Research Article
BibTex RIS Cite

Gerçekçi Matematik Eğitiminin Veri, Sayma ve Olasılık Öğretiminde Öğrenci Başarısına Etkisi ve Öğretime Yönelik Öğrenci Görüşleri

Year 2019, Volume: 6 Issue: 3, 79 - 107, 30.09.2019

Abstract

Araştırmanın amacı, Gerçekçi Matematik Eğitim (GME) yaklaşımına dayalı
öğretim yönteminin 10. sınıf “Veri, Sayma ve Olasılık” ünitesinin öğretiminde
öğrenci başarısına etkisini incelemek ve bu yaklaşıma dayalı öğretim yöntemi
hakkında öğrenci görüşlerini ortaya koymaktır. Bu araştırmada nicel ve nitel
araştırma yöntemlerinin bir arada kullanıldığı karma araştırma yöntemlerinden
açıklayıcı desen kullanılmıştır. Araştırmanın nicel
aşamasında, deneysel araştırmalarda kullanılan ön test-son test kontrol
gruplu yarı deneysel desen modeli kullanılmıştır. Gruplardan
deney grubundaki öğrencilere GME yaklaşımına dayalı öğretim yöntemi, kontrol
grubuna ise geleneksel yaklaşıma dayalı öğretim yöntemi (düz anlatım ve
soru-cevap) uygulanmıştır. Araştırmanın nitel
aşamasında ise durum (örnek olay) çalışma modeli kullanılmıştır. Çalışma
2018-2019 eğitim-öğretim yılı güz yarıyılında Van ili Gevaş ilçesinde bulunan
bir lisenin 10. sınıfında öğrenim gören 60
öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Veri toplama araçları; her iki gruba
öğrencilerin başarısını ölçmek için “Veri, Sayma ve Olasılık Başarı Testi” (ön test-son test) ve deney
grubundaki öğrencilerin GME yaklaşımına dayalı öğretim yöntemine ilişkin
görüşlerini belirleyebilmek için yarı yapılandırılmış görüşme formu
uygulanmıştır. Hazırlanan başarı testinin pilot
uygulaması 9. ve 11. sınıfta öğrenim gören toplam 93 öğrenci ile yürütülmüştür.
Başarı testinin pilot uygulaması sonucunda cronbach alfa güvenirlik katsayısı
.87 olarak bulunmuştur. Nicel verilerin analizinde ilişkisiz örneklemler
t-testi ve ilişkili örneklemler t-testi kullanılmıştır. Sonuçlar p=.01
anlamlılık düzeyine göre değerlendirilmiştir. Görüşme formundan elde edilen
verilerin analizinde ise içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Sonuç olarak,
GME yaklaşımına dayalı öğretim yöntemi, geleneksel yaklaşıma dayalı öğretim
yöntemine göre öğrenci başarısında daha etkili olduğu gözlenmiştir. Aynı
zamanda öğrencilerin GME yaklaşımına dayalı öğretim yöntemi hakkında olumlu
görüşler ifade ettiği de tespit edilmiştir. Bu
sebeplerle öğretmenlere hizmet içi eğitim verilerek GME yaklaşımının kullanımı
yaygınlaştırılabilir ve GME yaklaşımına dayalı öğretim yönteminin matematik
müfredatında yer alan diğer konuların öğretimine etkisi incelenebilir.

