Research Article
BibTex RIS Cite

2019 YILI AĞRI İLİ, PATNOS İLÇESİ YÜZEY ARAŞTIRMASI

Year 2020, , 360 - 373, 30.12.2020
https://doi.org/10.48145/gopsbad.814297

Abstract

Ağrı ili, Doğu Anadolu bölgesinin Yukarı Murat - Van bölümünde yer almaktadır. Ağrı, önemli yol ağlarının kesişme noktasında bulunmaktadır. Bölgenin en önemli su kaynağını, Fırat Nehri’nin önemli bir kolu olan Murat Nehri ve kolları oluşturmaktadır. Geç Kalkolitik Çağ’dan itibaren yerleşim gören Ağrı’da, İlk Tunç Çağı’nda Karaz Kültürü etkili olmuştur. Bölgede, geçmişten günümüze kadar gerçekleştirilen yüzey araştırmaları ve bilimsel kazılar neticesinde, bölgenin Eskiçağ Tarihi’ni aydınlatan önemli veriler elde edilmiştir. Bu çalışmada, 2019 yılında Patnos ilçesinde gerçekleştirilen yüzey araştırması sonucunda incelenen merkezler, gerek mimari yapıları ve gerekse keramik verileri ışığında ele alınmıştır.

References

  • Balkan, K. (1960). “Patnos Yakınında Anzavurtepe’de Bulunan Urartu Tapınağı ve Kitabeleri”, Anatolia V, Ankara, 133-158.
  • Balkan, K. (1964). “Patnos’ta Keşfedilen Urartu Tapınağı ve Urartu Sarayı”, Atatürk Konferansları I, Ankara, 235-248.
  • Burney, C. A.-Lawson, G. R. J. (1960). “Measured Plans of Urartian Fortresses”, Anatolian Studies 10, 177-196.
  • Ceylan, A. (2008). Doğu Anadolu Araştırmaları I, Erzurum-Erzincan-Kars-Iğdır (1998-2008), Erzurum.
  • Ceylan, A. (2015). Doğu Anadolu Araştırmaları II, Erzurum-Erzincan-Kars-Iğdır (2008-2014), Erzurum.
  • Ceylan, A.-Günaşdı, Y. (2018). Erzurum’un Eskiçağ Kaleleri, Erzurum.
  • Ceylan, A.-Kalmış, G. (2019). “Sürmeli Çukuru’nda Önemli Bir Merkez; Suveren Kalesi ve Yerleşmeleri”, Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 24, 619-634.
  • Ceylan, A.-Özgül, O.-Kalmış, G. (2019). “Karaz Kültürü’nün Kahramanmaraş ve Çevresindeki Yansımaları”, Uluslararası Antik Çağ Döneminde Maraş Sempozyumu, 26-52.
  • Ceylan, N. (2016). “Pasin Ovasının Kuzeye Açılan İki Tarihi Yolu”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi 9/43, 656-671.
  • Ceylan, N. (2019). “Çayırlı Tarihine Işık Tutan Yerleşme: Saygılı Höyük”, Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 24, 635-648.
  • Günaşdı, Y. (2016). “Geçitler Ülkesinde Önemli Bir Urartu Kalesi: Avnik”, TÜBA-AR 19, 113-136.
  • Kocaman, S.-Kaya, F. (2014). Ağrı İlinin Turizm Coğrafyası, Erzurum.
  • Kozbe, G.-Ceylan, A. vd. Türkiye Arkeolojik Yerleşmeleri-6 Demir Çağları 1-2, İstanbul.
  • Mellink, M. J. (1963). “Archaeology in Asia Minor”, American Journal of Archaeology 67, 173-190.
  • Mellink, M. J. (1965). “Archaeology in Asia Minor”, American Journal of Archaeology 69, 133-149.
  • Merhav, R.-Ruder, A. (1992). “The Construction and Production of a Monumental Bronze Candelabrium of King Menua of Urartu”, (Ed. A. Çilingiroğlu-D. H. French), Anatolian Iron Ages - The Proceedings of the Second Anaolian Iron Ages Colloquium Held at Izmir 4-8 May 1987, Ankara, 75-96.
  • Özgül, O. (2016). “Erzurum’da Stratejik Bir Urartu Kalesi: Tepeköy (Pir Ali Baba)”, TÜBA-AR 19, 137-157. Payne, M. R. (2006). Urartu Çivi Yazılı Belgeler Kataloğu, İstanbul.
  • Pehlivan, M. (1990). “Karaz ve Hurriler”, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi 1/1, 168-175.
  • Pehlivan, M. (1991). Daya(e)ni / Diau(e)hi (Uruatri-Nairi Konfederasyonları Döneminden Urartu’nun Yıkılışına Kadar), Erzurum.
  • Sagona, A.-Zimansky, P. (2015). Arkeolojik Veriler Işığında Türkiye’nin En Eski Kültürleri (M.Ö. 1.000.000-550), İstanbul.
  • Salvini, M. (1991). “Una nuova iscrizione urartea”, Orientalia 60, 344-346.
  • Salvini, M. (2006). Uratu Tarihi ve Kültürü, İstanbul.
  • Seidl, U. C. (1991). “Chariot and Horse Fittings: Horse Trappings”, (Ed. R. Merhav), Urartu, A Metalworking Center in the First Millenium B. C. E. Yeruşalem, 116-122.
  • Tarhan, M. T. (1978). M.Ö. XIII. Yüzyılda “Uruatri” ve “Nairi” Konfederasyonları, (Yayımlanmamış Doçentlik Tezi), İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi.
  • Taşyürek, O. A. (1975). “Some Inscribed Urartian Bronze Armour”, Iraq 37/2, 151-155.
  • Üngör, İ. (2019). “Kuzeydoğu Anadolu’da Önemli Bir Demir Çağı Merkezi: Polat Kalesi (Kars/Arpaçay)”, Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 24, 755-770.
  • Yazgan, Ş.-Kadanalı, E. (2012). “Ağrı İlinin Kırsal Turizm Potansiyelinin Değerlendirilmesi”, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi 14/22, 5-10.
  • Yıldırım, R. (1987). “Urartu At Gemleri / Urartaische Trensen”, Belleten 51/200, 441-496.
  • Yıldız, M. Z. (1996). Patnos’un Şehir Coğrafyası, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Year 2020, , 360 - 373, 30.12.2020
https://doi.org/10.48145/gopsbad.814297

