İnsan Kaynakları Uygulamaları ve Örgütsel Bağlılık: Gaziantep Otel İşletmelerinde Bir Uygulama
Year 2019,
Issue: 19, 519 - 544, 01.07.2019
Tuba Büyükbeşe
Tuba Avcı
Hüseyin Aslan
Abstract
Hizmet sektöründe sürdürülebilir rekabet avantajı sağlamak için insan kaynakları uygulamalarına verilen önem her geçen gün artmaktadır. İnsan kaynakları uygulamalarının birçok örgütsel değişkenle olan ilişkisi ilgi odağı olmuştur. Bu çalışmanın amacı insan kaynakları uygulamalarının örgütsel bağlılık üzerindeki etkisini araştırmaktır. Bu amaçla Gaziantep ilinde faaliyet gösteren 4 ve 5 yıldızlı otel çalışanlarından anket yöntemi ile elde edilen veriler yapısal eşitlik modellemesi ile analiz edilmiş olup; analiz neticesi insan kaynakları uygulamalarının örgütsel bağlılığın alt boyutları olan duygusal bağlılığı, devam bağlılığını ve normatif bağlılığı pozitif yönde anlamlı olarak etkilediği bulgusu elde edilmiştir.
References
- Allen, N. J. and Meyer, J. P. (1990). Organizational socialization tactics: A longitudinal analysis of links to newcomers’ commitment and role orien- tation. Academy of management journal, 33(4), 847–858.
- Armstrong, M. (2006). A handbook of human resource management practice (10th ed.). London ; Philadelphia: Kogan Page.
- Ashforth, B. K. and Saks, A. M. (1996). Socialization tactics: Longitudinal effects on newcomer adjustment. Academy of management Journal, 39(1), 149–178.
- Balay, R. (2000). Yönetici ve öğretmenlerde: örgütsel bağlılık. Ankara: No- bel Yayın Dağıtım
- Balfour, D. L., and Wechsler, B. (1996). Organizational commitment: Antecedents and outcomes in public organizations. Public Producti- vity & Management Review,29,256-277.
- Barutçugil, İ. (2004). Stratejik insan kaynakları yönetimi. İstanbul: Kariyer Yayınları.
- Becker, H. S. (1960). Notes on the concept of commitment. American jour- nal of Sociology, 66(1), 32-40.
- Beugré, C. D. (1998). Managing fairness in organizations. Greenwood Publishing Group.
- Bingöl, D. (2003). İnsan kaynakları yönetimi. İstanbul: Beta Basın Yayın
- Buchanan, B. (1974). Building organizational commitment: The socialization of managers in work organizations. Administrative science quar- terly,34, 533-546.
- Cascio, W. F. and Boudreau, J. W. (2011). Investing in people: financial impact of human resource initiatives (2nd ed.). Upper Saddle River, N.J: FT Press.
- Çetin, C., Arslan, M. L. ve Dinç, E. (2014). İnsan kaynakları yönetimi. İstanbul: Beta Basımevi
- Doğan, S. ve Kılıç,S. (2007). Örgütsel bağlılığın sağlanmasında personel güçlendirmenin yeri ve önemi. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (29),37-61.
- Doğan, S., ve Demiral, Ö. (2008). İnsan kaynakları yönetiminde çalışan- ların kendilerine doğru yolculuk yöntemi: yetenek yöneti- mi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(3). 145 –166
- Dunham, R. B., Grube, J. A.,and Castaneda, M. B. (1994). Organizational commitment: The utility of an integrative definition. Journal of app- lied psychology, 79(3), 370-380.
- Fiorito, J., Bozeman, D. P., Young, A., and Meurs, J. A. (2007). Organiza- tional commitment, human resource practices, and organizational cha- racteristics. Journal of Managerial Issues, 186-207.
- Gaertner, K. N. and Nollen, S. D. (1989). Career experiences, perceptions of employment practices, and psychological commitment to the organiza- tion. Human relations, 42(11), 975–991.
- Gubman, E. L. (1996). The gauntlet is down. The Journal of Business Stra- tegy, 17(6), 33.
- Gürbüz, S., ve Bekmezci, M. (2012). İnsan kaynakları yönetimi uygu- lamalarının bilgi işçilerinin işten ayrılma niyetine etkisinde duy- gusal bağlılığın aracılık ve düzenleyicilik rolü. Istanbul University Journal of the School of Business, 41(2), 189-213.