References

  • Akkaya, R. ve Durmuş, S. (2006). İlköğretim 6-8. sınıflarda cebir öğrenme alanındaki kavram yanılgıları. Hacettepe Üniversitesi Dergisi, 31 (31), 1-2.
  • Akyüz, M. C. (2010). Gerçekçi matematik eğitimi (RME) yönteminin ortaöğretim 12. sınıf matematik (integral ünitesi) öğretiminde öğrenci başarısına etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Van.
  • Altun, M. (2010). İlköğretim ikinci kademede (6, 7 ve 8. sınıflarda) matematik öğretimi (7. Baskı). İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Altun, M. (2015). Liselerde matematik öğretimi (8. Baskı). Bursa: Alfa Aktüel Yayınları.
  • Altun, M. ve Memnun, D. S. (2008). Matematik öğretmeni adaylarının rutin olan matematiksel problemleri çözme becerileri ve bu konudaki düşünceleri. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 4 (2), 213-238.
  • Arseven, A ve Yağcı, E. (2010). The effects of realistics mathematics education on cognitive and affective learning outputs. Middle-East Journal of Scientific Research, 6 (6), 661-663.
  • Aydın-Ünal, Z. (2008). Gerçekçi matematik eğitiminin ilköğretim 7. sınıf öğrencilerinin başarılarına ve matematiğe karşı tutumlarına etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Bıldırcın, V. (2012). Gerçekçi matematik eğitimi (GME) yaklaşımının uzunluk alan ve hacim kavramlarının öğretimine etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yozgat.
  • Boswinkel, N. & Moerlands, F.J. (2000). Counting on the RekenNet. 9th International Congress on Mathematical Education (ICME), 30-6 August 2000, Makuhari. Japan.
  • Büyükikiz-Kütküt, H. (2017). Gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımının ortaokul matematik derslerinde kullanımının incelenmesi ve öğrenci başarısına etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (24. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Büyüköztürk, S., Kılıç-Çakmak. E., Akgün, O. E., Karadeniz, S. ve Demirel, F. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (22.Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Can, A. (2016). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi (4. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Can, M. (2012). İlköğretim 3. sınıflarda ölçme konusunda gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımının öğrenci başarısına ve öğrenmenin kalıcılığına etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
  • Can, Ö. S., İşleyen, T. ve Küçük-Demir, B. (2017). Argümantasyon tabanlı bilim öğrenme yaklaşımının olasılık öğretimi üzerine etkisi. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 12 (24), 559-572.
  • Cansız, Ş. (2015). Gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımının öğrencilerin matematik başarısına ve yaratıcı düşünme becerilerine etkisi (Yayımlanmış doktora tezi). Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Cihan, E. (2017). Gerçekçi matematik eğitiminin olasılık ve istatistik öğrenme alanlarına ilişkin akademik başarı, motivasyon ve kalıcılık üzerindeki etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Crocker, L. & Algina, J. (1986). Introduction to classical and modern test theory. Fort Worth: Holt, Rinehart and Winston Inc.
  • Çakır, P. (2013). Gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımının ilköğretim 4. sınıf öğrencilerinin erişilerine ve motivasyonlarına etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Çelik, A. (2016). Koniklerin gerçekçi matematik eğitim yaklaşımı ile öğretimi üzerine bir araştırma (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Bilecik.
  • Çetin, R. (2018). Ortaokul altıncı sınıf tam sayılar konusunda uygulanan gerçekçi matematik eğitiminin öğrencilerin motivasyonlarına etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kahramanmaraş.
  • De Lange, J. (1995). Assesment: No change without problems. In T. A. Romberg (Ed.). Reform in school mathematics and authentic assessment, 87-172. NY: Sunny Press.
  • Demir, G. (2017). Gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımının meslek lisesi öğrencilerinin matematik kaygısına, matematik özyeterlik algısına ve başarısına etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
  • Dönmez, P. (2018). The effect of using realistic mathematics education on the 7th Grade students’ mathematical (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Eade, F. & Dickinson, P. (2006). Exploring realistic mathematics education in English schools. Proceedings of the 30th Conference of the International Group for the Psychology of Mathematics Education, 3, 1-8.
  • Ercan, Ö. (2008). Çoklu zekâ kuramına dayalı öğretim etkinliklerinin 8. sınıf öğrencilerinin matematik dersi “permütasyon ve olasılık” ünitesindeki akademik başarılarına etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Erdoğan, H. (2018). Gerçekçi matematik eğitimine dayalı matematik öğretiminin akademik başarı, kalıcılık ve yansıtıcı düşünme becerisine etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
  • Fauzan, A. (2002). Applying realistic mathematics education in teaching geometry in Indonesian primary schools (Published doctoral thesis). University of Twente.
