Penitence in Terms of Tax Law and Criminal Law Norms: Problems-Approaches-Solution Proposal

Year 2016, , 146 - 167, 26.12.2016

Burçin Bozdoğanoğlu

https://doi.org/10.30927/ijpf.319885

Cited By: 2

Abstract

In our country, despite basis of statement is accepted, determination of reported basis of assessment could be done by tax audition. Located in Tax Law Article 371 penitence and rectification provides the ability to resolve disputes to taxpayer at the administrative stage providing certain conditions, on taxes based on declaration. According to Article 359 of Tax Law, based on the conditions mentioned in Article 371 of the law states with penitence about the status of the penitence to the relevant authorities it is started whether the application of criminal smuggling. So, “payment” condition in Article 371 which is currently taken a place among the conditions to benefit from located penitence institution and tax loss that prevents withdrawal penalty, the issue is not the punishment of trafficking in terms of the current is still in the case of a subject that cannot be agreed upon. However the fate of specified period of time for penitence institute existence of force majeure is controversial issue. In this context; the processing of tax evasion rather than tax loss without penitence institution evaluation of the implementation of equality in taxation. Results can occur within the framework of the provisions on the grounds penitence tax declarations which are not accepted for the reason of given without tax loss rather than a move to focus on the value of properties. In our study, these issues are evaluated, based on tax law and criminal law norms and offers opinions and suggestions for issues raised.

Keywords

Penitence, Tax Loss, Tax Evasion

Vergi Hukuku ve Ceza Hukuku Normları Açısından Pişmanlık: Sorunlar-Yaklaşımlar-Çözüm Önerileri

Abstract

Ülkemizde beyan esasına dayalı bir vergileme
sistemi benimsenmiş olmakla birlikte, bildirilen matrahın gerçeğe uygunluğu
vergi incelemesi yoluyla yapılabilmektedir. Vergi Usul Kanunun 371. maddesinde
yer alan pişmanlık ve ıslah müessesi, beyana dayalı vergilerde mükellefin
durumunu bazı koşulların sağlanması kaydıyla uyuşmazlıkların idari aşamada
çözümleme olanağı sağlamaktadır.

Vergi Usul Kanunun 359. maddesine göre,
anılan kanunun 371. maddesindeki koşullara uygun olarak durumu ilgili makamlara
pişmanlık dilekçesi ile bildirenler hakkında, kaçakçılık cezasının
uygulanmayacağı belirtilmiştir. Dolayısıyla 371. maddede yer alan pişmanlık
müessesinden yararlanma koşulları arasında yer alan ve vergi ziyaı cezası
kesilmesini engelleyen “ödeme” koşulunun, kaçakçılık cezası açısından geçerli
olup olmadığı konusu, halen üzerinde uzlaşılamayan bir konu durumundadır. Yine,
mücbir sebeplerin var olması halinde pişmanlık müessesi için belirlenmiş
sürelerin akıbeti de tartışmalı bir husustur.

Bu çerçevede; vergi ziyaı olmaksızın
kaçakçılık fiillerinin işlenmesi durumunda pişmanlık müessesinin
uygulanmamasının vergilemede eşitlik açısından değerlendirilmesi, matrahsız
verilen beyannamelerin vergi ziyaına sebebiyet verilmediği gerekçesiyle pişmanlık
hükümleri çerçevesinde kabul edilmemesinin ortaya çıkarabileceği sonuçlar da
üzerinde durulmaya değer özellikler taşımaktadır.

Çalışmamızda,
bu konular vergi hukuku ve ceza hukuku normları dikkate alınarak
değerlendirilmekte ve ortaya konulan sorunlara yönelik görüş ve önerilerde
bulunulmaktadır.

Keywords

Pişmanlık, Vergi Ziyaı, Vergi Kaçakçılığı

References

• Demirci, A. (2009). “Pişmanlık ve Islah Uygulamasında Yaşanan Sorunlar”, Vergi Dünyası, No: 3(331), ss.156-162.
• Doğrusöz, E. (2003). “Pişmanlık ve Islah Müessesesi- Mücbir Sebep Kavramı İlişkisi”, Yaklaşım Dergisi, No: 11(123), ss.218-223.
• Donay, S. (2008). Ceza Mahkemesinde Yargılanan Vergi Suçları, İstanbul: Beta Yayınları.
• Dönmez, R. (2009). Teoride ve Uygulamada Vergi Afları, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
• Edizdoğan, N. & Taş, M. &Çelikkaya, A., (2007).Vergi Ceza ve Yargılama Hukuku, Bursa: Ekin Basın Yayın Dağıtım.
• Erman, S. (1988). Vergi Suçları, İstanbul: İ.Ü. Fen Fakültesi Döner Sermaye İşletmesi Prof. Dr. Nazım Terzioğlu Basım Atölyesi.
• Erol, A. (2012). “Pişmanlık ve Islah-III”, Yaklaşım Dergisi, No: 20 (239),ss.31-34.
• Erol, A. (2013). “Pişmanlık ve Islah-V”, Yaklaşım Dergisi, No: 21 (241),ss.17-19
• Karakoç, Y. (1997). Türk Vergi Ceza Hukukunda Pişmanlık ve Islah, 2. Baskı, İzmir: DEÜ Hukuk Fakültesi Döner Sermaye İşletmesi Yayın No:76.
• Karakoç, Y. (2007). Genel Vergi Hukuku, Genişletilmiş 4. Bası, Ankara: Yetkin Yayınları.
• Kızılot, Ş. & Kızılot, Z. (2010).Kaçakçılık Suçları ve Naylon Fatura İhtilafları, 3. Baskı, Ankara: Yaklaşım Yayıncılık.
• Kocahanoğlu, O.S. (1985). “Vergi Hukukunda Pişmanlık Nedir?”, İktisat ve Maliye Dergisi, C.XXXII (7), ss.4-10.
• Mutlu, E. (2015). “Pişmanlık ve Islah Müessesinde Kendiliğinden Haber Verme, İhbar ve İncelemeye Başlanması”, E-Yaklaşım, No: 23 (269), ss. 226-231, www.yaklasim.com, (20.11.2015)
• Şenyüz, D. (2015). Vergi Ceza Hukuku, 8.Baskı, Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
• Somuncu, A. & Değirmendereli, A. (2015). Türk ve Alman Vergi Hukukunda Pişmanlık, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Taş, M. (1997). “Mücbir Sebepler Dava Açma Süresini Etkiler mi?”, Yaklaşım Dergisi, 5 (53), ss.156-157.
• Yaşin, M. (2010). “Vergi Ziyaına Sebebiyet Vermeyen Kaçakçılık Suçlarında Pişmanlık Müessesinden Yararlanılabilir mi?”, Yaklaşım Dergisi, 18 (206), ss.203-208, www.yaklasim.com, (21.11,2015).
• Yerlikaya, G.K. (2012). “Türk Vergi Hukukunda Mücbir Sebep Halinin Dava ve Temyiz Süresini Durdurup Durdurmayacağı Sorunu”, Yalova Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, No:1 (1), ss.43-56
• Yıldırım, Z. (2013). Vergi Ceza Hukukunda Pişmanlık ve Islah, Ankara: Adalet Yayınevi.