THE ONTOLOGY OF OPPOSITENESS IN MAWLĀNĀ: AN ASSESSMENT ON EXISTENCE AND NONEXISTENCE

Yıl 2021, Cilt: 7 Sayı: 2, 211 - 215, 29.12.2021

Emin Çelebi

https://doi.org/10.22252/ijca.1028496

Öz

In this article, the following claims will be put forward and tried to be analyzed: (i) One of the key concepts of Mawlānā ontology is opposition. (ii) Mawlānā, states that the interchangeability of opposites are absence, and that this situation is a manifestation of Being at the same time. In this context he successfully validates the analysis of existence and non-existence on the same logical and linguistic plane for both the sensual world and the transcendent world, which we can describe as existential truth. (iii) As the subject that gives meaning to all this becoming, man, as a being subject to the same becoming, is a micro-cosmos in which the aforementioned opposition manifests itself. (iv) The true ontological identity of all phenomenal beings is due to God, the Absolute Being.

Anahtar Kelimeler

Mawlānā, Being, Non-existence, Being, Human

MEVLÂNÂ’DA ZITLIK ONTOLOJİSİ: VARLIK VE YOKLUK ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

Öz

Bu makalede şu iddialar iler sürülecek ve çözümlenmeye çalışılacaktır: (i) Mevlânâ ontolojisinin anahtar kavramlarından biri zıtlıktır. (ii) Zıtların birbirinin yerine geçmesini yokluk, aynı zamanda bu durumun bir Varlık tezahürü olduğunu dile getiren Mevlânâ, varlık ve yokluk çözümlemelerini hem duyusal âlem hem de varoluşsal hakikat olarak niteleyebileceğimiz aşkın âlem için aynı mantıksal ve dilsel düzlemde başarılı bir şekilde gerçekleştirmektedir. (iii) Bütün bu oluşu anlamlandıran özne olarak insan da aynı oluşa tabi bir varlık olarak söz konusu zıtlığın kendisinde tezahür ettiği bir mikro âlemdir. (iv) Bütün fenomenal var olanların gerçek ontolojik kimlikleri, Mutlak Varlık olan Tanrı dolayısıyladır.

Anahtar Kelimeler

Mevlânâ, Varlık, Yokluk, Oluş, İnsan

Kaynakça

• Can, Ş. (1999). Mesnevi Tecümesi, c.3. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
• Çevik, M. (2014). Mevlânâ’da Aşk ve Varoluş. İstanbul: İnsan Yay.
• Golkarian, G. (2018). Divine Love In Rumi Love And Mysticism. (http://journals.uran.ua/visnyknakkkim/article/view/177230).
• Mevlânâ (2020). Fîhi Mâ Fîh, Çev. Ahmed Avni Konuk, Haz. Selçuk Eraydın, İstanbul: İz Yay.
• Mevlânâ (2015). Mesnevî-i Ma‘nevî, Çev. Derya Örs, Hicabi Kırlangıç. İstanbul: Türkiye Yazma Eserler Kurumu Başkanlığı.
• Muhammedî, K. (2007). Mevlânâ ve Akıl. Çev. Vahdettin İnce. İstanbul: İnkılâb Yay.
• Topçu, N. (2019). İslâm ve İnsan-Mevlana ve Tasavvuf. İstanbul: Dergâh Yay.