  • Fauzan, A., Slettenhaar, D. & Plomp, T. (2002). Traditional mathematics education vs. realistic mathematics education: Hoping for changes. Proceedings of the 3rd International Mathematics Education and Society Conference, 2-7 April 2002, Copenhagen, Denmark.
  • Freudenthal, H. (1977). Antwoord door Prof. Dr. H. Freudenthal na het verlenen van het eredoctoraat [Speech by Prof. H. Freudenthal upon being granted an honorary doctorate]. Euclides, 52, 336-338.
  • Freudenthal, H. (1991). Revisiting mathematics education: China lectures. Dordrecht: Kluwer Academic Publishers.
  • Fyhn, A. B. (2008). A climbing class’ reinvention of angles. Educational Studies in Mathematics, 67 (1), 19-35.
  • Gall, M. D., Gall, J. P. & Borg, W. R. (2007). Educational research an introduction (8th Edition). USA: Longman Publisher.
  • Gelibolu, M. F. (2008). Gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımıyla geliştirilen bilgisayar destekli mantık öğretimi materyallerinin 9. sınıf matematik dersinde uygulanmasının değerlendirilmesi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Gözkaya, Ş. (2015). Gerçekçi matematik eğitimi destekli öğretim yönteminin 7. sınıf oran-orantı konularının öğretiminde öğrenci başarısına ve öğrenmenin kalıcılığına etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Erciyes Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
  • Gravemeijer, K. (1999). How emergent models may foster the constitution of formal mathematics. Mahematical Thinking and Learning, 1 (2), 155-177.
  • Gravemeijer, K. & Doorman, M. (1999). Context problems in realistic mathematics education: A calculus course as an example. Educational Studies in Mathematics, 39 (1-3), 111–129.
  • Green, S. & Salkind, N. (2005). Using SPSS for windows and Mackintosh: Analysing and understanding data (4th Edition). New Jersey: Pearson.
  • Gunter, B. (2002). The quantitative research process. In K. B. Jensen (Ed.). A handbook of media and communications research: Qualitative and quantitative research methodologies, 209-234. USA: Routledge.
  • Gürbüz, R. (2007). Olasılık konusunda geliştirilen materyallere dayalı öğretime ilişkin öğretmen ve öğrenci görüşleri, Kastamonu Eğitim Dergisi, 15 (1), 259-270.
  • Hadi, S. (2002). Effective teacher professional for the implementation of realistic mathematics education in Indonesia (Published doctoral thesis). Univesity of Twente.
  • Hirza, B., Kusumah, Y. S., Darhim, D. & Zulkardi, Z. (2014). Improving intuition skills with realistic mathematics education. Journal on Mathematics Education, 5 (1), 27-34.
  • Julie, H., Suwarsono S. & Juniati D. (2013). First cycle developing teaching materials for integers in grade four with realistic mathematics education. Journal Mathematics Education, 4 (2), 172-187.
  • Karataş, İ. (2008). Problem çözmeye dayalı öğrenme ortamının bilişsel ve duyuşsal öğrenmeye etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
  • Kaya, A. (2018). 9. sınıf öğrencilerine gerçekçi matematik eğitimi ile fonksiyon öğretimi: Bir eylem araştırması (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Boğaziçi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Kaylak, S. (2014). Gerçekçi matematik eğitimine dayalı ders etkinliklerinin öğrenci başarısına etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
  • Keijzer, R., Van Galen, F. & Oosterwaal, L. (2004). Reinvention revisited; learning and teaching decimals as example. Paper presented at ICME-10, 4-11 July 2004, Kopenhagen, Denmark.
  • King, G. Keohane, R. O. & Verba, S. (1994). Designing social inquiry: Scientific inference in qualitative research. USA: Princeton university press.
  • Klein, A. S., Beishuizen, M. & Treffers, A. (1998). The empty number line in dutch second grades: Realistic versus gradual program design. Journal for Research in Mathematics Education, 29 (4), 443-464.
  • Korkmaz, E. (2017). Dönüşüm geometrisi konularının gerçekçi matematik eğitimi (GME) etkinlikleriyle işlenmesinin öğrenci başarısına ve matematik tutumuna etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
  • Korthagen, F. & Russell, T. (1999). Building teacher education on what we know about teacher development. [Çevrim-içi: https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED431717.pdf], Erişim tarihi: 29.04.2018.
  • Kurt, E. S. (2015). Gerçekçi matematik eğitimin uzunluk ölçme konusunda başarı ve kalıcılığa etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
  • Kwon, O. N. (2002). Conceptualizing the realistic mathematics education approach in the teaching and learning of ordinary differential equations. [Çevrim-içi: http://users.math.uoc.gr/~ictm2/Proceedings/invKwo.pdf], Erişim tarihi: 29.04.2018.
  • Lincoln, Y. S. & Guba, E. G. (1985). Naturalistic inquiry. California: Sage Publications.
  • Linn, J. E. & Gronlund, M. A. (1995). Measurement and evaluation in teaching (7th Edition). New Jersey: Prentice-Hall Inc.
  • Marija, K., Lidija, M. & Simona, T. (2000). Development of intervention program in mathematics in regular classes for children with low early mathematical competence. International Special Education Congress 2000, 24-28 July 2000, University of Manchester, Manchester, England.
  • Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2018). Ortaöğretim matematik dersi (9, 10, 11 ve 12. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
  • Merriam, S. B. (2015). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber. (S. Turan, Çev. Ed.). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook (2th Edition). California: Sage Publications.
  • Nama-Aydın, G. (2014). Gerçekçi matematik eğitiminin ilkokul 3. sınıf öğrencilerine kesirlerin öğretiminde başarıya, kalıcılığa ve tutuma etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
  • Özdemir, E. ve Üzel, D. (2011). Gerçekçi matematik eğitiminin öğrenci başarısına etkisi ve öğretime yönelik öğrenci görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40 (40), 332-343.
  • Özdemir, H. (2015). Gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımının ortaöğretim 9. sınıf kümeler ünitesi öğretiminde öğrenci başarısına etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Palinussa, A. L. (2013). Students’ critical mathematical thinking skills and character: Experiments for junior high school students’ through realistic mathematics education culture-based. Journal on Mathematics Education, 4 (1), 75-94.
  • Savaş, E., Taş, S. ve Duru, A. (2010). Matematikte öğrenci başarısını etkileyen faktörler. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11 (1), 113–132.
  • Searle, J. & Barmby, P. (2012). Evaluation report on the realistic mathematics evaluation pilot project. [Çevrim-içi: http://mei.org.uk/files/pdf/RME_Evaluation_final_report.pdf], Erişim tarihi: 25.03.2018.
  • Sezer, N. (2013). İstatistiğin temel kavramlarının probleme dayalı öğrenme yaklaşımıyla öğretimi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bursa.
  • Sharp, J. & Adams, B. (2002). Children’s constructions of knowledge for fraction division after solving realistic problems. The Journal of Educational Research, 95 (6), 333-347.
  • Smith, P. K. & Pellegrini, A. D. (Eds.). (2000). Psychology of education. London: RoutledgeFalmer 11New Fetter Lane.
  • Taş, T. E. (2018). Gerçekçi matematik eğitimi destekli öğretim yönteminin ilköğretim 6. sınıf öğrencilerinin matematik başarılarına ve tutumlarına etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Tavşancıl, E. (2006). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi (3. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Treffers, A. (1987). Three dimensions. A model of goal and theory description in mathematics instruction-the Wiskobas Project. Dordrecht: Reidel Publishing Company.
  • Uygur, S. (2012). 6. sınıf kesirlerle çarpma ve bölme işlemlerinin öğretiminde gerçekçi matematik eğitiminin öğrenci başarısına etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Üzel, D. (2007). Gerçekçi matematik eğitimi (RME) destekli eğitimin ilköğretim 7. sınıf matematik öğretiminde öğrenci başarısına etkisi (Yayımlanmış doktora tezi). Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.
  • Van Den Heuvel-Panhuizen, M. (2001). Mathematics education in the Netherlands. In J. Anghileri (Ed.). Principles and practice in arithmetic teaching, 49-63. Buckingham/Philadelphia: Open University Press.
  • Van Den Heuvel-Panheuizen, M. (2003). The didactical use of models in realistic mathematics education: An example from a longitudinal trajectory on percentage. Educational Studies in Mathematics, 54 (1), 9-35.
  • Van Der Kooij, H. (2001). Algebra: A tool for solving problems. Proceedings of 2001 The Netherlands and Taiwan Conference on Mathematics Education, 19–23 November 2001, Taipei, Taiwan.
  • Van Reenwijk, M. (2001). From informal to formal, progressive fomalization: an example on “solving systems of equations”. [Çevrim-içi: http://www.fi.uu.nl/publicaties/literatuur/4465.pdf], Erişim tarihi: 29.04.2018.
  • Verschaffel, L. & De Corte, E. (1997). Teaching realistic mathematical modeling in the elementary school a teaching experiment with fifth graders. Journal for Research in Mathematics Education, 28 (5), 577-601.
  • Webb, D. C., Van Der Kooji, H. & Geist, M. R. (2011). Design research in the Netherlands: Introducing logarithms using realistic mathematics education. Journal of Mathematics Education at Teachers College, 2 (1), 47-52.
  • Widjaja, Y. B. & Heck, A. (2003). How a realistic mathematics education approach and microcomputer-based laboratory worked in lessons on graphing at an ındonesian junior high school. Journal of Scince and Mathematics Education in Southeast Asia, 26 (2), 1-51.
  • Wubbels, T., Korthagen, F. & Broekman, H. (1997). Preparing teachers for realistic mathematics education. Educational Studies In Mathematics, 32 (1), 1-28.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (10. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yüksel-Şahin, F. (2004) Ortaöğretim öğrencilerinin ve üniversite öğrencilerinin matematik korku düzeyleri. Eğitim Bilimleri ve Uygulama Dergisi, 3 (5), 57-74.
  • Zulkardi, N., Van Den Akker, J. & De Lange, J. (2002). Designing, evaluating and implementing an innovative learning environment for supporting mathematics education reform in Indonesia: The CASCADE-IMEI Study. Proceedings of the 3rd International Mathematics Education and Society Conference, 2-7 April 2002, Copenhagen, Denmark.

