EMNİYET PERSONELİNİN İŞ DOYUM DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ

Yıl 2021, Cilt: 4 Sayı: 2, 12 - 27, 31.12.2021

Onur Erdem Uğur Abakay

Öz

Bu çalışmanın amacı emniyet personelinin iş doyum düzeylerinin incelenmesidir. Bu amaç doğrultusunda Gaziantep İl Emniyet Müdürlüğü’nde görev yapan, farklı unvanda (polis memuru: 272; baş polis memuru: 6; komiser yardımcısı: 17; komiser: 11) emniyet görevlisine Minnesota iş doyum ölçeği uygulanmıştır. Bağımsız değişkenler ile ilgili bilgi toplamak için araştırmacı tarafından geliştirilen kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Burada katılımcıların yaş, cinsiyet, medeni durum, görev unvanı, meslekte çalışma yılı, hanede çalışan ve yaşayan sayısı gibi tanımlayıcı bilgiler yer almaktadır. Ölçek kısmında ise Weiss, Dawis, England ve Lofquist tarafından 1967’de geliştirilen ve Oran (1989) tarafından Türkçe’ye uyarlanan 20 sorudan oluşan Minnesota İş Doyum ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizi için SPSS 20.0 programı kullanılmış olup, anlamlılık p<0.05 düzeyinde incelenmiştir. Verilerin normal dağılım gösterdiği tespit edildikten sonra cinsiyet ve medeni durum değişkenleri için Independent Sample t Testi ve diğer değişkenler için One Way Anova analizleri kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizi sonucunda katılımcıların cinsiyet değişkeni ve öğrenim durumu değişkenlerinin iş doyumu üzerinde anlamlı derecede ektisinin olduğu belirlenmiştir (p<0.05). Katılımcıların iş doyumları; medeni durum, yaş, hanede yaşayan ve çalışan sayısı, Gaziantep ilinde yaşama süresi görev unvanı ve görev süresi üzerinde anlamlı olarak farklılaşmamaktadır (p>0.05). Sonuç olarak emniyet personellerinin iş doyum düzeylerinin cinsiyete ve öğrenim durumlarına göre etkilendiği söylenebilir. Bireylerin cinsiyeti ve aldıkları eğitimin meslek yaşantılarındaki iş doyum algılarına anlamlı etki ettiği söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

iş doyumu, emniyet, tatmin

INVESTIGATION OF JOB SATISFACTION LEVELS OF POLİCE DEPARTMENT PERSONNEL

Öz

The aim of this study was to examine the job satisfaction levels of police department personnel. For this purpose, the Minnesota job satisfaction scale was applied to police officers with different titles (police officer: 272; chief police officer: 6; assistant commissioner: 17; inspector: 11) working in Gaziantep Provincial Police Department. A personal information form developed by the researcher was used to collect information about the independent variables. There were descriptive information such as age, gender, marital status, job title, years of work in the profession, and the number of people working and living in the city. The Minnesota Job Satisfaction Scale, which consists of 20 questions developed by Weiss, Dawis, England, and Lofquist in 1967 and adapted into Turkish by Oran (1989), was used as a scale. SPSS 20.0 program was used for the analysis of the data obtained, and the significance was examined at the p<0.05 level. After it was determined that the data showed normal distribution, Independent Sample t-Test for gender and marital status variables and One Way Anova analyzes for other variables were used. As a result of the analysis of the data obtained, it was determined that the variables of gender and educational status of the participants had a significant effect on job satisfaction (p<0.05). Job satisfaction of the participants; marital status, age, number of people living and working in the household, duration of life in Gaziantep do not differ significantly on the title and duration of duty (p>0.05). As a result, it can be said that job satisfaction levels of law enforcement personnel are affected by gender and educational status. It can be said that the gender of the individuals and the education they receive have a significant effect on their job satisfaction perceptions in their professional life.