- Gürüz, D. (2009). İletişimci gözüyle insan kaynakları yönetimi. İstanbul: Kapital Medya Hizmetleri.
- Huselid, M. A. (1995). The impact of human resource management practices on turnover, productivity, and corporate financial per- formance. Academy of management journal, 38(3), 635-672.
- İnce, M., Bedük, A. ve Aydoğan, E. (2004). Örgütlerde Takım Çalışmasına Yönelik Etkin Liderlik Nitelikleri. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,10 (11), 423–446.
- Nihat Kaya (2006) The impact of human resource management practi- ces and corporate entrepreneurship on firm performance: eviden- ce from Turkish firms, The International Journal of Human Reso- urce Management, 17:12,
- Kaynak, T., Adal, Z. ve Ay, İ. A. (2000). İnsan Kaynakları Yönetimi: İs- tanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi.
- Kılıç, G. ve Öztürk, Y. (2010). Kariyer yönetim sistemi ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişki: beş yıldızlı otel işletmelerinde bir araştırma. Ege Aca- demic Review, 10(3).981-1011.
- Kinicki, A. J., Carson, K. P. and Bohlander, G. W. (1992). Relationship between an organization’s actual human resource efforts and employee attitudes. Group & Organization Management, 17(2), 135–152.
- Koçel, T. (2011). İşletme yöneticiliği: yönetim ve organizasyon, organizas- yonlarda davranış, klasik-modern-çağdaş ve güncel yaklaşımlar. İstan- bul: Beta Yayınevi
- Kwon, Y. S. (2001). The Relationship of HRM Practices, Trust, and Justice with Organizatinal Commitment During Organizational Changes in the Korean Public Sector .An Application of the Psychological Cont- ract Model. UMI Microform.
- Lado, A. A. and Wilson, M. C. (1994). Human resource systems and susta- ined competitive advantage: A competency-based perspective. Academy of management review, 19(4), 699–727.
- Laka-Mathebula, M. R., and Roseline, M. (2004). Modeling the Relations- hip between Organizational Commitment. Leadership Style., Unpup- lished doctoral dissertion, University of Pretoria.
- Mathieu, J. E., and Zajac, D. M. (1990). A review and meta-analysis of the antecedents, correlates, and consequences of organizational commitment. Psychological bulletin, 108(2), 171-194
- Mathis, R. L., Jackson, J. H., Valentine, S. R. and Meglich, P. (2016). Human Resource Management. Cengage Learning.
- Meyer, J. P., Allen, N. J., and Smith, C. A. (1993). Commitment to organi- zations and applied psychology, 78(4), 538-551
- Meyer, J. P., and Allen, N. J. (1984). Testing the" side-bet theory" of orga- nizational commitment: Some methodological considerations. Jour- nal of applied psychology, 69(3), 372-378.
- Meyer, J. P., and Allen, N. J. (1991). A three-component conceptualization of organizational commitment. Human resource management re- view, 1(1), 61-89.
- Meyer, J. P., Paunonen, S. V., Gellatly, I. R., Goffin, R. D., and Jackson, D. N. (1989). Organizational commitment and job performance: It's the nature of the commitment that counts. Journal of applied Psycho- logy, 74(1), 152-156
- Meyer, J. P., Stanley, D. J., Herscovitch, L., and Topolnytsky, L. (2002). Affective, continuance, and normative commitment to the organization: A meta-analysis of antecedents, correlates, and consequences. Journal of vocational behavior, 61(1), 20-52.
- Mowday, R. T., Steers, R. M., and Porter, L. W. (1979). The measure- ment of organizational commitment. Journal of vocational behavior, 14(2), 224-247.
- Ogilvie, J. R. (1986). The role of human resource management practices in predicting organizational commitment. Group & Organization Studies, 11(4), 335–359.
- O'Reilly, C. A., and Chatman, J. (1986). Organizational commitment and psychological attachment: The effects of compliance, identification, and internalization on prosocial behavior. Journal of applied psychology, 71(3), 492-499
- Orpen, C. (1994). The effects of organizational and individual career mana- gement on career success. International journal of manpower, 15(1), 27–37.
- Porter, L. W., Steers, R. M., Mowday, R. T., and Boulian, P. V. (1974). Organizational commitment, job satisfaction, and turnover among psychiatric technicians. Journal of applied psychology, 59(5), 603- 609.