The Effect of Realistic Mathematics Education on Student Achievement in Data, Counting and Probability Teaching and Student Opinions towards Instruction

Year 2019, Volume: 6 Issue: 3, 79 - 107, 30.09.2019

Abstract

The aim of this study is to
examine the effect of Realistic Mathematics Education (RME) approach based
teaching method on student achievement in teaching 10th class “Data, Counting
and Probability” unit and to reveal student opinions about this approach based
teaching method. In this research, descriptive design, which is one of the
mixed research methods, was used. Pretest-posttest control group semi-experimental
desing was used in the quantitative phase of the research. RME approach based
teaching method was applied to the students in the experimental group, while
the control group was based on the traditional approach based teaching method
(lecture and question-answer). Case study model was used in the qualitative
phase of the research. The study was carried out with 60 students studying in
the 10th grade of a high school in the district of Gevaş in the province of Van
in the fall semester of 2018-2019 academic year. Data collection tools; in
order to measure students’ success in both groups “Data, Counting and
Probability Achievement Test” (pre-test and post-test) and semi-structured
interview form was applied to determine students’ opinions in the experimental
group. The pilot application of the achievement test was carried out with 93
students in 9th and 11th grade. The cronbach alpha reliability coefficient was
found to be .87. In the analysis of quantitative data, independent samples
t-test and paired samples t-test were used. The results were evaluated
according to p = .01 significance level. Content analysis method was used to in
the analyze of data obtained from the interview form. As a result, it was
observed that the teaching method based on RME approach was more effective in
student achievement than the traditional approach based teaching method. At the
same time, it was determined that students’ expressed positive opinions about
the teaching method based on the RME approach. Therefore, the use of RME
approach can be extended by providing in-service training to teachers, and the
effect of the RME approach based teaching method on the teaching of other
subjects in the mathematics curriculum can be examined.

