Paramedik Öğrencilerinin Mesleki Uygulama Yapma ve Kendini Yeterli Görme Düzeylerinin Acil Sağlık Hizmetleri Dersini Çevrimiçi ve Yüz Yüze Almaları Açısından Karşılaştırılması

Year 2024, Volume: 14 Issue: 2, 221 - 231, 30.08.2024

Gönül Gökçay

https://doi.org/10.5961/higheredusci.1353587

Abstract

Amaç: Bu çalışma acil sağlık hizmetleri dersini online veya yüzyüze alan paramedik öğrencilerinin mesleki uygulama yapma ve kendini yeterli görme açısından karşılaştırmak amacıyla yarı deneysel olarak yapılmıştır. Yöntem: Çalışma örneklemini 215 paramedik öğrencisi oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak, sosyo-demografik bilgi anketi, mesleki uygulama açısından müfredat konularını alma durumlarının yer aldığı soru formu, mesleki uygulamanın maket ve canlı birey üzerinde yapma durumu formu ve kendini yeterli görme formları kullanılmıştır. Bulgular: Öğrencilerin yaş ortalaması 21,26 ± 2,11'dir. Online eğitim alan öğrencilerin kendi kendine yeterlilik düzeyi, endotrakeal entübasyon konusunda istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermiştir (p<0,05), bu da yüz yüze eğitim alan öğrencilerin kendilerini daha yeterli hissettiğini göstermektedir. Ancak, kardiyopulmoner resusitasyon yapma, defibrilatör kullanma, acil doğum durumunda yardım ve travma stabilizasyonu konularında ise online ve yüz yüze eğitim alan öğrenciler arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (p>0,05). Sonuç: Çalışmaya katılan öğrencilerin büyük çoğunluğunun derslerini online adlığı, Online eğitim alan öğrencilerin çoğunluğu temel acil sağlık hizmetleri konularında eğitim almış olsalar da, yüz yüze eğitim alan öğrencilerin genel olarak daha fazla uygulama deneyimine sahip oldukları gözlenmiştir. Öğrencilerin her iki grupta da bazı konularda kendini yeterli hissetmeyen öğrencilerin bulunduğu ancak yüz yüze eğitim alan öğrencilerin genel olarak daha yüksek bir kendini yeterli görme düzeyine sahip olduğu görülmüştür.

Keywords

Acil sağlık hizmetleri, paramedik, öğrenci, yeterlilik, online eğitim, yüzyüze eğitim.

Ethical Statement

Çalışma için anabilim dalı başkanlığından izin alınmıştır. Üniversite Tıp Fakültesi Etik Kurul Başkanlığı’ndan 28.06.2022 tarih 80576354-050-99/106 etik kurul numarası ile izin alınmıştır. Çalışmaya dâhil edilen olan bireyler çalışmaya gönüllülük esasına göre dahil edilmiştir. Araştırmaya katılan öğrencilerin kimlik bilgileri alınmamıştır.

Supporting Institution

Herhangi bir kurumdan mali destek alınmamıştır.

Thanks

Çalışmaya katılarak destek veren öğrencilere teşekkür ederim

Comparison of the Levels of Professional Practice and Self-Qualification of Paramedic Students in Terms of Taking the Emergency Health Services Course Online and Face to Face

Abstract

Objective: This study was conducted as a semi-experimental research to compare paramedic students who take the emergency medical services course either online or in-person in terms of their vocational practice and self-perceived competency. Methods: The study sample consisted of 215 paramedic students. The data collection tools included a socio-demographic information questionnaire, a questionnaire assessing the coverage of curriculum topics related to vocational practice, a form evaluating practical skills on manikins and real patients, and self-perceived competency forms. Results: The mean age of the students was 21.26 ± 2.11. The self-perceived competency level of students receiving online education showed a statistically significant difference in endotracheal intubation (p<0.05), indicating that students receiving in-person education felt more competent. However, there was no statistically significant difference between online and in-person education students in topics such as performing cardiopulmonary resuscitation, using a defibrillator, assisting in emergency childbirth, and trauma stabilization (p>0.05). Conclusion: While the majority of participating students opted for online classes, students receiving in-person education generally exhibited more practical experience. It was observed that students in both groups had areas where they did not feel competent, yet students receiving in-person education generally had a higher level of self-perceived competency.

Keywords

Emergency medical services, paramedic, student, competency, online education, in-person education.