Abstract

References

  • Balkan, K. (1960). “Patnos Yakınında Anzavurtepe’de Bulunan Urartu Tapınağı ve Kitabeleri”, Anatolia V, Ankara, 133-158.
  • Balkan, K. (1964). “Patnos’ta Keşfedilen Urartu Tapınağı ve Urartu Sarayı”, Atatürk Konferansları I, Ankara, 235-248.
  • Burney, C. A.-Lawson, G. R. J. (1960). “Measured Plans of Urartian Fortresses”, Anatolian Studies 10, 177-196.
  • Ceylan, A. (2008). Doğu Anadolu Araştırmaları I, Erzurum-Erzincan-Kars-Iğdır (1998-2008), Erzurum.
  • Ceylan, A. (2015). Doğu Anadolu Araştırmaları II, Erzurum-Erzincan-Kars-Iğdır (2008-2014), Erzurum.
  • Ceylan, A.-Günaşdı, Y. (2018). Erzurum’un Eskiçağ Kaleleri, Erzurum.
  • Ceylan, A.-Kalmış, G. (2019). “Sürmeli Çukuru’nda Önemli Bir Merkez; Suveren Kalesi ve Yerleşmeleri”, Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 24, 619-634.
  • Ceylan, A.-Özgül, O.-Kalmış, G. (2019). “Karaz Kültürü’nün Kahramanmaraş ve Çevresindeki Yansımaları”, Uluslararası Antik Çağ Döneminde Maraş Sempozyumu, 26-52.
  • Ceylan, N. (2016). “Pasin Ovasının Kuzeye Açılan İki Tarihi Yolu”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi 9/43, 656-671.
  • Ceylan, N. (2019). “Çayırlı Tarihine Işık Tutan Yerleşme: Saygılı Höyük”, Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 24, 635-648.
  • Günaşdı, Y. (2016). “Geçitler Ülkesinde Önemli Bir Urartu Kalesi: Avnik”, TÜBA-AR 19, 113-136.
  • Kocaman, S.-Kaya, F. (2014). Ağrı İlinin Turizm Coğrafyası, Erzurum.
  • Kozbe, G.-Ceylan, A. vd. Türkiye Arkeolojik Yerleşmeleri-6 Demir Çağları 1-2, İstanbul.
  • Mellink, M. J. (1963). “Archaeology in Asia Minor”, American Journal of Archaeology 67, 173-190.
  • Mellink, M. J. (1965). “Archaeology in Asia Minor”, American Journal of Archaeology 69, 133-149.
  • Merhav, R.-Ruder, A. (1992). “The Construction and Production of a Monumental Bronze Candelabrium of King Menua of Urartu”, (Ed. A. Çilingiroğlu-D. H. French), Anatolian Iron Ages - The Proceedings of the Second Anaolian Iron Ages Colloquium Held at Izmir 4-8 May 1987, Ankara, 75-96.
  • Özgül, O. (2016). “Erzurum’da Stratejik Bir Urartu Kalesi: Tepeköy (Pir Ali Baba)”, TÜBA-AR 19, 137-157. Payne, M. R. (2006). Urartu Çivi Yazılı Belgeler Kataloğu, İstanbul.
  • Pehlivan, M. (1990). “Karaz ve Hurriler”, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi 1/1, 168-175.
  • Pehlivan, M. (1991). Daya(e)ni / Diau(e)hi (Uruatri-Nairi Konfederasyonları Döneminden Urartu’nun Yıkılışına Kadar), Erzurum.
  • Sagona, A.-Zimansky, P. (2015). Arkeolojik Veriler Işığında Türkiye’nin En Eski Kültürleri (M.Ö. 1.000.000-550), İstanbul.
  • Salvini, M. (1991). “Una nuova iscrizione urartea”, Orientalia 60, 344-346.
  • Salvini, M. (2006). Uratu Tarihi ve Kültürü, İstanbul.
  • Seidl, U. C. (1991). “Chariot and Horse Fittings: Horse Trappings”, (Ed. R. Merhav), Urartu, A Metalworking Center in the First Millenium B. C. E. Yeruşalem, 116-122.
  • Tarhan, M. T. (1978). M.Ö. XIII. Yüzyılda “Uruatri” ve “Nairi” Konfederasyonları, (Yayımlanmamış Doçentlik Tezi), İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi.
  • Taşyürek, O. A. (1975). “Some Inscribed Urartian Bronze Armour”, Iraq 37/2, 151-155.
  • Üngör, İ. (2019). “Kuzeydoğu Anadolu’da Önemli Bir Demir Çağı Merkezi: Polat Kalesi (Kars/Arpaçay)”, Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 24, 755-770.
  • Yazgan, Ş.-Kadanalı, E. (2012). “Ağrı İlinin Kırsal Turizm Potansiyelinin Değerlendirilmesi”, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi 14/22, 5-10.
  • Yıldırım, R. (1987). “Urartu At Gemleri / Urartaische Trensen”, Belleten 51/200, 441-496.
  • Yıldız, M. Z. (1996). Patnos’un Şehir Coğrafyası, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
There are 29 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Articles
Authors