References

  • Akkaya, R. ve Durmuş, S. (2006). İlköğretim 6-8. sınıflarda cebir öğrenme alanındaki kavram yanılgıları. Hacettepe Üniversitesi Dergisi, 31 (31), 1-2.
  • Akyüz, M. C. (2010). Gerçekçi matematik eğitimi (RME) yönteminin ortaöğretim 12. sınıf matematik (integral ünitesi) öğretiminde öğrenci başarısına etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Van.
  • Altun, M. (2010). İlköğretim ikinci kademede (6, 7 ve 8. sınıflarda) matematik öğretimi (7. Baskı). İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Altun, M. (2015). Liselerde matematik öğretimi (8. Baskı). Bursa: Alfa Aktüel Yayınları.
  • Altun, M. ve Memnun, D. S. (2008). Matematik öğretmeni adaylarının rutin olan matematiksel problemleri çözme becerileri ve bu konudaki düşünceleri. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 4 (2), 213-238.
  • Arseven, A ve Yağcı, E. (2010). The effects of realistics mathematics education on cognitive and affective learning outputs. Middle-East Journal of Scientific Research, 6 (6), 661-663.
  • Aydın-Ünal, Z. (2008). Gerçekçi matematik eğitiminin ilköğretim 7. sınıf öğrencilerinin başarılarına ve matematiğe karşı tutumlarına etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Bıldırcın, V. (2012). Gerçekçi matematik eğitimi (GME) yaklaşımının uzunluk alan ve hacim kavramlarının öğretimine etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yozgat.
  • Boswinkel, N. & Moerlands, F.J. (2000). Counting on the RekenNet. 9th International Congress on Mathematical Education (ICME), 30-6 August 2000, Makuhari. Japan.
  • Büyükikiz-Kütküt, H. (2017). Gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımının ortaokul matematik derslerinde kullanımının incelenmesi ve öğrenci başarısına etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (24. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Büyüköztürk, S., Kılıç-Çakmak. E., Akgün, O. E., Karadeniz, S. ve Demirel, F. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (22.Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Can, A. (2016). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi (4. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Can, M. (2012). İlköğretim 3. sınıflarda ölçme konusunda gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımının öğrenci başarısına ve öğrenmenin kalıcılığına etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
  • Can, Ö. S., İşleyen, T. ve Küçük-Demir, B. (2017). Argümantasyon tabanlı bilim öğrenme yaklaşımının olasılık öğretimi üzerine etkisi. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 12 (24), 559-572.
  • Cansız, Ş. (2015). Gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımının öğrencilerin matematik başarısına ve yaratıcı düşünme becerilerine etkisi (Yayımlanmış doktora tezi). Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Cihan, E. (2017). Gerçekçi matematik eğitiminin olasılık ve istatistik öğrenme alanlarına ilişkin akademik başarı, motivasyon ve kalıcılık üzerindeki etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Crocker, L. & Algina, J. (1986). Introduction to classical and modern test theory. Fort Worth: Holt, Rinehart and Winston Inc.
  • Çakır, P. (2013). Gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımının ilköğretim 4. sınıf öğrencilerinin erişilerine ve motivasyonlarına etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Çelik, A. (2016). Koniklerin gerçekçi matematik eğitim yaklaşımı ile öğretimi üzerine bir araştırma (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Bilecik.
  • Çetin, R. (2018). Ortaokul altıncı sınıf tam sayılar konusunda uygulanan gerçekçi matematik eğitiminin öğrencilerin motivasyonlarına etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kahramanmaraş.
  • De Lange, J. (1995). Assesment: No change without problems. In T. A. Romberg (Ed.). Reform in school mathematics and authentic assessment, 87-172. NY: Sunny Press.
  • Demir, G. (2017). Gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımının meslek lisesi öğrencilerinin matematik kaygısına, matematik özyeterlik algısına ve başarısına etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
  • Dönmez, P. (2018). The effect of using realistic mathematics education on the 7th Grade students’ mathematical (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Eade, F. & Dickinson, P. (2006). Exploring realistic mathematics education in English schools. Proceedings of the 30th Conference of the International Group for the Psychology of Mathematics Education, 3, 1-8.
  • Ercan, Ö. (2008). Çoklu zekâ kuramına dayalı öğretim etkinliklerinin 8. sınıf öğrencilerinin matematik dersi “permütasyon ve olasılık” ünitesindeki akademik başarılarına etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Erdoğan, H. (2018). Gerçekçi matematik eğitimine dayalı matematik öğretiminin akademik başarı, kalıcılık ve yansıtıcı düşünme becerisine etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
  • Fauzan, A. (2002). Applying realistic mathematics education in teaching geometry in Indonesian primary schools (Published doctoral thesis). University of Twente.
  • Fauzan, A., Slettenhaar, D. & Plomp, T. (2002). Traditional mathematics education vs. realistic mathematics education: Hoping for changes. Proceedings of the 3rd International Mathematics Education and Society Conference, 2-7 April 2002, Copenhagen, Denmark.
