SOCIAL MEDIA USAGE IN POLITICAL COMMUNICATION: TUNÇ SOYER – IZMIR EARTHQUAKE TWITTER CONTENT ANALYSIS

Year 2022, Volume: 2 Issue: 1, 1 - 18, 01.01.2022

Ceren Renci

Abstract

SOSYAL MEDYANIN SİYASAL İLETİŞİMDE KULLANIMI: TUNÇ SOYER – İZMİR DEPREMİ TWİTTER İÇERİK ANALİZİ

Abstract

İletişim insanlığın en temel gereksinimlerinden bir tanesidir. Kitleler halinde yaşayan insan, iletişim kurarak enformasyon akışını sağlamaktadır. İletişim, teknolojinin gelişmesi ile birlikte enformasyonun büyük bir hız kazanmasına ve daha geniş kitlelere ulaşmasına neden olmuştur. İletişimin bir diğer alanı olan siyasal iletişim, siyasi aktörler tarafından, kamuoyu ile kurulan, çalışmaların, ideolojilerin ve yapılan icraatlerin aktarıldığı bir iletişim türüdür. Siyasi aktörlerin, kamuoyu tarafından tanınması, gerçekleştirdikleri yeniliklerin aktarılması ve kamuoyunun bu süreç içerisinde arz ve taleplerinin değerlendirilmesi oldukça önemlidir. Konvansiyonel medya adı verilen geleneksel medya; gazete, televizyon, radyo gibi araçlar aracılığı ile iletişimi kolaylaştırmıştır. Bu kolaylık siyasal iletişimin medya aracılığıyla bireylere ulaşmasını sağlamıştır. İlk olarak radyo yayınları ile siyasal aktörlerin yaptıkları eylem ve faaliyetler kamuoyuna duyurulmuştur. Ancak geleneksel medya tek yönlüdür ve karşılıklı etkileşim imkanı taşımamaktadır. Teknolojinin giderek gelişmesi ile kitle iletişim araçlarının ve kullanımının yaygınlaşması sonucu yeni medya kavramı ortaya çıkmıştır. Yeni medya çift yönlüdür, karşılıklı etkileşime dayanmaktadır. Geleneksel medyanın aksine daha özgür ve tarafsız içeriklerin bulunduğu bir ortamdır. Siyasal aktörler, sosyal medyayı aktif kullanarak yeni nesillere kolaylıkla ulaşabilmektedir. Kolay ve hızlı enformasyon akışı sağlayan bu ortamlar, karşılıklı etkileşimi de kolaylaştırmıştır. Siyasal aktörler, kamuoyu yoklaması yapabilmekte, halk ile doğrudan iletişime geçebilmektedir. Bu durum temsili demokrasiden, doğrudan demokrasiye geçilmesini sağlamıştır. Günümüzde siyasal iletişim sosyal medya aracılığı ile gerçekleştirilmektedir. Araştırmanın amacı; Twitter’ın siyasal iletişim bağlamında analizini yapmak. Araştırma kapsamını; İzmir Büyükşehir Belediyesi Başkanı Tunç Soyer’in kendi Twitter hesabı üzerinden, İzmir’de 30.10.2020 tarihinde meydana gelen deprem üzerine attığı tweetler oluşturmaktadır.

Keywords

Siyasal iletişim, sosyal medya, konvansiyonel medya, geleneksel medya, yeni medya, Twitter

References

• Akca Baştürk, E. (2014), “Yeni Medya Pratikler ve Olanaklar”, İstanbul: Umuttepe Yayınları
• Aziz, A. (2003), “Siyasal İletişim”, Ankara: Nobel Yayınevi
• Aziz, A. (2016), “İnternet ve Yeni Medya”, 10.Bölüm, İletişime Giriş, İstanbul: Hiperlink
• Bostancı, N.(1995), “Toplumsal Kültür ve Siyaset”, Ankara:Vadi Yayınları.
• Bostancı, M. (2014), “Siyasal İletişim 2.0”, Erciyes İletişim Dergisi “akademia”, 3(3), 84-96, ISSN:1308-3198
• Çankaya, Ö.(1996),”Bir Kitle İletişim Aracı Olarak Radyonun İşlevi”, Yeni Türkiye Dergisi Medya Özel Sayısı, Ankara:Yeni Türkiye Medya Hizmetleri, 1031
• Gibson, R. K. ve Ward, S. (2000), “A Proposed Methodology for Studying the Function and Effectiveness of Party and Candidate Web Sites” Social Science Computer Review, 18, p.301-319
• Hülür, H. ve Yaşın, C. (2019), “Twitter Araştırmaları”, Ankara: Ütopya Yayınevi
• Karahan Uslu, Z. (1996), “Siyasal İletişim ve 24 Aralık 1995 Genel Seçimleri”, Yeni Türkiye Dergisi, Sayı (11), Ankara, s. 790
• Kellner, D.(2011), “Barack Obama ve Ünlü Gösterisi”, İn: Yusuf Devran (ed.), “Seçim Kampanyalarında Geleneksel Medya, İnternet ve Sosyal Medyanın Kullanımı”, İstanbul: Başlık Yayın Grubu
• Kılıç, S. (2014), “Kitle İletişim Araçlarının Gelişimi ve Sosyal Medyanın Siyasal İletişimi Etkileme Rolü”, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• Kılıç, S. (2020), “Gündem Belirleme Kuramı Bağlamında Twitter ve İnternet Gazetelerinin Karşılaştırılması: Hürriyet ve Milliyet Gazeteleri Örneği”, Selçuk İletişim, 13 (1): 91-129
• Köklü, P. H. Ve Çağlar, N. (2017), “Yeni Medyanın Siyasal İletişim Aracı Olarak Kullanımı: Siyasal Partilerin Resmi Web Sitelerine Yönelik Bir Araştırma”, E-dergi, 5(1) Özkan, A. (2004), “Siyasal İletişim ”, İstanbul: Nesil Yayınları, Syf: 30-35
• Şengül, M. (2012), “Türkiye’de Siyasal İletişim: 22 Temmuz 2007 Seçimlerinde AKP Örneği”, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Akademik İncelemeler Dergisi, Ankara, Sayı (7)
• Uztuğ, F.(2007), “Siyasal İletişim Yönetimi Siyasette Marka Yaratmak”, İstanbul: MediaCat Yayınları, Syf:20
• Wolton, D. (1991), “Political Communication: The Construction Of A Model”, European Journal Of Communication, pp. 50-54
• Biz İzmir (2020), “Şeffaf İzmir”, Biz İzmir sitesi: https://www.bizizmir.com/tr/seffafizmir/index (Erişim Tarihi: 29.12.2020)
• Çildan, C. vd. (2012), “Sosyal Medyanın Politik Katılım ve Hareketlerdeki Rolü”, Akademik Bilişim Ağ Sitesi: http://ab.org.tr/ab12/bildiri/205.doc (Erişim: 29.12.2020)