Nezahat Ceylan 0000-0002-9889-7279

Publication Date December 30, 2020
Submission Date October 21, 2020
Acceptance Date December 11, 2020
Published in Issue Year 2020

Cite

APA Ceylan, N. (2020). 2019 YILI AĞRI İLİ, PATNOS İLÇESİ YÜZEY ARAŞTIRMASI. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 15(2), 360-373. https://doi.org/10.48145/gopsbad.814297
AMA Ceylan N. 2019 YILI AĞRI İLİ, PATNOS İLÇESİ YÜZEY ARAŞTIRMASI. SBAD. December 2020;15(2):360-373. doi:10.48145/gopsbad.814297
Chicago Ceylan, Nezahat. “2019 YILI AĞRI İLİ, PATNOS İLÇESİ YÜZEY ARAŞTIRMASI”. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi 15, no. 2 (December 2020): 360-73. https://doi.org/10.48145/gopsbad.814297.
EndNote Ceylan N (December 1, 2020) 2019 YILI AĞRI İLİ, PATNOS İLÇESİ YÜZEY ARAŞTIRMASI. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi 15 2 360–373.
IEEE N. Ceylan, “2019 YILI AĞRI İLİ, PATNOS İLÇESİ YÜZEY ARAŞTIRMASI”, SBAD, vol. 15, no. 2, pp. 360–373, 2020, doi: 10.48145/gopsbad.814297.
ISNAD Ceylan, Nezahat. “2019 YILI AĞRI İLİ, PATNOS İLÇESİ YÜZEY ARAŞTIRMASI”. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi 15/2 (December 2020), 360-373. https://doi.org/10.48145/gopsbad.814297.
JAMA Ceylan N. 2019 YILI AĞRI İLİ, PATNOS İLÇESİ YÜZEY ARAŞTIRMASI. SBAD. 2020;15:360–373.
MLA Ceylan, Nezahat. “2019 YILI AĞRI İLİ, PATNOS İLÇESİ YÜZEY ARAŞTIRMASI”. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, vol. 15, no. 2, 2020, pp. 360-73, doi:10.48145/gopsbad.814297.
Vancouver Ceylan N. 2019 YILI AĞRI İLİ, PATNOS İLÇESİ YÜZEY ARAŞTIRMASI. SBAD. 2020;15(2):360-73.


Creative Commons Lisansı
Bu eser Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.