Medyanın Uluslararası İlişkilere Etkisi

Year 2024, Volume: 5 Issue: 1, 171 - 188, 05.07.2024

Hüsamettin İnaç Yahya Elhacnasan

https://doi.org/10.62001/gsijses.1485553

Abstract

Medyanın siyasal karar alma süreçlerini etkilemedeki rolü tartışılmazdır. Zira demokrasinin gelişmesiyle birlikte önem kazanan kamuoyunun şekillenmesinde medya, siyasal iletişimin doğru ve güvenilir bir biçimde sağlanmasında gittikçe daha etkili hale gelmektedir. Medyanın kamuoyunu şekillendirmenin yanı sıra hükümetleri denetleme ve kontrol rolü de bulunmaktadır. Bu nedenle medya günümüzde “dördüncü kuvvet” olarak da adlandırılmaktadır. Bu adlandırmanın temelinde on sekizinci yüzyıl sonunda İngiliz toplumunu otoritesi altına alan kilise, kraliyet ve parlamento kuvvetlerinden söz eden Edmund Burke yatmaktadır. Bir başka yaygın kanaate göre yasama, yürütme ve yargı erklerinden sonra medya, dördüncü erk mesabesindedir.
Bunlara ilaveten medya günümüz dünyasında geniş kitlelere ulaşmakta ve gittikçe çeşitlenmektedir. Radyo alıcısından televizyona, günlük gazetelerden sosyal medya mecralarına kadar farklı iletişim unsurları tüm dünyaya bir haberi aynı anda geçebilmektedir. Bu durum insanlık adına ciddi avantajlar sağlamakla birlikte medya kaynağının haberi manipüle etme, menfaati için dönüştürme ve ajitasyon ve dezenformasyon için istismar etme tehdidini de beraberinde getirmektedir.
Bu bağlamda çalışmamız, medyanın günümüz uluslararası ilişkilerini nasıl inşa ettiğine ve diplomatik eylem sürecini nasıl şekillendirdiğine odaklanmaktadır. Zira günümüzde medya ve kitle iletişim araçları devletin bilgi akışını kontrol etme ve çağdaş küresel siyasette güç kavramını değiştirmede oldukça etkin bir rol oynamaktadır.

Keywords

Medya, kitle iletişim araçları, uluslararası ilişkiler, uluslararası sistem, diplomasi

The Impact of Media on International Relations

Abstract

The role of the media in influencing political decision-making processes is indisputable. Since in the shaping of public opinion, which has gained importance with the development of democracy, the media is becoming more and more effective in providing accurate and reliable political communication. In addition to shaping public opinion, the media also has the role of monitoring and controlling governments. For this reason, the media is also called the "fourth estate" today. This designation is based on Edmund Burke, who spoke of the powers of the church, the crown and the parliament, which took British society under their authority at the end of the eighteenth century. According to another widespread opinion, the media is the fourth power after the legislative, executive and judicial powers.

