Tevbe sûresinin 122. âyeti, hakkındaki rivayetlerin çokluğu ve teâruzundan dolayı sahâbe devrinden itibaren tartışmalara konu olmuş bir vahiy dilimidir. Ülkemizde kaleme alınan meallerden birkaç tanesine bakılması bu farklılıkların görülmesi için yeterlidir. İhtilafın en önemli kaynağının âyet içerisinde iki defa geçen ‘ne-fe-ra’ fiiline verilen anlamlar olduğu görülmektedir. ‘Ne-fe-ra’ fiiline verilen manalara göre âyetin içeriği şekillenmekte ve farklılaşmaktadır. Ancak âyetin tek bir manasının olduğu ve müminlere bir şey söylediği var sayıldığında bu tartışmalar içerisinden doğru anlamın tespit edilmesi önem arz etmektedir. Makalemizde erken dönem tefsirlerinden başlanılmak üzere nakledilen rivâyetlerin âyetin bağlamıyla uyumlu olup olmadığı analiz edilecek ve doğru manaya ulaşılmaya çalışılacaktır.
The 122nd verse of the Surat al-Tawba is a revelation that has been the subject of controversy since the time of the Companions due to the multitude of narrations and the contradiction. Looking at a few of the translations written in our country is enough to see these differences. It is seen that the most important source of the conflict is the meanings given to the verb ‘na-fa-ra’, which is mentioned twice in the verse. The content of the verse is shaped and differentiated according to the meanings given to the verb ‘na-fa-ra’. However, assuming the verse has a single meaning and saying something to believers, it is important to determine the correct meaning from these discussions. In our study, we will analyze whether the narrations are compatible with the context of the verse starting from the early tafsirs and try to reach the correct meaning.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | October 1, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Issue: 24 |