References

• Al-Shaqsi, S. (2010). Models of international emergency medical service (EMS) systems. Oman Medical Journal, 25(4), 320.
• Aminizadeh, M., Pourvakhshoori, N., Beyramijam, M., Majidi, N., & Rabori, M. A. S. (2019). Comparing the effects of two different educational methods on clinical skills of emergency intermediate technician: A quasi-experimental research. Journal of Education and Health Promotion, 8, 54.
• Arias, J. J., Swinton, J., & Anderson, K. (2018). Online vs. faceto- face: A comparison of student outcomes with random assignment. E-Journal of Business Education and Scholarship of Teaching, 12(2), 1-23.
• Atwa, H., Shehata, M. H., & Al-Ansari, A. (2022). Online, faceto- face, or blended learning? Faculty and medical students’ perceptions during the COVID-19 pandemic: A mixed-method study. Front Med. 2022; 9: 791352.
• Barisone, M., Bagnasco, A., Aleo, G., Catania, G., Bona, M., Scaglia, S. G., ... & Sasso, L. (2019). The effectiveness of web-based learning in supporting the development of nursing students’ practical skills during clinical placements: A qualitative study. Nurse education in practice, 37, 56-61.
• Barnard, E. B., Sandbach, D. D., Nicholls, T. L., Wilson, A. W., & Ercole, A. (2019). Prehospital determinants of successful resuscitation after traumatic and non-traumatic out-of-hospital cardiac arrest. Emergency Medicine Journal, 36(6), 333-339.
• Behmadi, S., Asadi, F., Okhovati, M., & Sarabi, R. E. (2022). Virtual reality-based medical education versus lecture-based method in teaching start triage lessons in emergency medical students: Virtual reality in medical education. Journal of Advances in Medical Education & Professionalism, 10(1), 48.
• Bélanger, V, Ruiz, A, Soriano, P. (2015). Recent Advances in Emergency Medical Services Management. Faculté des sciences de l’administration. Quebec, Canada: Université Laval
• Can, S. Y., & Bayar, B. D. (2020). Son Sınıf İlk ve Acil Yardım Programı Öğrencilerinin Eğitim Düzeyi ve Yeterlilik Algı Durumlarının Belirlenmesi. Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 7(4), 437-442.
• Clark, H., Bassett, S., & Siegert, R. (2019). The effectiveness of webbased patient education and action and coping plans as an adjunct to patient treatment in physiotherapy: A randomized controlled trial. Physiotherapy Theory and Practice, 35(10), 930-939.
• Currat, L., Suppan, M., Gartner, B. A., Daniel, E., Mayoraz, M., Harbarth, S., ... & Stuby, L. (2022). Impact of face-to-face teaching in addition to electronic learning on personal protective equipment doffing proficiency in student paramedics: randomized controlled trial. International Journal of Environmental Research and Public Health, 19(5), 3077.
• Doğan, M. (2021). Physical, Psychosocial, Occupational Problems and Protection Behaviors Experienced by Pre-Hospital Emergency Healthcare Professionals During The COVID-19 Pandemic. Journal of Contemporary Medical Sciences, 11, 174-179.
• Ekşi, A. (2017). Kitlesel Olaylarda Hastane Öncesi Acil Sağlık Hizmetleri Yönetimi. 5. Baskı. İzmir: Kitapana Yayınevi.s.1-249. El-Ali, A., Kamal, F., Cabral, C. L., & Squires, J. H. (2019). Comparison of traditional and web-based medical student teaching by radiology residents. Journal of the American College of Radiology, 16(4), 492-495.
• Furseth, P. A., Taylor, B. & Kim, S. C. (2016). Impact of interprofessional education among nursing and paramedic students. Nurse Educator, 41(2), 75-79. Gazete R. Ambulans ve Acil Bakım Teknikerleri ile Acil Tıp Teknisyenlerinin Çalışma Usul Ve Esaslarına Dair Tebliğ Retrieved from http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2009/03/20090326-4. htm, 26.03.2009.
• Gökçay, G., & Bağış, K.O. (2022a). Hastane Öncesi Acil Sağlık Hizmetleri Çalışanlarının Mesleki Kaygı Ve Afetlere Hazırlık Algılarının İncelenmesi. SSTB, 46 (özel sayı), 144-160
• Gökçay, G., & Bağış, K.O. (2022b). Çalışan Sağlığı Güvenliği Açısından Acil Sağlık Hizmetleri. Multidisipliner Alanlarda Yeni Trendler. Duvar Yayınları, Konak/İzmir, 19-41. ISBN:978-625- 8109-90-0.
• Gündüz, T., Arserim, S. K., Limoncu, M. E., & Balci, Ö. (2018). İlk ve acil yardım teknikerliğinde eğitimin değerlendirilmesi. Hastane Öncesi Dergisi, 3(2), 121-129.
• Güneşer, R. (2022). Türkiye’de İlk Ve Acil Yardım Teknikerliği Mesleğinin Gelişim Sürecinin Ulusal Mevzuat Çerçevesinde Değerlendirilmesi. Hastane Öncesi Dergisi, 7(1), 15-35.
• Gürbüz, P., Derya, S., Koca, G. Y., Kolaç, T., & Çırak, Z. D. (2022). Investıgatıon of The Effect of Sımulator Usage on Advanced Lıfe Support and Labor Help Qualıfıcatıons, and Self-Effıcacy of Paramedıc Students. İnönü Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksek Okulu Dergisi, 10(2), 438-449.
