Hadis usûlü ıstılahında telkin, bir râvîye/muhaddise, kendisine ait olmayan hadisi,
kendisininmiş hissi vererek ona ait olduğuna inandırma gayretidir. Bu faaliyet, hicrî ikinci
asrın başları itibariyle ilk dönem hadis rivâyet geleneği sürecinde râvîlerin, rivâyetlerini ne
derece zabt ettiklerini deneme metodu olma yanında bir kısım muhaddislerin rivâyetlerini
tahrif etme aracı olarak da tezahür etmiştir. Özellikle bazı itikâdî ve mezhebî fırkaların, kendi
fikirlerini teyit etme niyetiyle telkine başvurup hadislerden delil bulma yoluna gitmeleri tahrif
sebeplerinden biridir. Telkin, tâbiîn dönemiyle birlikte daha ziyade Irak bölgesinde yoğunluk
kazanmıştır. Nitekim siyâsî ve mezhebî sâiklerle hadis uydurmacılığı da Irak’ta zuhur
etmiştir. Telkin, râvînin zabt durumuna göre şifâhen ya da yazılı yapılmıştır. Makalemiz bütün
bu hususların altını çizmekle birlikte telkin-zabt ilişkisi bağlamında telkinde bulunma,
telkin kabul sebepleri ve telkinden kaynaklanan hadislerdeki tahrif problemini incelemekte,
söz konusu problemi ciddiye alıp gündeme taşıyan cerh ve ta‘dîl ulemasının tespit ve değerlendirmelerine
yer vermektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2011 |
Published in Issue | Year 2011 Volume: 9 Issue: 1 |