- Premack, S. L. and Wanous, J. P. (1985). A meta-analysis of realistic job preview experiments. American Psychological Association.9(4),712- 721
- Robertson, I. T., Iles, P. A., Gratton, L. and Sharpley, D. (1991). The impact of personnel selection and assessment methods on candidates. Human Relations, 44(9), 963–982.
- Sabuncuoğlu, Z. (2009). İnsan kaynakları yönetimi: Bursa, Ezgi Kitabevi
- Saks, A. M. (1995). Longitudinal field investigation of the moderating and mediating effects of self-efficacy on the relationship between training and newcomer adjustment. Journal of applied psychology, 80(2), 211.
- Schwarzwald, J., Koslowsky, M. and Shalit, B. (1992). A field study of employees’ attitudes and behaviors after promotion decisions. Journal of applied psychology, 77(4), 511.
- Serinkan, C., Kaymakçi, K., Alişan, U. ve Avcik, C. (2012). Kamu sektö- ründe örgütsel stres ve kariyer: Denizli’de yapılan bir araştırma. Orga- nizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 4(1),21-32.
- Steinhaus, C. S., and Perry, J. L. (1996). Organizational commitment: Does sector matter?. Public Productivity and Management Re- view,19(3),278-288.
- Şimşek, M. Ş., Hesapçıoğlu, M., Öge, H. S. ve Dündar, S. (2011). İnsan kaynakları yönetimi. Konya: Akademi Eğitim Kitapevi.
- Tannenbaum, S. I., Mathieu, J. E., Salas, E. and Cannon-Bowers, J. A. (1991). Meeting trainees’ expectations: The influence of training fulfill- ment on the development of commitment, self-efficacy, and motivation. Journal of applied psychology, 76(6), 759.
- Tınaz, P. (2013). Çalışma yaşamından örnek olaylar. (3. Baskı), İstanbul: Beta Yayınevi
- Vlachos, I. (2008). The effect of human resource practices on organiza- tional performance: evidence from Greece. The International Jour- nal of Human Resource Management, 19(1), 74-97.
- Yildiz, B. (2019). Kalite Odaklı Liderliğin Kalite Performansı Üzerinde- ki Etkisinin Yapısal Eşitlik Modeli İle Analizi. Business & Econo- mics Research Journal, 10(1).149-165.
- Werther, W. B. (1996). Human Resources and Personnel Management. McGraw-Hill.
- Wiener, Y. (1982). Commitment in organizations: A normative view. Aca- demy of management review, 7(3), 418-428.
Human Resources Practices and Organizational Commitment: An Application into the Service Industry
Year 2019,
Issue: 19, 519 - 544, 01.07.2019
Tuba Büyükbeşe
Tuba Avcı
Hüseyin Aslan
Abstract
This research aims to find out the effect of human resources practices on organizational commitment. In this regard, the data sets which were taken with the survey method from four and five stars hotel staff within Gaziantep province have been analyzed through the structural equation modeling system. As a result of the analyze, it has been derived that the human resources practices affect the emotional commitment, continuity commitment and normative commitment as sub-dimension of organizational commitment as meaningful in a positive manner.
References
- Allen, N. J. and Meyer, J. P. (1990). Organizational socialization tactics: A longitudinal analysis of links to newcomers’ commitment and role orien- tation. Academy of management journal, 33(4), 847–858.
- Armstrong, M. (2006). A handbook of human resource management practice (10th ed.). London ; Philadelphia: Kogan Page.
- Ashforth, B. K. and Saks, A. M. (1996). Socialization tactics: Longitudinal effects on newcomer adjustment. Academy of management Journal, 39(1), 149–178.
- Balay, R. (2000). Yönetici ve öğretmenlerde: örgütsel bağlılık. Ankara: No- bel Yayın Dağıtım
- Balfour, D. L., and Wechsler, B. (1996). Organizational commitment: Antecedents and outcomes in public organizations. Public Producti- vity & Management Review,29,256-277.
- Barutçugil, İ. (2004). Stratejik insan kaynakları yönetimi. İstanbul: Kariyer Yayınları.
- Becker, H. S. (1960). Notes on the concept of commitment. American jour- nal of Sociology, 66(1), 32-40.
- Beugré, C. D. (1998). Managing fairness in organizations. Greenwood Publishing Group.
