: Hadis mecmualarının birbirleriyle mukayesesi sonucu aralarındaki farkların tespiti anlamına
gelen zevâid çalışmaları, hadis külliyatının tamamını tekrarlardan arındırmak suretiyle
bir araya getirme gayretlerinin ilk adımını oluşturmaktadır. 8. ve 9. hicri asırlarda yakaladığı
parlak dönemi tarihî süreç içerisinde yitiren, ancak günümüzde akademik çalışmalarla
yeniden canlılık kazanan zevâid edebiyatı kapsamında kaleme alınan bu çalışmada,
Tirmizî’nin Câmi‘i esas kabul edilmiş, Kütüb-i Sitte’yi teşkil eden diğer beş eser ise kıstas kitap
olarak kullanılmıştır. Câmi‘de yer almasına rağmen Sahîhayn ve üç Sünen’de bulunmayan
zevâid hadis sayısı 1280’dir. Bunların %96’sını oluşturan 1231 rivayet merfû, %4’lük kısmını
oluşturan 49 rivayet ise mevkûf ya da maktûdur. Zevâid arasında hem sened hem de metin
olarak kıstas kitaplarda bulunmayan rivayet sayısı 916 (%72) iken, sadece senedi farklılık arz
eden hadis sayısı 364 (%28) olarak görülmektedir. 1231 merfû rivayetin 1084’ü yani %88’i
hakkında hüküm veren Tirmizî, % 12’lik dilimi oluşturan 147 hadis hakkında değerlendirme
yapmamaktadır. Tahric ve değerlendirmeler sonrası elde edilen tabloda Tirmizî zevâidinin
ağırlıklı üç noktasını garib (%22), hasen-garib (%22) ve hasen-sahih (%21) hadisler oluşturmaktadır.
Bu durum Câmi‘in geneli ile kıyaslandığında, sıhhat ortalamasının Câmi‘den düşük
olduğu görülmektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2009 |
Published in Issue | Year 2009 Volume: 7 Issue: 2 |