ECOLOGICAL ART IN THE AXIS OF HUMAN AND NATURE

Yıl 2021, , 76 - 87, 26.07.2021

Hakan Arıkan

https://doi.org/10.22252/ijca.878968

Cited By: 3

Öz

From the historical adventure of man to the present, nature has undergone various changes and has shown its effect on human beings. Against all the destructive elements of nature, as the human developed his skills and thinking potential, he began to know nature and developed the ability to obtain all the resources that could be useful to himself. Historically, mankind's relationship with nature has come to a point with the industrial developments after the Enlightenment and the 19th century. Along with the excessive consumption caused by industrialization and technology, toxic emissions have caused changes such as soil, air and water pollution, climate change, migration movements with desertification and decrease in biological diversity. As a result of these negative effects, "Science of Ecology" has gained a political dimension both because of its great importance and the impact of global capitalism on social balances. The ecological consciousness, which emerged with the increase in environmental problems, especially the climate changes after 1960, not only did people return to nature, but this situation also had an effect on art and artists. Against the destruction of nature, artists have started to produce works with ecology in order to make nature livable and to enable people to discover nature again through art. These works with the theme of ecology formed the basic dynamics of the art, which is also called "Ecological Art".

Anahtar Kelimeler

Nature, Art, Ecology, Environment, Human

İNSAN VE DOĞA EKSENİNDE EKOLOJİK SANAT

Öz

İnsanın tarihsel serüveninden günümüze değin doğa, çeşitli değişimlere girerek insan üzerinde etkisini göstermiştir. Doğanın tüm yıkıcı unsurlarına karşı, insan beceri ve düşünme potansiyelini geliştirdikçe, doğayı tanımaya başlamış ve kendine faydalı olabilecek tüm kaynakları elde etme yeteneğini geliştirmiştir. Tarihsel olarak insanoğlunun doğa ile olan ilişkisi, özellikle Aydınlanma ve 19. yüzyıl sonrasında gelen endüstriyel gelişmeler ile birlikte kopma noktasına gelmiştir. Sanayileşme ve teknolojinin yarattığı aşırı tüketimle birlikte, zehirli salınımlar toprak, hava ve su kirliliğine, iklim değişikliğine, çölleşme ile beraber göç hareketlerine ve biyolojik çeşitliliğin azalması gibi değişikliklere neden olmuştur. Bu olumsuz etkilerin sonucunda “Ekoloji Bilimi”, hem büyük bir önem hem de küresel kapitalizmin sosyal dengeleri etkilemesinden dolayı politik bir boyut kazanmıştır. 1960 sonrası iklim değişiklikleri başta olmak üzere çevre sorunlarının artmaya başlamasıyla birlikte ortaya çıkan ekolojik bilinç, insanın yalnızca doğaya dönmesi ile kalmamış bu durum sanat ve sanatçı üzerinde de etkisini göstermiştir. Doğanın tahribatına karşı sanatçılar doğayı yaşanır kılmak ve sanat aracılığıyla yeniden insanın doğayı keşfetmesini sağlamak için ekoloji temalı işler üretmeye başlamışlardır. Ekoloji temalı bu işler “Ekolojik Sanat” olarak da nitelendirilen sanatın temel dinamiklerini oluşturmuştur.

