İn vitro çözünme testi, ilaç geliştirme sürecinde formülasyonun in vivo performansını yansıtacak bir in vitro özelliğinin bulunmasında önemli bir test olarak bilinmektedir. Hemen salım sağlayan dozaj şekilleri rutin olarak miktar tayini, içerik tekdüzeliği, ağırlık, sertlik, ufalanma aşınma, dağılma ve çözünme testi gibi farmasötik ürün kalitesini gösteren testlere tabi tutulmaktadırlar. Çözünme testi biyofarmasötik kaliteyi gösteren en önemli testtir. Hemen salım sağlayan gliklazid tablet formülasyonu direkt basım yöntemi ile hazırlandı ve bu formülasyonun çözünme profili referans formülasyon ile karşılaştırıldı Diamicron® lot no:8A0799 . Çalışmada çözünme profillerinin karşılaştırılmasında kullanılan üç genel yöntem araştırıldı, bunlar istatistiksel yöntemler, modele bağımlı yöntemler ve modelden bağımsız yöntemlerdir.
Gliklazid çözünme profili karşılaştırma yöntemleri istatistiksel yöntemler modele bağımlı yöntemler modelden bağımsız yöntemler
In vitro dissolution has been recognized as an important test in drug development process to find an in vitro characteristic of the formulation that reflects its in vivo performance. Immediate release solid dosage forms are routinely subjected to tests which shows the pharmaceutical quality such as content, uniformity of content, weight, hardness, friability, disintegration and dissolution test. The dissolution test is the most important one that exhibits the biopharmaceutical quality. The immediate release gliclazide tablet formulation was prepared by direct compression method and the dissolution profile of this formulation was compared with reference formulation Diamicron® lot no:8A0799 . In this study, three general approaches to compare dissolution profiles were examined, they were statistical methods, model dependent and model independent approaches.
Gliclazid dissolution profile comparison methods statistical methods model dependent methods model independent methods
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | January 1, 2005 |
Published in Issue | Year 2005 Issue: 1 |