- Bingöl, D. (2003). İnsan kaynakları yönetimi. İstanbul: Beta Basın Yayın
- Buchanan, B. (1974). Building organizational commitment: The socialization of managers in work organizations. Administrative science quar- terly,34, 533-546.
- Cascio, W. F. and Boudreau, J. W. (2011). Investing in people: financial impact of human resource initiatives (2nd ed.). Upper Saddle River, N.J: FT Press.
- Çetin, C., Arslan, M. L. ve Dinç, E. (2014). İnsan kaynakları yönetimi. İstanbul: Beta Basımevi
- Doğan, S. ve Kılıç,S. (2007). Örgütsel bağlılığın sağlanmasında personel güçlendirmenin yeri ve önemi. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (29),37-61.
- Doğan, S., ve Demiral, Ö. (2008). İnsan kaynakları yönetiminde çalışan- ların kendilerine doğru yolculuk yöntemi: yetenek yöneti- mi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(3). 145 –166
- Dunham, R. B., Grube, J. A.,and Castaneda, M. B. (1994). Organizational commitment: The utility of an integrative definition. Journal of app- lied psychology, 79(3), 370-380.
- Fiorito, J., Bozeman, D. P., Young, A., and Meurs, J. A. (2007). Organiza- tional commitment, human resource practices, and organizational cha- racteristics. Journal of Managerial Issues, 186-207.
- Gaertner, K. N. and Nollen, S. D. (1989). Career experiences, perceptions of employment practices, and psychological commitment to the organiza- tion. Human relations, 42(11), 975–991.
- Gubman, E. L. (1996). The gauntlet is down. The Journal of Business Stra- tegy, 17(6), 33.
- Gürbüz, S., ve Bekmezci, M. (2012). İnsan kaynakları yönetimi uygu- lamalarının bilgi işçilerinin işten ayrılma niyetine etkisinde duy- gusal bağlılığın aracılık ve düzenleyicilik rolü. Istanbul University Journal of the School of Business, 41(2), 189-213.
- Gürüz, D. (2009). İletişimci gözüyle insan kaynakları yönetimi. İstanbul: Kapital Medya Hizmetleri.
- Huselid, M. A. (1995). The impact of human resource management practices on turnover, productivity, and corporate financial per- formance. Academy of management journal, 38(3), 635-672.
- İnce, M., Bedük, A. ve Aydoğan, E. (2004). Örgütlerde Takım Çalışmasına Yönelik Etkin Liderlik Nitelikleri. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,10 (11), 423–446.
- Nihat Kaya (2006) The impact of human resource management practi- ces and corporate entrepreneurship on firm performance: eviden- ce from Turkish firms, The International Journal of Human Reso- urce Management, 17:12,
- Kaynak, T., Adal, Z. ve Ay, İ. A. (2000). İnsan Kaynakları Yönetimi: İs- tanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi.
- Kılıç, G. ve Öztürk, Y. (2010). Kariyer yönetim sistemi ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişki: beş yıldızlı otel işletmelerinde bir araştırma. Ege Aca- demic Review, 10(3).981-1011.
- Kinicki, A. J., Carson, K. P. and Bohlander, G. W. (1992). Relationship between an organization’s actual human resource efforts and employee attitudes. Group & Organization Management, 17(2), 135–152.
- Koçel, T. (2011). İşletme yöneticiliği: yönetim ve organizasyon, organizas- yonlarda davranış, klasik-modern-çağdaş ve güncel yaklaşımlar. İstan- bul: Beta Yayınevi
- Kwon, Y. S. (2001). The Relationship of HRM Practices, Trust, and Justice with Organizatinal Commitment During Organizational Changes in the Korean Public Sector .An Application of the Psychological Cont- ract Model. UMI Microform.
- Lado, A. A. and Wilson, M. C. (1994). Human resource systems and susta- ined competitive advantage: A competency-based perspective. Academy of management review, 19(4), 699–727.
- Laka-Mathebula, M. R., and Roseline, M. (2004). Modeling the Relations- hip between Organizational Commitment. Leadership Style., Unpup- lished doctoral dissertion, University of Pretoria.
- Mathieu, J. E., and Zajac, D. M. (1990). A review and meta-analysis of the antecedents, correlates, and consequences of organizational commitment. Psychological bulletin, 108(2), 171-194
- Mathis, R. L., Jackson, J. H., Valentine, S. R. and Meglich, P. (2016). Human Resource Management. Cengage Learning.
