STRENGTHENING DEMOCRACY AS A TOOL FOR LOCAL GOVERNANCE AND FUNCTIONING OF LOCAL GOVERNMENT IN TURKEY

Yıl 2019, Cilt: 11 Sayı: 1, 47 - 61, 01.01.2019

Ahmet Güven , Çağatay Alan

Öz

The fact that the influence of the central administrations began to slip in the context of the new public administration approach, which began to dominate the public administration after the 1980s, caused the so-called governance to be mentioned more in public administration. Especially the use of local means of participation and the strengthening of local democracy have a great significance in the element of governance that is intended to provide solutions to the problems of the public administration. Local governments and stakeholders' closeness to the public are regarded as an important tool in the strengthening of local democracy and effective provision of local governments. For this reason, the adoption of a governance-based management approach instead of general management principles and practices in local governments will contribute to greater support for management at local level, to demonstrate functional management and to management. It works with local governance in Turkey, shown on local land governance tools, public days, headman meetings, petitions, e-municipality and place is given to the participation tools such as white table.

Anahtar Kelimeler

Governance, Local Administration, Local Governance

TÜRKİYE’DE YEREL DEMOKRASİYİ GÜÇLENDİRME ARACI OLARAK YÖNETİŞİM VE YEREL YÖNETİMLERDE İŞLEYİŞİ

Öz

1980’li yıllar sonrasında kamu yönetimine hakim olmaya başlayan yeni kamu yönetimi yaklaşımı kapsamında merkezi idarelerin etki alanının yerele kaymaya başlaması, yönetişim adı verilen kavramın kamu yönetiminde adından daha fazla söz edilmesine neden olmuştur. Kamu yönetiminin sorunlarına çözüm sunması düşünülen yönetişim unsurunun özelikle yerel katılım araçlarının kullanılmasında ve yerel demokrasinin güçlendirilmesinde oldukça büyük önemi bulunmaktadır. Halka en yakın yönetsel birimler olan yerel yönetimler ve paydaşlarının yönetişim konusuna bağlılığı yerel demokrasinin güçlendirilmesin de ve yerel yönetimlerin etkin hizmet sunumunda önemli bir araç olarak görülmektedir. Bu nedenle yerel yönetimlerde genel yönetim ilkelerinin ve uygulamalarının yerine yönetişime dayalı bir yönetim anlayışının benimsenmesi yerel düzeyde yönetime daha fazla destek verilmesine, işlevsel bir yönetim sergilenmesine ve yönetime sahip çıkılmasına katkı sağlayacaktır. Bu çalışmayla Türkiyede yerel yönetişim, yerel yönetişim araçları arsasında gösterilen, halk günleri, muhtar toplantıları, dilekçe,e-belediyecilik ve beyaz masa gibi katılım araçlarına yer verilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Yönetişim, Yerel Yönetimler, yerel Yönetişim