  • Freudenthal, H. (1977). Antwoord door Prof. Dr. H. Freudenthal na het verlenen van het eredoctoraat [Speech by Prof. H. Freudenthal upon being granted an honorary doctorate]. Euclides, 52, 336-338.
  • Freudenthal, H. (1991). Revisiting mathematics education: China lectures. Dordrecht: Kluwer Academic Publishers.
  • Fyhn, A. B. (2008). A climbing class’ reinvention of angles. Educational Studies in Mathematics, 67 (1), 19-35.
  • Gall, M. D., Gall, J. P. & Borg, W. R. (2007). Educational research an introduction (8th Edition). USA: Longman Publisher.
  • Gelibolu, M. F. (2008). Gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımıyla geliştirilen bilgisayar destekli mantık öğretimi materyallerinin 9. sınıf matematik dersinde uygulanmasının değerlendirilmesi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Gözkaya, Ş. (2015). Gerçekçi matematik eğitimi destekli öğretim yönteminin 7. sınıf oran-orantı konularının öğretiminde öğrenci başarısına ve öğrenmenin kalıcılığına etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Erciyes Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
  • Gravemeijer, K. (1999). How emergent models may foster the constitution of formal mathematics. Mahematical Thinking and Learning, 1 (2), 155-177.
  • Gravemeijer, K. & Doorman, M. (1999). Context problems in realistic mathematics education: A calculus course as an example. Educational Studies in Mathematics, 39 (1-3), 111–129.
  • Green, S. & Salkind, N. (2005). Using SPSS for windows and Mackintosh: Analysing and understanding data (4th Edition). New Jersey: Pearson.
  • Gunter, B. (2002). The quantitative research process. In K. B. Jensen (Ed.). A handbook of media and communications research: Qualitative and quantitative research methodologies, 209-234. USA: Routledge.
  • Gürbüz, R. (2007). Olasılık konusunda geliştirilen materyallere dayalı öğretime ilişkin öğretmen ve öğrenci görüşleri, Kastamonu Eğitim Dergisi, 15 (1), 259-270.
  • Hadi, S. (2002). Effective teacher professional for the implementation of realistic mathematics education in Indonesia (Published doctoral thesis). Univesity of Twente.
  • Hirza, B., Kusumah, Y. S., Darhim, D. & Zulkardi, Z. (2014). Improving intuition skills with realistic mathematics education. Journal on Mathematics Education, 5 (1), 27-34.
  • Julie, H., Suwarsono S. & Juniati D. (2013). First cycle developing teaching materials for integers in grade four with realistic mathematics education. Journal Mathematics Education, 4 (2), 172-187.
  • Karataş, İ. (2008). Problem çözmeye dayalı öğrenme ortamının bilişsel ve duyuşsal öğrenmeye etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
  • Kaya, A. (2018). 9. sınıf öğrencilerine gerçekçi matematik eğitimi ile fonksiyon öğretimi: Bir eylem araştırması (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Boğaziçi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Kaylak, S. (2014). Gerçekçi matematik eğitimine dayalı ders etkinliklerinin öğrenci başarısına etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
  • Keijzer, R., Van Galen, F. & Oosterwaal, L. (2004). Reinvention revisited; learning and teaching decimals as example. Paper presented at ICME-10, 4-11 July 2004, Kopenhagen, Denmark.
  • King, G. Keohane, R. O. & Verba, S. (1994). Designing social inquiry: Scientific inference in qualitative research. USA: Princeton university press.
  • Klein, A. S., Beishuizen, M. & Treffers, A. (1998). The empty number line in dutch second grades: Realistic versus gradual program design. Journal for Research in Mathematics Education, 29 (4), 443-464.
  • Korkmaz, E. (2017). Dönüşüm geometrisi konularının gerçekçi matematik eğitimi (GME) etkinlikleriyle işlenmesinin öğrenci başarısına ve matematik tutumuna etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
  • Korthagen, F. & Russell, T. (1999). Building teacher education on what we know about teacher development. [Çevrim-içi: https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED431717.pdf], Erişim tarihi: 29.04.2018.
  • Kurt, E. S. (2015). Gerçekçi matematik eğitimin uzunluk ölçme konusunda başarı ve kalıcılığa etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
  • Kwon, O. N. (2002). Conceptualizing the realistic mathematics education approach in the teaching and learning of ordinary differential equations. [Çevrim-içi: http://users.math.uoc.gr/~ictm2/Proceedings/invKwo.pdf], Erişim tarihi: 29.04.2018.
  • Lincoln, Y. S. & Guba, E. G. (1985). Naturalistic inquiry. California: Sage Publications.
  • Linn, J. E. & Gronlund, M. A. (1995). Measurement and evaluation in teaching (7th Edition). New Jersey: Prentice-Hall Inc.
  • Marija, K., Lidija, M. & Simona, T. (2000). Development of intervention program in mathematics in regular classes for children with low early mathematical competence. International Special Education Congress 2000, 24-28 July 2000, University of Manchester, Manchester, England.
  • Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2018). Ortaöğretim matematik dersi (9, 10, 11 ve 12. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
  • Merriam, S. B. (2015). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber. (S. Turan, Çev. Ed.). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook (2th Edition). California: Sage Publications.
