PAY GETİRİLERİNİN TAHMİNİNDE Q FAKTÖR MODELİNİN GEÇERLİLİĞİNİN TEST EDİLMESİ BIST İMALAT SANAYİ SEKTÖRÜNDE BİR UYGULAMA

Yıl 2022, Cilt: 14 Sayı: 1, 15 - 28, 17.01.2022

Abdullah Ferit Erol , Sinan Aytekin

Öz

Bu çalışmanın amacı Q-Faktör Modelinin Borsa İstanbul imalat sanayi sektöründe yer alan işletmelere ait payların getirilerinin tahmininde kullanılıp kullanılamayacağını tespit etmektir. Bu amaçla 31.12.2013-31.12.2018 tarihleri arasında Borsa İstanbul Sanayi sektöründe yer alan ve bu tarihler arasında kesintisiz işlem gören 141 işletmenin çeyrek dönemlik verileri kullanılmıştır. Pay getirilerini açıklamak amacıyla kullanılan modelde piyasa risk primi, işletme büyüklüğü, yatırım ve özkaynak karlılığı faktörleri kullanılmıştır. Faktörlerin pay getirilerini etkileyip etkilemediği panel veri analizi ile belirlenmeye çalışılmıştır. Analiz sonuçlarına göre piyasa risk primi ile yatırım faktörleri istatistiki olarak anlamlı ve pay getirilerini etkilediği diğer faktörlerin ise istatistiki olarak anlamlı olmadığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Çok Faktörlü Finansal Varlıkları Fiyatlama Modelleri, Q Faktör Modeli, Pay Getirisi, Panel Veri Analizi

Kaynakça

• Altay, E. (2012). Sermaye Piyasasında Varlık Fiyatlama Teorileri, Sermaye Piyasası Teorisi ve Arbitraj Fiyatlama Teorisi. (Gözden Geçirilmiş İkinci Basım). İstanbul: Derin Yayınları.
• Anbar, A. & Karabıyık, L. E. (2018). Sermaye Piyasası ve Yatırım Analizi. (Güncellenmiş 2. Baskı). Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
• Back, K., Kapadia, N. & Ostdiek, B. (2015). Testing Factor Models on Characteristic and Covariance Pure Plays. Available at SSRN: https://ssrn.com/abstract=2621696 or http://dx.doi.org/10.2139/ssrn.2621696
• Ceylan, A. & Korkmaz, T. (1993). Uygulamalı Portföy Yönetimi. Bursa: Ekin Kitabevi Yayınları.
• Cooper, I. & Maio, P. (2019). New Evidence on Conditional Factor Models. Journal of Financial and Quantitative Analysis, 54(5), 1975-2016.
• Fabozzi, F. J., Huang, D., Jiang, F. & Wang, J. (2019). What difference Do New Factor Models Make in Portfolio Allocation?. Available at SSRN: https://ssrn.com/abstract=2752822 or http://dx.doi.org/10.2139/ssrn.2752822
• Golovko, A. (2009). Çekim Modeli: Avrasya Ülkelerinin Dış Ticareti, Anadolu Uluslararası İktisat Kongresi, 17-19 Haziran 2009, Eskişehir, ss. 1-22.
• Gürbüz, S. & Şahin, F. (2016). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. (Gözden Geçirilmiş ve Güncellenmiş 3. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Hou, K., Xue, C. & Zhang, L. (2015). Digesting Anomalies: An Investment Approach. Review of Financial Studies, 28, 650–705.
• Işık, N., Engeloğlu, Ö. & Kılınç, E. C. (2016). Araştırma ve Geliştirme Harcamalarının, Kârlılık ve Satışlar Üzerindeki Etkisi: Borsa İstanbul Firmaları Üzerine Bir Uygulama. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (47), 27-46.
• Kahn, R. N. (2018). The Future of Investment Management. CFA Institute Research Foundation Publications.
• Kang, H., Kang, J. & Kim, W. (2019). A Comparison Of New Factor Models in The Korean Stock Market. Asia‐Pacific Journal of Financial Studies, 48(5), 593-614.
• Karaca, S. S. & Başcı, E. S. (2011). Hisse Senedi Performansını Etkileyen Rasyolar ve İMKB 30 Endeksinde 2001-2009 Dönemi Panel Veri Analizi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(3), 337-347.
• Koç, T., Koç M. & Gümüş, F. B. (2016). Sustainability Of High Technology Export: Evidence From European Countries, Yönetim Bilişim Sistemleri Dergisi, 1(3), 317-324.
• Lee, C. F., Finnerty, J., Lee, J., Lee, A. C. & Wort, D. (2013). Security Analysis, Portfolio Management, and Financial Derivatives. World Scientific Publishing Company.
• Mangram, M. E. (2013). A Simplified Perspective of The Markowitz Portfolio Theory. Global Journal of Business Research, 7(1), 59-70.
• Özkan, N. (2019). Q-Faktör Modelinin Borsa İstanbul’da Geçerliliğinin Test Edilmesi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 14(2), 441-456.
• Racicot, F. É. & Théoret, R. (2016). The Q-Factor Model and The Redundancy of The Value Factor: An Application to Hedge Funds. Journal of Asset Management, 17(7), 526-539.
• Sayılgan, G. & Süslü, C. (2011). Makroekonomik Faktörlerin Hisse Senedi Getirilerine Etkisi: Türkiye ve Gelişmekte Olan Piyasalar Üzerine Bir İnceleme. BDDK Bankacılık ve Finansal Piyasalar Dergisi, 5(1), 73-96.
• Sundqvist, T. (2017). Tests of a Fama-French Five-Factor Asset Pricing Model in the Nordic Stock Markets, Master Thesis, Hanken School of Economics, Finance and Statistics, Finland.
• Şahin, N. (2019). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Okuma Motivasyonlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 13(19), 393-423.
• Şak, N. (2015). Panel Birim Kök Testleri. Güriş S. (Ed.), Stata ile Panel Veri Modelleri.(ss. 203-267). İstanbul: DER Yayınları.
• Şak, N. (2018). Panel Birim Kök Testleri. Güriş S. (Ed.), Uygulamalı Panel Veri Ekonometrisi.(ss. 259-314). İstanbul: DER Yayınları.
• Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası (TCMB) https://www.tcmb.gov.tr/wps/wcm/connect/TR/TCMB+TR/Main+Menu/Istatistikler/Piyasa+Verileri/ihale+Yontemi+ile+Satilan+Hazine+Bonolari+ve+Devlet+Tahvilleri/
• Yağcılar, G. G. & Demir, S. (2015). Türk Bankacılık Sektöründe Takipteki Kredi Oranları Üzerinde Etkili Olan Faktörlerin Belirlenmesi. Journal of Alanya Faculty of Business/Alanya İsletme Fakültesi Dergisi, 7(1), 221-229.
• Yerdelen Tatoğlu, F. (2013). İleri Panel Veri Analizi Stata Uygulamalı. (2. Baskı). İstanbul: Beta Basım A.Ş.