Evaluation of agricultural consultancy system with in the scope of agricultural extension development project: An example of Tokat province

Year 2012, Volume: 2012 Issue: 2, 73 - 84, 01.06.2012

Halil Kızılaslan Erol Çakmak

Abstract

This study is done to bring forth the originating point of the TAR-GEL Project, its objectives and how appropriate are the activities of the agricultural consultants to the project objectives who are assigned for the TAR-GEL Project, how well they perform the duties bestowed upon them; to bring forth comments and views of the farmers about TAR-GEL. In the research 48 settlements were picked by the aimed sampling method among the settlements in the job area of agricultural consultants. A survey was carried on with all agricultural consultants, reeves of the villages in the job area of agricultural consultants and managers that agricultural consultants connected. 144 farmers in the villages with agricultural consultants were determined by simple random sampling. Data collected via survey from the samples determined were analyzed. According to the result of the research, it is possible to say that emplacements are made by considering the agriculture potential of villages or towns that consultants assigned, which is consistent with the goals of the project. Consultants living in the settlements mostly help to the producers who confer, but they can not give agricultural extension service for the settlements in their region because of lack of vehicle. It has been seen that agriculture engineers and veterinarians working as consultant, adapted with the settlements and they advise the products with high profit margin according to the agricultural potential of the village.

Keywords

Agricultural Extension, Agricultural Consultancy, Tokat

Tarımsal Yayımı Geliştirme Projesi Kapsamında Tarım Danışmanlığı Sisteminin Değerlendirilmesi: Tokat İli Örneği

Abstract

Bu çalışmanın amacı, TAR–GEL projesinin çıkış noktasını, amaçlarını ve TAR–GEL projesi kapsamında görev alan tarım danışmanlarının projenin amaçlarına hangi ölçülerde uygun faaliyette bulunduklarını, kendilerine yüklenen görevleri ne ölçüde yerine getirdiklerini, üreticilerin TAR–GEL projesi hakkındaki görüş ve düşüncelerini ortaya koyabilmektir. Araştırmada tarım danışmanı görev sahasında bulunan köyler içerisinden 48 köy gayeli örnekleme yöntemi ile seçilmiştir. Tarım danışmanı, danışmanların görev alanına giren köylerin muhtarları ve tarım danışmanlarının bağlı bulundukları yöneticilerin tamamı ile anket yapılmıştır. Tarım danışmanlarının bulundukları köylerdeki 144 üretici ise basit tesadüfi örnekleme yöntemine göre belirlenmiştir. Araştırmada tarım danışmanlarının il genelindeki yerleştirmelerinin; projenin amaçları doğrultusunda hareket edilerek köy ya da beldelerdeki tarım potansiyeline göre yapıldığı tespit edilmiştir. Bununla birlikte araştırmada tarım danışmanları çoğunlukla ikamet ettikleri köyde kendisine danışan üreticilere yardımcı olmakta, araç sıkıntısı nedeni ile çalışma bölgelerine giren köylere yeterince yayım hizmeti veremedikleri sonucuna varılmıştır. Araştırma sonucunda tarım danışmanı olarak görev yapan Ziraat Mühendisi ve Veteriner Hekimlerin görev yaptıkları yerleşim birimlerindeki köy halkı ile uyum içinde oldukları ve görev alanı içindeki üreticilere ilin tarımsal yapısına uygun nitelikte ve kar marjı yüksek ürünleri önerdikleri görülmüştür.

Keywords

Tarımsal Yayım, Tarım Danışmanlığı, Tokat

References

• Boz, İ., S. Candemir, 2007. “Yayım Elemanları Gözüyle Kahramanmaraş’ta Tarımsal, Kurumsal Sorunlar ve Çözüm Önerileri”.KSÜ Fen ve Mühendislik Dergisi, 10(1), 97-104.
• Çınar, G., ve G. Armağan, 2009. “Üreticilerin Tarımsal Yayım ve Üretim Sistemi İçin Ödemeye İstekli Oldukları Ücretlerin Belirlenmesi:Aydın ili Örneği”.Tarım Ekonomisi Dergisi, 15(2):83-92.
• Çiçek, A., ve O. Erkan, 1996. Tarım Ekonomisinde Araştırma ve Örnekleme Yöntemleri. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No:12, Ders Notları Serisi No:6, Tokat.
• Demiryürek, K., 2001. Türkiye’nin Genel Tarımsal Yayım Sistemi:İlgili Kuruluşlar, Yayım Çalışmaları ve Problemler, OMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi,17(1),92-98.
• Gökçe, O., 2004. “1000 Köye 1000 Tarımcı Projesi Üzerine Bir İnceleme”. Türkiye VI. Tarım Ekonomisi Kongresi, 16-18 Eylül 2004, Tokat,609-615
• Gürel, A., 1996. "Tekirdağ Tarım İl ve İlçe Müdürlükleri Çiftçi Eğitim ve Yayım Şubesinde Görev Yapan Yayım Elamanlarının Etkinlikleri Üzerine Bir Araştırma".T.Ü. Tekirdağ Ziraat Fakültesi No: 246, Araştırma No: 93, Tekirdağ.
• Kara,U., Y. Aktaş, F. Kara, 2009. Köy Merkezli Tarımsal Üretime Destek (Köy-Mer) Projesi’nin Tarımsal Yayım Açısından Değerlendirilmesi:Şanlıurfa İli Örneği. Tarım Ekonomisi Dergisi, 15(1), 25-34.
• Kızılaslan, N. 2009. Çiftçilerin Tarımsal Yayım Konusundaki Tutum ve Davranışları (Tokat İli Yeşilyurt İlçesi Araştırması). TUBAV Bilim Dergisi, 2(4), 439-445.
• Kumuk, T. and Van Crowder, L.,(1996), "Harmonizing" T&V Extension: Some Experiences from Turkey- Journal of Extension Systems. 12(2), 1-15.
• Özkan, E., B.Aydın, A. Altun, O.Demir, A. Altıntaş, H. Anaç, M.Tan, F. Pezikoğlu, G.Altıntaş, A. Kara. 2009. Tarımsal Yayımı Geliştirme Projesi İzleme ve Değerlendirme Çalışması Proje Sonuç Raporu, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Tarımsal Araştırmalar Genel Müdürlüğü, Kırklareli Atatürk Toprak ve Su Kaynakları Araştırma Enstitüsü, Kırklareli.
• Sezgin, A. 2010. “Çiftçilerin kamu Yayım Hizmetlerini Talep Etme ve Faydalanma Durumunu Etkileyen Faktörlerin Analizi:Erzurum İli Örneği”. Tarım Ekonomisi Dergisi, 16(1):1-5.
• TZOB, 2009. Tarım Sosyal Riski Azaltıyor, Kriz Ortamında İnsanlar Tarıma Sığınıyor. Basın Bülteni Sayı: 8. Erişim Tarihi: 04 Şubat 2009, http://www.tzob.org.tr/tzob_web/basin_bult en/2009/04_02_2009.htm
• Yavuz, O., A.O. Erol, 2004. “Tarımsal Yayımda Eğiticilerin Eğitimi, Geleceğin Yayım Uzmanları Nasıl Olmalıdır?”, Türkiye VI. Tarım Ekonomisi Kongresi,16-18 Eylül 2004, Tokat,604-608