Investigations on Seed Yield and Agronomic Purposes of Some Grasses Grown for Turfgrass Purposes in Tokat Conditions

Year 2002, Volume: 2002 Issue: 1, - , 01.06.2002

Mustafa Yılmaz Rıza Avcıoğlu

Abstract

This study was conducted in Tokat ecological conditions during September 1997-June 1999 period. Thirteen cool season grass cultivars of Agrostis, Lolium, Poa, Festucaand Agropyrongenera were studied to determine their seed production features. Thirteen cultivars were grown in rows spaced 20 or 30 cm apart in seed production experiment. The experimental design was completely randomized blocks with four replications. In this study, some characteristics such as plant height, vegetative and generative stalk numbers, seed number and yield of an inflorescence, seed vigor rate, 1000-seed weight and test weight, straw and biomass yields and harvest index were investigated. The results indicated that there were significant differences among all of the characteristics Most of the cultivars, except for Poa genus were suitable for seed production.

Keywords

Bentgrass, Ryegrass, Fescue Wheatgrass Orchardgrass Bromegrass cool season grasses row spa

Yeşil Alan Tesisinde Kullanılar Bazı Buğdaygillerin Tokat Koşullarında Bazı Argonomik Özellikleri ve Tohum Verimlerinin Belirlenmesi

Abstract

Bu araştırma; Tokat ekolojik koşullarında Eylül 1997-Haziran 1999 döneminde; Agrostis, Lolium, Poa, Festucave Agropyron cinslerine ait 13 çeşit serin iklim buğdaygili; 20 ve 30 cm sıra arası mesafesi kullanılarak, Tesadüf Blokları Deneme Deseni’nde Bölünmüş Parseller’e göre 4 tekrarlamalı olarak düzenlenmiştir. Araştırmada; Bitki boyu, Vejetatif ve Generatif sap sayısı. Tek başak veya salkımda tohum sayısı ve verimi, Yeni ürün tohumların çimlenme oranı, Bintane ve Hektolitre ağırlığı, Tohum, Sap ve Biyolojik verim ile Hasad indeksi özellikleri incelenmiştir. Çeşitlerin tamamı, incelenen özellikler açısından birbirlerinden önemli derecede farklılıklar göstermiştir. Sıra arası mesafeleri bakımından ise bütün çeşitler, hasad indeksi ve bindane ağırlığı hariç diğer tüm özellikler yönünden 20 cm sıra arasında daha yüksek değerler vermiştir. Sıra arası x çeşit interaksiyonları da önemli farklılıklar içermektedir. Araştırmanın iki yıllık ortalama sonuçlarına göre, denemeye alınan buğdaygillerin Poa cinsi hariç diğerlerinin tohum verimleri ve kaliteleri oldukça yüksek olarak saptanmış ve üretilmeye değer bulunmuştur.

Keywords

Agrostis Lolium Poa Festuca Agropyron serin iklim buğdaygili sıra arası mesafesi tohum verimi