• Gürbüz, P., Yetiş, G., & Çırak, Z. D. (2019). İlk Ve Acil Yardım Programı Öğrencilerinin Mesleki Uygulamaları Yapma Ve Yeterli Hissetme Durumlarının Belirlenmesi. İnönü Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksek Okulu Dergisi, 7(2), 170-177.
• Hegenberg, K., Trentzsch, H., Gross, S., & Prückner, S. (2019). Use of pre-hospital emergency medical services in urban and rural municipalities over a 10 year period: an observational study based on routinely collected dispatch data. Scandinavian Journal of Trauma, Resuscitation and Emergency Medicine, 27(1), 1-9.
• Hubble, M. W., & Richards, M. E. (2006). Paramedic student performance: comparison of online with on-campus lecture delivery methods. Prehospital and Disaster Medicine, 21(4), 261-267.
• Kaya, U. (2020). Kuzey Kıbrıs’ Ta İlk Ve Acil Yardım (Paramedik) Eğitimi. Paramedik Ve Acil Sağlık Hizmetleri Dergisi, 2(1), 26- 30.
• Kononowicz, A. A., Woodham, L. A., Edelbring, S., Stathakarou, N., Davies, D., Saxena, N., ... & Zary, N. (2019). Virtual patient simulations in health professions education: systematic review and meta-analysis by the digital health education collaboration. Journal of Medical Internet Research, 21(7), e14676.
• Leggio, W. J., Miller, M. G. & Panchal, A. R. (2020). Advanced placement paramedic education for health care professionals: A descriptive evaluation. Journal of Emergency Nursing, 46(1), 44-50. Maguire, B. J., Browne, M., O’Neill, B. J., Dealy, M. T., Clare, D., & O’Meara, P. (2018). International survey of violence against EMS personnel: physical violence report. Prehospital and Disaster Medicine, 33(5), 526-531.
• Mehmood, A., Rowther, A. A., Kobusingye, O., & Hyder, A. A. (2018). Assessment of pre-hospital emergency medical services in lowincome settings using a health systems approach. International Journal of Emergency Medicine, 11(1), 1-10.
• Mercan, N. C. (2017). Paramedik eğitimi uygulama alanlarinda yaşanan sorunlar çaliştayi sonuç raporu. Hastane Öncesi Dergisi, 2(2), 127-134.
• Ohbe, H., Isogai, S., Nakajima, M., Jo, T., Matsui, H., Fushimi, K., & Yasunaga, H. (2019). Physician‐manned prehospital emergency care in tertiary emergency centers in Japan. Acute Medicine & Surgery, 6(2), 165-172.
• Pfütsch, P. (2018). From volunteer work to critical care paramedic: The history of an ongoing process of professionalisation. Medizinische Klinik, Intensivmedizin und Notfallmedizin, 114(3), 258-262.
• Rad, R. F., Sadrabad, A. Z., Nouraei, R., Khatony, A., Bashiri, H., Bozorgomid, A., & Rezaeian, S. (2022). Comparative study of virtual and face-to-face training methods on the quality of healthcare services provided by Kermanshah pre-hospital emergency staff (EMS): randomized educational Intervention trial. BMC Medical Education, 22(1), 1-7.
• Santarossa, S., Kane, D., Senn, C. Y., & Woodruff, S. J. (2018). Exploring the role of in-person components for online health behavior change interventions: can a digital personto- person component suffice?. Journal of Medical Internet Research, 20(4), e144.
• Şaylan, A., Deniz, Ö. G., & Diramalı, M. (2023). COVID-19 Pandemisi: Uzaktan Eğitimin Sağlık Alanında Eğitim Alan Öğrenciler Üzerindeki Etkileri. Sağlık Bilimlerinde Değer, 13(1), 35-45 doi: https://dx.doi.org/10.33631/sabd.107069
• Şimşek, P., Günaydın, M., & Gündüz, A. (2019). Hastane öncesi acil sağlık hizmetleri: Türkiye örneği. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 8(1), 120-127.
• Taveira-Gomes, T., Ferreira, P., Taveira-Gomes, I., Severo, M., & Ferreira, M. A. (2016). What are we looking for in computer-based learning interventions in medical education? A systematic review. Journal of medical Internet Research, 18(8), e204.
• Torda, A., & Shulruf, B. (2021). It’s what you do, not the way you do it–online versus face-to-face small group teaching in first year medical school. BMC medical education, 21, 1-7.
• Wolf, A. B. (2018). The impact of web-based video lectures on learning in nursing education: An integrative review. Nursing Education Perspectives, 39(6), E16-E20.
• Yenal, S., Çelikli, S. (2013). İlk ve Acil Yardım Programı Son Sınıf Öğrencilerinin Klinik Uygulamalarda ve Ambulans İstasyonlarında Karşılaştıkları Güçlükler. İnönü Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu Dergisi, 1(2), 7- 15.
• Yıldırım, D., Sarı, E., Gündüz, S. & Yolcu, S. (2014). Paramedik eğitiminin dünü ve bugünü past and present of paramedic education. Smyrna Tıp Dergisi, 3(1), 51-53.
• Yıldırım, G. Ö. (2017). Paramedik öğrencilerin acil tıp kliniğinde uyguladıklari tıbbi becerilerin değerlendirilmesi. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 6(1), 9-19.