Öz
Artificial insemination which is one of the subsidiary techniques for semination is an intervention which serves the purpose for putting insemination into practice by the medical methods such as transferring men’s cells into women’s womb without normal sexual intercourse (Cihan, 1971:18). In terms of qualification this subject is an issue related to natural person’s personal rights
Anahtar Kelimeler
Subsidiary Techniques for semination Artificial insemination Paternity
Kaynakça
- Akipek, Jale G. & Turgut Akıntürk & Derya Ateş Karaman, Türk Medenî Hukuku Başlangıç Hükümleri Kişiler Hukuku. 7. Baskı. İstanbul: Beta Basım, 2009.
- Cihan, Erol, Sosyal ve Hukukî Bakımdan Sunî İlkah. İstanbul: İstanbul Barosu Yayınları, 1971.
- Çakmut, Özlem (Yenerer), Tıbbi Müdahaleye Rızanın Ceza Hukuku Açısından İncelenmesi. İstanbul: Legal Yayıncılık, 2003.
- Çilingiroğlu, Cüneyt, Tıbbi Müdahaleye Rıza. İstanbul: Filiz Kitabevi, 1993.
- Dural, Mustafa & Tufan Öğüz & Mustafa Alper Gümüş, Türk Özel Hukuku Cilt III Aile Hukuku. 6. Bası. İstanbul: Filiz Kitabevi, 2012.
- Gürsoy, Gülsüm Önal. “Yardımcı Üreme Teknikleri ve Etik”, Medikal Etik 6, Ed. Hüsrev Hatemi, Hanzade Doğan, İstanbul: Yüce Reklam, 2004, 83-86.
- Hatemi, Hüseyin, Aile Hukuku. İstanbul: Filiz Kitabevi, 1999.
- Kırkbeşoğlu, Nagehan, Soybağı Alanında Biyoetik ve Hukuk Sorunları. İstanbul: Vedat Kitapçılık, 2006.
- Metin, Sevtap, Biyo-Tıp Etiği ve Hukuk. İstanbul: XII Levha Yayıncılık, 2010.
- Oğuzman, M. Kemal & Özer Seliçi & Saibe Oktay Özdemir, Kişiler Hukuku (Gerçek ve Tüzel Kişiler). 10. Bası. İstanbul: Filiz Kitabevi, 2010.
Öz
Üremeye yardımcı tekniklerden biri olan yapay döllenme; erkek üreme
hücrelerinin, normal cinsel birleşme olmadan, tıbbi yöntemler ile kadın üreme
organına aktarılması suretiyle döllenmenin gerçekleştirilmesi amacına yönelik
müdahaledir (Cihan, 1971:18). Niteliği itibariyle gerçek kişilerin kişilik hakları
ile ilgili bir meseledir.
Bu çalışmada soybağı ve yapay döllenme kavramları açıklanarak, yapay
döllenme ile doğan çocuğun annesi ve babası ile arasındaki soybağı ilişkisi Türk
Medeni Kanunu ve ilgili mevzuat çerçevesinde değerlendirilecektir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akipek, Jale G. & Turgut Akıntürk & Derya Ateş Karaman, Türk Medenî Hukuku Başlangıç Hükümleri Kişiler Hukuku. 7. Baskı. İstanbul: Beta Basım, 2009.
- Cihan, Erol, Sosyal ve Hukukî Bakımdan Sunî İlkah. İstanbul: İstanbul Barosu Yayınları, 1971.
- Çakmut, Özlem (Yenerer), Tıbbi Müdahaleye Rızanın Ceza Hukuku Açısından İncelenmesi. İstanbul: Legal Yayıncılık, 2003.
- Çilingiroğlu, Cüneyt, Tıbbi Müdahaleye Rıza. İstanbul: Filiz Kitabevi, 1993.
- Dural, Mustafa & Tufan Öğüz & Mustafa Alper Gümüş, Türk Özel Hukuku Cilt III Aile Hukuku. 6. Bası. İstanbul: Filiz Kitabevi, 2012.
- Gürsoy, Gülsüm Önal. “Yardımcı Üreme Teknikleri ve Etik”, Medikal Etik 6, Ed. Hüsrev Hatemi, Hanzade Doğan, İstanbul: Yüce Reklam, 2004, 83-86.
- Hatemi, Hüseyin, Aile Hukuku. İstanbul: Filiz Kitabevi, 1999.
- Kırkbeşoğlu, Nagehan, Soybağı Alanında Biyoetik ve Hukuk Sorunları. İstanbul: Vedat Kitapçılık, 2006.
- Metin, Sevtap, Biyo-Tıp Etiği ve Hukuk. İstanbul: XII Levha Yayıncılık, 2010.
- Oğuzman, M. Kemal & Özer Seliçi & Saibe Oktay Özdemir, Kişiler Hukuku (Gerçek ve Tüzel Kişiler). 10. Bası. İstanbul: Filiz Kitabevi, 2010.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2013 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 5 Sayı: 1 |