Anahtar Kelimeler

Doğa,, Sanat,, Ekoloji,, Çevre,, İnsan

Kaynakça

• Referans1 Birdişli, F. (2014). “Çevreye Metaekolojik Yaklaşım ve Doğada Karşılıklı Dayanışma İlkesi”, Akademik İncelemeler Dergisi, Cilt/9, Sayı:1. S.25-46.
• Referans2 Ceritli, İ. (2001). “Çevreci Hareketin Siyasallaşma Süreci”, C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt:25, No:2, S. 213-226.
• Referans3 Çay, A. (2021). “İklim Krizine Politik Bakış Açısı: Toplumsal Ekoloji”, Doğu Batı Düşünce Dergisi, Son Dönemeç: Ekolojik Kriz, Yıl:24, Sayı: 95, Doğu Batı Yayınları, S. 250-166. Referans4 Çebi, S. S.(2021). “Ekoloji, İdeoloji, Özneleşme ve Hukuk”, Doğu Batı Düşünce Dergisi, Son Dönemeç: Ekolojik Kriz, Yıl:24, Sayı: 95, Doğu Batı Yayınları, S. 11-43.
• Referans5 Çilingir, L. (2018). “İnsan Doğa İlişkisinin Etik Temeli”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt:11, Sayı: 58.
• Referans6 Erdoğdu, N.S, Ertop, S. Özdemir, U. (2020). “Doğa ve İnsan İlişkisi Bağlamında Caspar David Friedrich’in Manzara Resimleri”, Ulakbilge Sosyal Bilimler Dergisi, S.172-183.
• Referans7 Frago, F. (2017). Sanat, (Çev. Ö. Doğan). Doğu Batı Yayınları, İstanbul.
• Referans8 Genel Ekoloji, avesis.istanbulc.edu.tr, Erişim Tarihi: 09 Şubat 2021.
• Referans9 Göktolga, O. (2013). “Yeni Siyaset ve Ekolojik Hareketler”, Birey ve Toplum Dergisi, Cilt/3, Sayı: 1. S.127-136.
• Referans10 Gül, F. (2013). “İnsan Doğa İlişkisi Bağlamında Çevre Sorunları ve Felsefe”, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı:14, S. 17-21.
• Referans11 Röportaj, Ekolojik Sanat ve Organik Heykel: Endüstriye Bir Tepki Eylemi, indigodergisi.com. Erişim Tarihi: 9 Şubat 2018.
• Referans12 Karavit, C. (2008). Doğadaki İz: Yeryüzü Sanatı, Telos Yayıncılık, İstanbul.
• Referans13 Kartal, H. B. Nisa Kartal, A. (2020). “İnsan ve Doğa İlişkisi Üzerine Bir Deneme: 1960 ve1970’lerde Çevrecilik Yaklaşımları”, Journal Of Urban Culture And Management, Cilt/13, Sayı:4, S.761-770.
• Referans14 Çağdaş Sanata Varış 303 / Ekolojik Sanat 3, kavrakoglu.com, Erişim Tarihi: 2 Şubat 2021.
• Referans15 Kışlalıoğlu, M. Berkes, F. (2019). Çevre ve Ekoloji, Remzi Kitabevi, İstanbul.
• Referans16 Kirazcı, A. (2018). Ekolojik Sanat: Yeni Bir Paradigma mı, Evrensel Bir Zorunluluk mu? www.researchgate.net, Erişim Tarihi:12 Aralık 2018.
• Referans17 Mamur, N. (2017). “Ekolojik Sanat: Çevre Eğitimi İle Sanatın Kesişme Noktası”, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt/13, Sayı:3, S. 1000-1016.
• Referans18 Maltaş, A. (2015). Ekoloji Ekseninde İnsan Doğa İlişkisi ve Özne Sorunu, Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, Sayı:17, S.1-8.
• Referans19 Saygı, S. (2016). “Çağdaş Sanatta Doğa Algısı ve Ekolojik Farkındalık”, Sanat Tasarım Dergisi, dspace.marmara.edu.tr.
• Referans20 Sevgi, O. (2015). “Ecology Teriminin Türkçe Karşılıkları Üzerine Bir Değerlendirme”, Avrasya Terim Dergisi, Cilt/3, Sayı:1, S. 27-46.
• Referans21 Su, S. (2014). Çağdaş Sanatın Felsefi Söylemi, Profil Yayınları, İstanbul.
• Referans22 Susamoğlu, F. (2018). “Güncel Sanatta Ekolojik Yaklaşımlar ve Ekozofi Kavramı”, Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Dergisi, Sayı:41, S. 96-103.
• Referans23 Türkçe Sözlük. (1988). Atatürk Kültür Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Türk Dil Kurumu, Türk Dil Kurumu Yayınları: 549, Sözlük Bilim ve Uygulama Kolu Yayınları: 2, Ankara. Referans24 Tırış, G. (2018). Ekolojinin Siyasallaşması ve Ekolojik Yurttaşlık. Antalya: Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi.
• Referans25 Torunoğlu, E. (2006). Ötekilerin “Çevresi”, Ütopya Yayınevi, Ankara.
• Referans26 Porrit, J. (1989). Yeşil Politika, (Çev. Alev Türker), 2. Basım, Ayrıntı Yayınları,
• Referans27 Önder, T. (2003). Ekoloji, Toplum ve Siyaset, Odak Yayınevi, Ankara.
• Referans28 Yardımcı, S. (2006), İnsan Doğa İlişkisi Ekseninde Derin Ekoloji ve Toplumsal Ekoloji. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi. Referans29 Görseler İçin Kaynaklar
• Referans30 Görsel 1-2. exhibits.stanford.edu/harrison, Erişim Tarihi: 29 Ocak 2021.
• Referans31 Görsel 3. https://www.google.com/search?q=beuys, Erişim Tarihi: 29 Nisan 2021.
• Referans32 Görsel 4-5. https://www.google.com/search?q=nele+avezede, Erişim Tarihi: 05 Eylül 2009.
• Referans33 Görsel 6. https://www.google.com/amp/s/indigodergisi, Erişim Tarihi: 09 Şubat 2018.
• Referans34 Görsel 7. https://www.google.com/serach?sa=mel+chin+hayata+dönüş Erişim Tarihi:13 Eylül 2013.
• Referans35 Görsel 8. kavrakoglu.com, Erişim Tarihi:5 Şubat 2021.