  • Nama-Aydın, G. (2014). Gerçekçi matematik eğitiminin ilkokul 3. sınıf öğrencilerine kesirlerin öğretiminde başarıya, kalıcılığa ve tutuma etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
  • Özdemir, E. ve Üzel, D. (2011). Gerçekçi matematik eğitiminin öğrenci başarısına etkisi ve öğretime yönelik öğrenci görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40 (40), 332-343.
  • Özdemir, H. (2015). Gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımının ortaöğretim 9. sınıf kümeler ünitesi öğretiminde öğrenci başarısına etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Palinussa, A. L. (2013). Students’ critical mathematical thinking skills and character: Experiments for junior high school students’ through realistic mathematics education culture-based. Journal on Mathematics Education, 4 (1), 75-94.
  • Savaş, E., Taş, S. ve Duru, A. (2010). Matematikte öğrenci başarısını etkileyen faktörler. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11 (1), 113–132.
  • Searle, J. & Barmby, P. (2012). Evaluation report on the realistic mathematics evaluation pilot project. [Çevrim-içi: http://mei.org.uk/files/pdf/RME_Evaluation_final_report.pdf], Erişim tarihi: 25.03.2018.
  • Sezer, N. (2013). İstatistiğin temel kavramlarının probleme dayalı öğrenme yaklaşımıyla öğretimi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bursa.
  • Sharp, J. & Adams, B. (2002). Children’s constructions of knowledge for fraction division after solving realistic problems. The Journal of Educational Research, 95 (6), 333-347.
  • Smith, P. K. & Pellegrini, A. D. (Eds.). (2000). Psychology of education. London: RoutledgeFalmer 11New Fetter Lane.
  • Taş, T. E. (2018). Gerçekçi matematik eğitimi destekli öğretim yönteminin ilköğretim 6. sınıf öğrencilerinin matematik başarılarına ve tutumlarına etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Tavşancıl, E. (2006). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi (3. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Treffers, A. (1987). Three dimensions. A model of goal and theory description in mathematics instruction-the Wiskobas Project. Dordrecht: Reidel Publishing Company.
  • Uygur, S. (2012). 6. sınıf kesirlerle çarpma ve bölme işlemlerinin öğretiminde gerçekçi matematik eğitiminin öğrenci başarısına etkisi (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Üzel, D. (2007). Gerçekçi matematik eğitimi (RME) destekli eğitimin ilköğretim 7. sınıf matematik öğretiminde öğrenci başarısına etkisi (Yayımlanmış doktora tezi). Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.
  • Van Den Heuvel-Panhuizen, M. (2001). Mathematics education in the Netherlands. In J. Anghileri (Ed.). Principles and practice in arithmetic teaching, 49-63. Buckingham/Philadelphia: Open University Press.
  • Van Den Heuvel-Panheuizen, M. (2003). The didactical use of models in realistic mathematics education: An example from a longitudinal trajectory on percentage. Educational Studies in Mathematics, 54 (1), 9-35.
  • Van Der Kooij, H. (2001). Algebra: A tool for solving problems. Proceedings of 2001 The Netherlands and Taiwan Conference on Mathematics Education, 19–23 November 2001, Taipei, Taiwan.
  • Van Reenwijk, M. (2001). From informal to formal, progressive fomalization: an example on “solving systems of equations”. [Çevrim-içi: http://www.fi.uu.nl/publicaties/literatuur/4465.pdf], Erişim tarihi: 29.04.2018.
  • Verschaffel, L. & De Corte, E. (1997). Teaching realistic mathematical modeling in the elementary school a teaching experiment with fifth graders. Journal for Research in Mathematics Education, 28 (5), 577-601.
  • Webb, D. C., Van Der Kooji, H. & Geist, M. R. (2011). Design research in the Netherlands: Introducing logarithms using realistic mathematics education. Journal of Mathematics Education at Teachers College, 2 (1), 47-52.
  • Widjaja, Y. B. & Heck, A. (2003). How a realistic mathematics education approach and microcomputer-based laboratory worked in lessons on graphing at an ındonesian junior high school. Journal of Scince and Mathematics Education in Southeast Asia, 26 (2), 1-51.
  • Wubbels, T., Korthagen, F. & Broekman, H. (1997). Preparing teachers for realistic mathematics education. Educational Studies In Mathematics, 32 (1), 1-28.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (10. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yüksel-Şahin, F. (2004) Ortaöğretim öğrencilerinin ve üniversite öğrencilerinin matematik korku düzeyleri. Eğitim Bilimleri ve Uygulama Dergisi, 3 (5), 57-74.
  • Zulkardi, N., Van Den Akker, J. & De Lange, J. (2002). Designing, evaluating and implementing an innovative learning environment for supporting mathematics education reform in Indonesia: The CASCADE-IMEI Study. Proceedings of the 3rd International Mathematics Education and Society Conference, 2-7 April 2002, Copenhagen, Denmark.
There are 84 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Applied Mathematics
Journal Section Research Article
Authors

Mehmet Ata Okuyucu 0000-0002-7291-9513

Tunay Bilgin This is me 0000-0002-5396-6429

Publication Date September 30, 2019
Published in Issue Year 2019 Volume: 6 Issue: 3

Cite

APA Okuyucu, M. A., & Bilgin, T. (2019). Gerçekçi Matematik Eğitiminin Veri, Sayma ve Olasılık Öğretiminde Öğrenci Başarısına Etkisi ve Öğretime Yönelik Öğrenci Görüşleri. International Journal of Educational Studies in Mathematics, 6(3), 79-107.