- Meyer, J. P., Allen, N. J., and Smith, C. A. (1993). Commitment to organi- zations and applied psychology, 78(4), 538-551
- Meyer, J. P., and Allen, N. J. (1984). Testing the" side-bet theory" of orga- nizational commitment: Some methodological considerations. Jour- nal of applied psychology, 69(3), 372-378.
- Meyer, J. P., and Allen, N. J. (1991). A three-component conceptualization of organizational commitment. Human resource management re- view, 1(1), 61-89.
- Meyer, J. P., Paunonen, S. V., Gellatly, I. R., Goffin, R. D., and Jackson, D. N. (1989). Organizational commitment and job performance: It's the nature of the commitment that counts. Journal of applied Psycho- logy, 74(1), 152-156
- Meyer, J. P., Stanley, D. J., Herscovitch, L., and Topolnytsky, L. (2002). Affective, continuance, and normative commitment to the organization: A meta-analysis of antecedents, correlates, and consequences. Journal of vocational behavior, 61(1), 20-52.
- Mowday, R. T., Steers, R. M., and Porter, L. W. (1979). The measure- ment of organizational commitment. Journal of vocational behavior, 14(2), 224-247.
- Ogilvie, J. R. (1986). The role of human resource management practices in predicting organizational commitment. Group & Organization Studies, 11(4), 335–359.
- O'Reilly, C. A., and Chatman, J. (1986). Organizational commitment and psychological attachment: The effects of compliance, identification, and internalization on prosocial behavior. Journal of applied psychology, 71(3), 492-499
- Orpen, C. (1994). The effects of organizational and individual career mana- gement on career success. International journal of manpower, 15(1), 27–37.
- Porter, L. W., Steers, R. M., Mowday, R. T., and Boulian, P. V. (1974). Organizational commitment, job satisfaction, and turnover among psychiatric technicians. Journal of applied psychology, 59(5), 603- 609.
- Premack, S. L. and Wanous, J. P. (1985). A meta-analysis of realistic job preview experiments. American Psychological Association.9(4),712- 721
- Robertson, I. T., Iles, P. A., Gratton, L. and Sharpley, D. (1991). The impact of personnel selection and assessment methods on candidates. Human Relations, 44(9), 963–982.
- Sabuncuoğlu, Z. (2009). İnsan kaynakları yönetimi: Bursa, Ezgi Kitabevi
- Saks, A. M. (1995). Longitudinal field investigation of the moderating and mediating effects of self-efficacy on the relationship between training and newcomer adjustment. Journal of applied psychology, 80(2), 211.
- Schwarzwald, J., Koslowsky, M. and Shalit, B. (1992). A field study of employees’ attitudes and behaviors after promotion decisions. Journal of applied psychology, 77(4), 511.
- Serinkan, C., Kaymakçi, K., Alişan, U. ve Avcik, C. (2012). Kamu sektö- ründe örgütsel stres ve kariyer: Denizli’de yapılan bir araştırma. Orga- nizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 4(1),21-32.
- Steinhaus, C. S., and Perry, J. L. (1996). Organizational commitment: Does sector matter?. Public Productivity and Management Re- view,19(3),278-288.
- Şimşek, M. Ş., Hesapçıoğlu, M., Öge, H. S. ve Dündar, S. (2011). İnsan kaynakları yönetimi. Konya: Akademi Eğitim Kitapevi.
- Tannenbaum, S. I., Mathieu, J. E., Salas, E. and Cannon-Bowers, J. A. (1991). Meeting trainees’ expectations: The influence of training fulfill- ment on the development of commitment, self-efficacy, and motivation. Journal of applied psychology, 76(6), 759.
- Tınaz, P. (2013). Çalışma yaşamından örnek olaylar. (3. Baskı), İstanbul: Beta Yayınevi
- Vlachos, I. (2008). The effect of human resource practices on organiza- tional performance: evidence from Greece. The International Jour- nal of Human Resource Management, 19(1), 74-97.
- Yildiz, B. (2019). Kalite Odaklı Liderliğin Kalite Performansı Üzerinde- ki Etkisinin Yapısal Eşitlik Modeli İle Analizi. Business & Econo- mics Research Journal, 10(1).149-165.
- Werther, W. B. (1996). Human Resources and Personnel Management. McGraw-Hill.
- Wiener, Y. (1982). Commitment in organizations: A normative view. Aca- demy of management review, 7(3), 418-428.