Kaynakça

• Akçakaya, M. (2017). Yeni Yönetim Anlayışının Yerel Yönetimlere Yansımaları. Akyel, R. & Köse, H. Ö. (2010), “Kamu Yönetiminde Etkinlik Arayışı: Etkin Kamu Yönetimi İçin Etkin Denetimin Gerekliliği”. Türk İdare Dergisi, Sayı: 466, ss.9-45.
• Arslan, Ş., (2017). “Türkiye’ de Yerel Yönetişim ve Kent Konseyleri: Adana Örneği”, Yüksek Lisans Tezi, Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kahramanmaraş.
• Aydın, A. H. (2010). Yönetim Bilimi. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Aydın, A. H., (2016). “Kamu Yönetimine Giriş”, Seçkin Yayınları, 3. Baskı, Ankara.
• Bayramoğlu, S. (2005). Yönetişim Zihniyeti: Türkiye’de Üst Kurullar Ve Siyasal İktidarın Dönüşümü, İletişim Yayınları, İstanbul.
• Bıçkı, D. ve Sobacı, M. Z. (2011). Yerel Yönetimden Yerel Yönetişime: Post-Fordizm Bağlamında Yerel Yönetimleri Anlamak. Yönetim Bilimleri Dergisi, 9(2).
• Bulut, Y., (2001). “Büyük Şehirlerde Katılımlı Yönetimin Hayata Geçirilmesinde Rol Oynayan Etmenler”, Muğla Üniversitesi SBE Dergisi, 1 (1), ss. 47-63. Çukurçayır, M. A., (2003). “Yurttaş Odaklı Yerel Yönetim”, Çizgi Yayınları, İstanbul.
• Çukurçayır, M.A. (2009). “Yurttaş Odaklı Yerel Yönetim”, Çizgi Kitabevi, Konya.
• Demir, K. A. (2014). Klasik Kamu Yönetimi Yapısından Yerelleşmeye Geçiş: Yönetişim Kapsamında Bir Değerlendirme. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi SBE Dergisi, 2(2).
• DPT, (2011). Kamuda İyi Yönetişim, Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Http://Ekutup.Dpt.Gov.Tr/, (01.12.2017).
• Duman, F., (2006). “Belediyelerde Yönetişim ve Müşteri-Vatandaş Odaklılık Tartışmaları”, Yüksek Lisans Tezi, Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sivas. Fidan, Y. (2011), “Yönetimden Yönetişime: Kavramsal Bir Bakış”, Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, S.1: 5-10.
• Göymen, K. (2000). Türkiye’de Yerel Yönetimler Ve Yönetişim: Gereksinmeler, Önermeler, Yönelimler. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 9(2), 3-13. Güler,B.A.(2003), “Devlette Reform”, Kamu Yönetimi Dünyası, S. 13.
• Güven, A. Karkacıer, A ve Şimşek T. (2017). Merkezileşme Yerelleşme Tartışmaları Kapsamında Yerel Yönetimlerde Vesayet Denetimi Sorunu, Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 12(2).
• http://www.bilgi.edu.tr/tr/haberler-ve-etkinlikler/haber/3010/bilgi-edinme-hakknn- kullanlmas-ve-uygulamadan-ornekler/, (04.04.2018)
• Karaman, Z. (2000), “Yönetim Stratejilerindeki Gelişmeler” Türk İdare Dergisi, 72/426, Ankara: İçişleri Bakanlığı.
• Karkacıer, A. Güven A. ve Aslan E. (2017). Şeffaf Yönetim Anlayışı İçerisinde Denetimin Rolü, 13. Uluslararası Bilgi, Ekonomi Ve Yönetim Kongresi, 18-21 Mayıs 2017, Azerbaycan, Bakü.
• Kaya, E., (2007). “Belediyelerde Toplam Kalite Yönetimi”, (Editörler: Erol Kaya, Hulusi Şentürk, Osman Danış, Sami Şimşek), Modern Kent Yönetimi - I, Okutan Yayıncılık, İstanbul.
• Keleş, R. (2011). Yerinden Yönetim Ve Siyaset, Cem Yayınevi, 7. Basım, İstanbul.
• Kestellioğlu, G. (2011). Yerel Demokrasi ve Kent Konseyleri: Kahramanmaraş Örneği. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(1), 121-140.
• Kuzey, P. (2003). “Şeffaflık Ve İyi Yönetişim”, İyi Yönetişimin Temel Unsurları, T.C.Maliye Bakanlığı Avrupa Birliği Ve Dış İlişkiler Daire Başkanlığı Yayını, Ankara.
• Kuzey, P.,(2003). “Şeffaflık Ve İyi Yönetişim”, T.C. Maliye Bakanlığı İyi Yönetişimin Temel İlkeleri, Ankara.
• Ökmen, M, Görmez, K. (2009) “Türkiye’de Yerel Gündem 21 Ve Yerel Yönetişİm Uygulamaları”, Yerel Yönetimlerin Güncel Sorunları (Edit. K.Görmez, M.Ökmen), Beta Yayını, İstanbul.
• Ökmen, M. ve Görmez, K., (2009). “Türkiye ‟De Yerel Gündem 21 Ve Yerel Yönetiģim Uygulamaları”, Edt. Görmez, K.ve Ökmen, M., Türkiye’de Yerel Yönetimlerin Güncel Sorunları, Beta Yayın, İstanbul.
• Özgökçeler, A. G. S. (2000). Yerel Kalkınmada Etkin Bir Kavram:“Yerel Yönetişim”[Bursa Kent Konseyi Örneği]. İş, Güç Endüstri Ve İnsan Kaynakları Dergisi, 16(1).
• Rhodes, R. (1996), 'The New Governance: Governing Without Government', Political Studies, 44, Blackwell Publishing, S.652-67.
• Sobacı, M. Z. (2007). “Yönetişim Kavramı Ve Türkiye’de Uygulanabilirliği Üzerine Değerlendirmeler”, Yönetim Bilimleri Dergisi , Cilt: 5, Sayı: 1, S. 219-236.
• Turgut, K., (2010). “Belediyelerde İyi Yönetişime ilişkin Düzenlemeler ve Uygulamalar”, Ed. M. Akif Çukurçayır, H. Tuğba Eroğlu, Hülya Eşki Uğuz, Yönetişim: Kuram- Boyutlar-Uygulama, Çizgi Kitabevi, Konya, ss. 415-446.
• Yalçındağ, S (1996), Belediyelerimiz ve Halkla İlişkileri, TODAİE Yayın No: 275.