Keywords

Media, mass media, international relations, international system and diplomacy

References

• Al-Ghazali. (2000) The future of relational internationalism after the events of September 11. Journal of Political International, Proceedings No. 147, January 2000.
• Al-Atassi, J. (1991), Progress in the New World Order, master’s thesis published in 1991 in the Journal of Strategic Studies.
• Al-Awaini M. a. (2008), Contemporary International Relations, Theory and Practice in Media Practice, 2008. Unpublished Master’s Thesis
• Al-Rajhi M., (2007), The Theory of the Right to Objection in the Security Council, Chapter One, published in the Journal of Political Science and Law, Cairo University.
• Budak, A. (2019). Osmanlı Modernleşmesi Gazetecilik ve Edebiyat. İstanbul: Bilge Kültür Sanat
• Darwish.K. (1991), Japan and the Middle East, a master’s thesis under the title Japan and the Middle East, published in the Beirut Journal of Political Studies, first issue.
• Delanty, G. (2013). Avrupa’nın İcadı. (H. İnaç, Çev.). Ankara: Adres Yayınları.
• Eliwa, A. (1988), Managing International Conflicts, A Study in the Politics of International Cooperation, Two Thousand Books, Issue 55, Cairo, Egyptian General Authority Book.
• El-Feki, M. Egypt and the United States, The Path and Reflection, 2000, an article published in the Misr Arab Journal of Studies, issue four.
• Ghali. B. (1979). Introductio ad Scientiam Politicam, editio sexta, Cairo, Wahdan Publishing House.
• Ghanem. E. (2001): Internationalis Curiae criminalis, Iudicium saeculi XXI, Politica Internationalis Magazine, n. 144.
• Hashem K. (1972); International relations and their impact on the nature of international media. A master’s thesis published in the Journal of the University of Mosul, Iraq, in the twentieth issue
• İnaç H. & F. Ünal (2013). The Construction of National Identity in Modern Times: Theoretical Perspective. International Journal of Humanities and Social Science, 3(11), 223-232.
• İnaç H. & Yaman, M. (2015). Ulus İnşa Stratejileri Bağlamında Avrupa Milli Marşlarının Sosyo-Politik Mukayesesi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(3), 17-34.
• İnaç H. & İ. Yacan (2018b) Ülkelerin Markalaşma Süreci ve Marka Kavramı. Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi, 1(3), 317-331. İnaç, H. (2003). Makro Topslumsal Kuramlar Açısından Postmodernizm. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8, 341-351
• İnaç, H. (2004). Identity Problems of Turkey during the European Union Integration Process. Journal of Economic and Social Research, 6(2), 33-62
• İnaç, H. (2007). Rethinking Democracy and Governance in the EU. Journal of Academic Studies, 9(32), 1-31.
• İnaç, H. (2016). Türkiye’nin Kimlik Problemleri. Ankara: Adres Yayınları
• İnaç, H. (2017). Faşizmin ve Sosyalizmin Sosyo-Politik Kökenleri. 2. Baskı, İstanbul: Bilge Kültür Sanat Yayınları.
• İnaç, H. (2018a). The Possibility of Multicultural Practice During The Age of Collective Identities In Line With Arab Spring, Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, 65, 306-315.
• İnaç, H. (2021). Değişen Güney Kafkasya jeopolitiği ve Rusya-Çin rekabeti. Içinde: Avrasya Denkleminde Rusya-Çin Rekabeti (ss. 239-251). (ed. Murat Yorumaz ve Sedar Yılmaz), Astana Yayınları
• İnaç, H. (2021a). Uluslararası Güvenlik, Yeni Dünya Düzeni ve Türkiye. İstanbul: Bilge Kültür Sanat Yayınları.
• İnaç, H. (2021b). What Does Turkey Promise For The Middle East And North Africa?. Türk Kamu Yönetimi Dergisi, 1(1), 1-13. İnaç, H. (2022). “New World Order in Post-Pandemic Process and Turkey”. İçinde: Turkey and the Post-Pandemic World Order (Edit: A. Salih İkiz), Lexington Books, ss.199-225
• Ismail M. (2007). The New International Order between Illusion and Deception. A master’s thesis published in Al-Nahrain University Journal, Faculty of Political Science, in the twelfth issue
• Matar. J.(1992), The Future of the Arab Regional System, Arab Future Magazine, Chapter One, Issue 8, July,
• Qassem. M. (2006): Extensions within the framework of international change in the Middle East, National Center for Middle East Studies. The tenth issue
• Shaban. A. (2002): The International Criminal Court: A Reading of Arab Law and Methodological and Applied Problems. 2002 Published article in the Damascus University Foreign Policy Journal, issue one
• Shafie . M. (1997) Exposing the cover of current international legitimacy from the legal dimension to the political aspect, Chapter Two, Volume Five.
• Taha. M. (2009), Introduction to the Science of International Relations, Beirut Legal Press, Chapter One, Volume Two, July 2009
• Yasin. s. (2010), The Importance of Applying the Laws of International Relations in the Media, Arab Network for Research and Publishing, first issue, July 2010.
• Yücel. M. (2008). Alternatif Medya Biçimi Olarak İnternet: Bağımsız İletişim Ağı (Bianet) Üzerine Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.