KALKINMA PLANLARI SÜRECİNDE SOSYAL GÜVENLİKTE GELİŞMELER

Yıl 2014, Cilt: 1 Sayı: 1, 26 - 56, 15.12.2014

İbrahim Örnek , Mustafa Baylan

Öz

Sosyal güvenlik temel amacı, sosyal risklerden dolayı geliri kesilenlere gelir temin

etmektir. Türk sosyal güvenlik sistemi gelişmiş batı ülkelerine göre geç kurumsallaşmış ve

kişisel ve maddi kapsamını genişletme çabalan devam etmiş ve etmektedir. Bu çabalar

kalkınına planlarında da önemli yer tutmuşhır. Türkiye iktisadi planlama ile 1930'lu yıllarda

tanışmış ancak planlı kallunına çabaları 1960'lı yıllarla başlamıştır. 1963'den günümüze on

tane kalkınına planı hazırlanmış ve uygulanınıştır. Birinci Beş Yıllık Kallrnınıa Planı'ndan

beri hazırlanan bütün kalkınına planlarmda sosyal güvenlik sistemi hep önemini korumuş ve

genel anlamda, gelir dağılım aracı olarak görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

-

DEVELOPMENTS iN SOCİAL SECURITY iN THE PROCESS OF DEVELOPMENT PLANS

Öz

he main purpose of social security is to protect individuals from financial hardships.

Turkish social security system has been instihıtionalized !ate with respect to developed

westem countries. Also scope of the Turkish social security system has been extended. The extension of social securty has an important place in ali the national development planning.

Although Turkey met planning in 1930's, Turkey's development strategy with planning

started in 1960's. Until now, Turkey has prepared and applied ten development plans. In ali

the plans social security has been indicated as a tool of income distrubution.