Anahtar Kelimeler

job satisfaction, police department, satisfaction

Kaynakça

• Akıner, B. (2005). Özel Okullarda ve Resmi Okullarda Görev Yapan Beden Eğitimi Öğretmenlerinin İş Doyum Düzeylerinin Araştırılması: Manisa Merkez Örneği (Yüksek Lisans Tezi). Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Lisansüstü, Beden Eğitimi Öğretmenliği Ana Bilim Dalı, Manisa.
• Aksungur, A. (2009). Dr. Zekai Tahir Burak Kadın Sağlığı Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde çalışan ebe ve hemşirelerin iş doyumu ve yaşam kalitesi düzeylerinin belirlenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Baysal A.C. (1981). Sosyal ve örgütsel psikolojide tutumlar, İstanbul: Yalçın Ofset Matbaası.
• Baysal, A. C. (1993). Çalışma yaşamında insan. IX Avcıol Basım Yayın.
• Derin N. (2007). Devlet hastanelerinde çalışan sağlık personelinin iş doyum düzeyleri ve etkileyen faktörler. Yüksek Lisans Tezi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Hemşirelik Anabilim Dalı Psikiyatri Hemşireliği Bilim Dalı., Eskişehir.
• Diri, M. S. (2015). Ortaokul Öğretmenlerinin iş doyumlarının mesleki tükenmişlik düzeylerine etkisi (Aydın İli Örneği). Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı, Aydın.
• Doğan, M.Y. ve Arslan, H. (2012). Hemşire ve ebelerin mesleki bilinç- örgütlenmeye yönelik görüşlerinin ve iş doyumlarının belirlenmesi. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 9 (3), (s.40-46)
• Engin, E. (1999). Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Yoğun Bakım Hemşirelerinin uyku düzen özellikleri ile iş doyumu arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Gülay, H. E. (2006). Beden Eğitimi Öğretmenlerinin iş doyum düzeylerinin araştırılması; Kocaeli il örneği. Yüksek Lisans Tezi. Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
• Hickson, C. and Oshagbemi, T. (1999). The effect of age on the satisfaction of academics with teaching and research, International Journal of Social Economics, 26 (4), 537-544.
• Kale, F. (2007). Beden Eğitimi Öğretmenlerinin iş doyumu ve tükenmişlik düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Ana Bilim Dalı, Niğde.
• Mavi, L. (2008). Kütahya ilinde görev yapan beden eğitimi öğretmenlerinin iş doyum düzeylerinin belirlenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Ana Bilim Dalı, Kütahya.
• Mumcu, L. (2014). Beden Eğitimi Öğretmenlerinin iş doyumu ve tükenmişlik düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Ana Bilim Dalı. Trabzon.
• Oflaslı F. ve Erdem M. (2004). Denizli ilinde sahada çalışan ebelerde iş doyum düzeylerinin belirlenmesi. Hemşirelik Forumu Dergisi, 7, 54-60.
• PVSK (1934) Polis Vazife ve Salahiyet Kanunu.
• Silah, M. (2001). Çalışma psikolojisi. Ankara: Selim Kitabevi.
• Tan, N. (2003). Anadolu Lisesi öğretmenlerinin iş doyumunu etkileyen etmenler (Ankara İli Örneği), (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Yöneticiliği ve Denetiçiliği Bilim Dalı, Ankara.
• Türkçapar, Ü. (2012). Beden Eğitimi Öğretmenlerinin farklı değişkenler açısından iş doyumu düzeylerinin incelenmesi, Kahramanmaraş örneği (Yüksek Lisans Tezi). Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu, Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Bölümü, Kahramanmaraş.
• Ünal, S., Karlıdağ, R., ve Yoloğlu, S. (2001). Hekimlerde tükenmişlik ve iş doyumu düzeylerinin yaşam doyumu düzeyleri ile ilişkisi, Klinik Psikiyatri, (4):ss.113-118.
• Varışlı, Y. (2010). İnşaat firmalarında çalışanların iş doyumu (Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı, Adana.
• Yüksel, Ö. (2009). Beden Eğitimi Öğretmenlerinin iş doyum düzeylerinin araştırılması (Yüksek Lisans Tezi). Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Yönetimi ve Denetimi Ana Bilim Dalı, İstanbul.