WA.
  • Köksal, N. ve Demirel, Ö. (2008). “Yansıtıcı Düşünmenin Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Uygulamalarına Katkıları”. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34, 189-203.
  • Kürüm, D. (2002). Öğretmen Adaylarının Eleştirel Düşünme Gücü. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Eskişehir: A.Ü Eğitim bilimleri Enstitüsü.
  • Loughran, J. J. Developing Reflective Practice: Learning about Teaching and Learning Through “Modelling. London: The Falmer Press.
  • Mahnaz, M. (1997). Content And Nature Of Reflective Teaching: A Case of an Experiment Middle School Science Teacher. Clearing House, 70(3), 143-151.
  • Oral, G., 2008. Yine Yazı Yazıyoruz. Ankara: Pegem A Yayıncılık
  • Osterman K.F. ve Kottkamp, R. B. (2004). Reflective Practice For Educators: Professional Development To Improve Student Learning.
  • Özden, Y., 2003. Eğitimde Yeni Değerler. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Semerci, Ç. (2007). Öğretmen ve Öğretmen Adayları için Yansıtıcı Düşünme Eğilimi (YANDE) Ölçeğinin Geliştirilmesi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 7.
  • Sünbül, A. M. (2010). Öğretim İlke ve Yöntemleri (4. baskı). Konya: Eğitim Akademi Yayınları.
  • Sünkür, M.Ö., Arıbaş,S.,İlhan, M., ve Sünkür, M. (2012), Tahmin Et–Gözle–Açıkla Yöntemi İle Desteklenmiş Yansıtıcı. Düşünmeye Dayalı Etkinliklerin 7. Sınıf Öğrencilerinin Fen ve Teknoloji Dersine Yönelik Tutumlarına Etkisi. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi 33.
  • Swanwick, R., Kitchen, R., Jarvis, J., McCracken, W., O’Neil R. and Powers, S.(2014). Following Alice: Theories Of Critical Thinking and Reflective Practice in Action At Postgraduate Level. Teaching in Higher Education, Vol. 19, No. 2, 156-169.
  • Şen, H. Ş. (2011). İlköğretim Öğrencilerinin Problem Çözmeye Dayalı Yansıtıcı Düşünme Becerileri. 4-8 Ekim. I. Uluslararası eğitim programları ve öğretim kongresi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Eskişehir.
  • Taggart, G. L. and Wilson, A. P. (1998). Promoting Reflective Thinking in Teachers. Action Strategies. USA: Corwin Press, Inc.
  • Tok, Ş. (2008). “Yansıtıcı Düşünmeyi Geliştirici Etkinliklerin Öğrenmen Adaylarının ÖğretmenlikMesleğine Yönelik Tutumlarına, Performanslarına ve Yansıtmalarına Etkisi”. Eğitim ve Bilim, 33(149), 104-117.
  • Ulaş, H., Kolaç,E. ve Sevim,O., (2011). Reflective Thinking Tendencies of Turkish Language Teachers Ekev Akademi Dergisi Yıl: 15 Sayı: 46. Kış 2011) 389.
  • Usta, A. (2006). İlköğretim Fen Bilgisi Derslerinde Öğrenme Stillerine Dayalı Öğretim Etkinliklerinin
  • Öğrenci Başarı ve Tutumuna Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Ünver, G. (2003). Yansıtıcı Düşünme. Ankara: PegemA Yayıncılık
  • Ünver, G. (2007). Yansıtıcı Düşünme. Editör: Özcan Demirel, Eğitimde Yeni Yönelimler. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Üstünoğlu, E., (2006). Üst Düzey Düşünme Becerilerini Geliştirmede Bilişsel Soruların Rolü. Çağdaş Eğitim Dergisi, 331, 17-24.
  • Şahin, Ç. (2009).Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Yansıtıcı Düşünme Yeteneklerine Göre Günlüklerinin İncelenmesi., Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 36: 225-236.
  • Yelken D.B.,ve Yanpar, T., (2010). Öğretmen Adaylarının Yansıtıcı Düşünme Eğilimleri ve Yansıtıcı Öğretmen Özellikleriyle İlgili Görüşleri. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 19, Sayı 2, s. 343 – 360.
  • Yorulmaz, M. (2006). “İlköğretim I. Kademesinde Görev Yapan Sınıf Öğretmenlerinin Yansıtıcı Düşünmeye İlişkin Görüş ve Uygulamalarının Değerlendirilmesi”. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Elazığ.
  • Yuen Lie Lim, L.A.(1996) A Comparison Of Students’ Reflective Thinking Across Different Years in A Problem-Based Learning
There are 49 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Research Article
Authors

Yavuz Selim Ağaoğlu This is me

Sevilay Ağaoğlu This is me

Mehmet Kargün This is me

Publication Date June 1, 2016
Published in Issue Year 2016

Cite

APA Ağaoğlu, Y. S., Ağaoğlu, S., & Kargün, M. (2016). BEDEN EĞİTİMİ ÖĞRETMENİ ADAYLARININ YANSITICI DÜŞÜNME EĞİLİMLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 11(2), 269-282. https://doi.org/10.19129/sbad.309
AMA Ağaoğlu YS, Ağaoğlu S, Kargün M. BEDEN EĞİTİMİ ÖĞRETMENİ ADAYLARININ YANSITICI DÜŞÜNME EĞİLİMLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ. SBAD. June 2016;11(2):269-282. doi:10.19129/sbad.309
Chicago Ağaoğlu, Yavuz Selim, Sevilay Ağaoğlu, and Mehmet Kargün. “BEDEN EĞİTİMİ ÖĞRETMENİ ADAYLARININ YANSITICI DÜŞÜNME EĞİLİMLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ”. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi 11, no. 2 (June 2016): 269-82. https://doi.org/10.19129/sbad.309.
EndNote Ağaoğlu YS, Ağaoğlu S, Kargün M (June 1, 2016) BEDEN EĞİTİMİ ÖĞRETMENİ ADAYLARININ YANSITICI DÜŞÜNME EĞİLİMLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi 11 2 269–282.
IEEE Y. S. Ağaoğlu, S. Ağaoğlu, and M. Kargün, “BEDEN EĞİTİMİ ÖĞRETMENİ ADAYLARININ YANSITICI DÜŞÜNME EĞİLİMLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ”, SBAD, vol. 11, no. 2, pp. 269–282, 2016, doi: 10.19129/sbad.309.
ISNAD Ağaoğlu, Yavuz Selim et al. “BEDEN EĞİTİMİ ÖĞRETMENİ ADAYLARININ YANSITICI DÜŞÜNME EĞİLİMLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ”. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi 11/2 (June 2016), 269-282. https://doi.org/10.19129/sbad.309.
JAMA Ağaoğlu YS, Ağaoğlu S, Kargün M. BEDEN EĞİTİMİ ÖĞRETMENİ ADAYLARININ YANSITICI DÜŞÜNME EĞİLİMLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ. SBAD. 2016;11:269–282.
MLA Ağaoğlu, Yavuz Selim et al. “BEDEN EĞİTİMİ ÖĞRETMENİ ADAYLARININ YANSITICI DÜŞÜNME EĞİLİMLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ”. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, vol. 11, no. 2, 2016, pp. 269-82, doi:10.19129/sbad.309.
Vancouver Ağaoğlu YS, Ağaoğlu S, Kargün M. BEDEN EĞİTİMİ ÖĞRETMENİ ADAYLARININ YANSITICI DÜŞÜNME EĞİLİMLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ. SBAD. 2016;11(2):269-82.


Creative Commons Lisansı
Bu eser Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.