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

• Aep (Acil Eylem Planı) (2003). T.C. 58. Hükümet Acil Eylem Planı.
• Ahınad, E. (1991). "Social Security and the Poor Choices for Developing Countries", The World Bank Research Observer, 6(1),ss. 105-127.
• Alper, Y. (201 la). "Güvenlik Reformu ve Finansmanla İlgili Beklentiler", SGD Sosyal Güvenlik Dergisi, ISSN: 2146- 4839, !(!), ss. 7-47.
• Alper, Y. (2011b). "Sosyal Güvenlik", Sosyal Politika, Ed.: TOKOL, A. ve ALPER Y., Dora Yayıncılık, Bursa. ss.161-194.
• Ancı, K. ve Alper, Y. (2013). Sosyal Güvenlik, Anadolu Üniversitesi Yayını, Eskişehir, s.258.
• Devlet Planlama Teşkilatı (1963). Birinci Beş Yıllık Kalkımna Planı (1963-1967) Ankara, 535s, http://www.kalkinma.gov. tr/Pages/KalldnınaP/anlari. aspx, Erişim Tarihi: 20.08.2013.
• Devlet Planlama Teşkilatı (1967). İkinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (1968-1972) Ankara; 665s. http://www.kalkinma.gov.tr/Pages/KalldnmaP/anlari.aspx, Erişim Tarihi: 20.08.2013.
• Devlet Planlama Teşkilatı (1973). Üçüncü Beş Yıllık Kalkınma Planı (1973-1977) Ankara, 1077s. http://www.kalkinma.gov.tr/Pages!KalkinmaPlanlari.aspx, , Erişim Tarihi: 20.08.2013.
• Devlet Planlama Teşkilatı (1979). Dördüncü Beş Yıllık Kalkınma Planı (1979-1983) Anl<ara, 699s. http://www.kalkinma.gov.tr/Pages/KalkinmaPlanlari.aspx,, Erişim Tarihi: 20.08.2013.
• Devlet Planlama Teşkilatı (1984). Beşinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (1985-1989) Ankara, 221s. http:/lwww.kalkinma.gov.tr/Pages/KalldnmaPlanlari.aspx, Erişim Tarihi: 20.08.2013.
• Devlet Planlama Teşkilatı (1989). Altıncı Beş Yılllık Kalkınına Planı (1990-1994) Ankara, 375s. http://www.kalkinma.gov.tr/Pages/KalkinmaP/anlari.aspx, , Erişim Tarihi: 20.08.2013.
• Devlet Planlama Teşkilatı (1995). Yedinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (1996-2000) Ankara, 319s. http://www.kalldnma.gov.tr/Pages/KalkinmaPlanlari.aspx,, Erişim Tarihi: 20.08.2013.
• Devlet Planlama Teşkilatı (2000). Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (2001-2005) Ankara, 254s. 1 1 http://www.kalkinma.gov.tr!Pages/KalldnmaPlanlari.aspx, Erişim Tarihi: 20.08.2013.
• Devlet Planlama Teşkilatı (2006). Dokuzuncu Kalkınma Planı (2007-2013) Ankara, 109s. http:/!www.kalldnma.gov. tr iP ages/KalkinmaP lanlari. aspx, Erişim Tarihi: 2O.O8.2013.
• Devlet Planlama Teşkilatı (2006a). Dokuzuncu Kalkınma Planı Sosyal Güvenlik Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Ankara, s109.
• Ekiz, C. ve Somel, A. (2005). "Türkiye'de Planlama ve Planlama Anlayışının Değişimi", A.Ü. SBF-GETA Tartışma Metinleri, No.81, ss. 1-36.
• Gerek,N., Karaca,N.G., Baybora, D. ve Kocabaş,F. (2013). İş ve Sosyal Güvenlik Hukuku, Anadolu Üniversitesi Yayını, Eskişehir, s.268.
• Gladstone, D. (2011). "Tarih ve Sosyal Politika", Sosyal Politika Kuramlar ve Uygulamalar, Ed.: Pete Alcock, ' Margaret May ve Karen Rowlingson, Siyasal Kitapevi, ss. 35-43.
• Göne!, F.D. (2010). Kalkımna Ekonomisi, 1. Basım, Eflatun Basım Dağıtım Yayıncılık, Ankara, 357s.
• Güzel, A. Okur, A.R. ve Caniklioğlun, N. (2012). Sosyal Güvenlik Hukuku, Beta Basım Yayın Dağıtım, İstanbul, 1076s.
• Ilo (201 Oa). Extending Social Security To Ali: A Guide Through Challenges and Options, Social Secıırity Department. Geneva, 141s.
• Ilo (2010). World Social Security Report 2010/11: Providing Coverage in Times of Crisis and Beyond, Intemational Labour Offıce, Geneva, 280s.
• Ilo (2011). Social Securitty for Social Justice and A Fair Globalization, Intemational Labour Offıce, Geneva, 184s.
• Ilo (2012). http://www.ilo.org, Erişim Tarihi: 03.05.2012.
• Kallamna Bakanlığı (2013). Onuncu Kalkınma Planı (2014-2018), Ankara, 222s. http://www.kalkinma.gov.tr/Pages/KalldnmaPlanlari.aspx, Erişim Tarihi: 20.08.2013.
• Kalkınma Bakanlığı (2012). www.kalkimna.gov.tr, Erişim Tarihi: 05.12.2012.
• Koç, Y. (2009). "İzmir İktisat Kongresi (1923) ve İşçiler", Egiad Yarın Dergisi, 8(1), ss.1-8.
• Lindert, P.H. (1996). "What Limits Social Spending?", Explorations In Economic History, 33, ss.1-34.
• Makas, R. (2006). "Sosyal Güvenlikte Yeni Örgütlenme Modeli: Sosyal Güvenlik Kurumu", TES-İŞ Dergisi, ISSN:1301-4714 ,2006(3), ss.60-65.
• Marx, I. (2007). A New Social Question? On Minimum Income Protection in the Postindustrial Era, Amsterdam University Press, Amsterdarn , 283s.
• Okur, A. ve Laçiner, H. (2006). "Reform Somasında Yaşlılık Aylığı Koşulları", TES-İŞ Dergisi, ISSN:1301-4714, 2006(3), ss.66-76.
• Oyak, www.oyak.com.tr.(05.09.2013). Öney, E. (1987). İktisadi Planlama, 5. Baskı, Savaş Yayınlan, Ankara, 308s.
• Sosyal Güvenlik Kurumu, http://www.sgk.gov.tr, Erişim Tarihi: 04.02.2013.
• Sosyal Güvenlik Kurumu (2013). http://www.sgk.gov.tr, Erişim Tarihi: 01.04.2013.
• Soyak, A. (2003). ''Türkiye'de İktisadi Planlama : DPT'ye İhtiyaç Var Mı?", Doğuş Üniversitesi Dergisi, 4 (2), ss.167-182.
• Talas, C. (1976). Sosyal Ekonomi, İmge Kitabevi, Ankara, 727s.
• Talas, C (1992). Türkiye'nin Açıklamalı, Sosyal Politika Tarihi, Bilgi Yayınevi, Ankara, 730s.
• Türkiye Sigorta Reasürans ve Emeklilik Şirketleri Birliği, http://www.tsb.org.tr, Erişim Tarihi: 11.03.2014.
• Türkiye İstatistik Kurumu (2013). Hane halkı İşgücü İstatistilderi Haber Bülteni, Haziran 2013 (13590), Ankara, 3s.
• Tuncay,C. ve Ekmekçi, Ö.(2012). Sosyal Güvenlik Hukuku Dersleri, Beta Yayıncılık, İstanbul, 670s.
• Türk Sanayici ve İşadamları Derneği (1997). Türk Sosyal Güvenlik Sisteminde Yeniden Yapılanma, Sorunlar, Reform İhtiyacı, Arayışlar, Çözüm Önerileri, İstanbul, 189s.
• World Health Organization (2013). http://www. who. int/entity/healthinfo/survey/ageingdefnolder/en (07 .03.2013 ).
• Yazgan, T. (2011). İktisatçılar İçin Sosyal Güvenlik, Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı, İstanbul, s.502.