Bu çalışma, İzlanda'nın geleneksel mimari mirasını oluşturan çim evleri odağında, vernaküler mimari anlayışını, doğal çevre ile uyumlu yapı üretim biçimlerini, coğrafi ve iklimsel koşullarla ilişkisini, tarihsel gelişimini incelemektedir. İzlanda'nın sert iklimi, sınırlı doğal kaynakları ve coğrafi izolasyonu, yerel halkın bin yılı aşkın süredir kendi ihtiyaçlarına uygun, yerel malzemelerle şekillenen özgün barınma çözümleri geliştirmesine neden olmuştur. Bu bağlamda çim evler, vernaküler mimarinin karakteristik özelliklerini taşıyan, doğaya duyarlı, sürdürülebilir ve kültürel belleği yansıtan yapılar olarak değerlendirilmektedir. İzlanda Turba evlerinin yapısal özellikleri, inşa teknikleri, malzeme kullanımı, mekânsal organizasyonu ve günümüzdeki korunma durumu detaylı şekilde analiz edilmiştir. Ayrıca geçmişte çevresel zorunluluklarla gelişen çim kaplı çatıların, günümüzde yeşil çatı sistemleri adıyla modern mimarlıkta yeniden yorumlandığına ve ekolojik, enerji verimli tasarımların bir parçası hâline geldiğine dikkat çekilmiştir. Bu çerçevede, İzlanda örneği üzerinden vernaküler mimarinin çağdaş sürdürülebilir mimarlık anlayışıyla kurduğu ilişki değerlendirilmiştir.
This study focuses on the turf houses of Iceland, which constitute the country's traditional architectural heritage, examining the vernacular architectural approach, construction methods harmonious with the natural environment, their relationship with geographical and climatic conditions, and their historical development. Iceland's harsh climate, limited natural resources, and geographical isolation have led the local population to develop unique shelter solutions shaped by local materials and tailored to their needs for over a millennium. In this context, turf houses are regarded as structures that embody the characteristic features of vernacular architecture, being naturesensitive, sustainable, and reflective of cultural memory. The structural characteristics, construction techniques, material usage, spatial organization, and current preservation status of Icelandic turf houses are analyzed in detail. Furthermore, it is highlighted that the turfcovered roofs, originally developed out of environmental necessity, are now reinterpreted in modern architecture as green roof systems and have become part of ecological and energyefficient design practices. Within this framework, the relationship between vernacular architecture and contemporary sustainable architectural understanding is evaluated through the Icelandic example.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Sociology (Other) |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | October 1, 2025 |
Submission Date | August 13, 2025 |
Acceptance Date | September 19, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Volume: 9 Issue: 2 |