Teaching Turkish to non-native speakers within the context of Turkish Armed Forces practices

Year 2017, Volume: 3 Issue: 1, 171 - 183, 03.01.2017

Ali Taştekin

https://doi.org/10.24289/ijsser.283596

Abstract

The historical process of Turkish Armed Forces’ activities concerning teaching Turkish to foreigners has not yet been completely identified. However, the first known Turkish language education given to Guest Military Personnel after the foundation of Turkish Republic was recorded in the enactment signed by Ghazi Mustafa Kemal on 24 April 1933 and issued 14234 on “the admittance decree regarding the Saudi Arabia Government’s wish to send students to “Türkiye Harp ve Tayyare Mektepleri” (Turkish Schools of War and Aviation) and this is acknowledged as the beginning of this practice. It was observed that in this Teaching Turkish to Non-Native Speakers activity performed by Turkish Armed Forces, “Eclectic Method” was applied and four language skills (reading, writing, comprehension, speaking) were allocated an adequate amount of time and the same amount of importance within the bounds of possibility while teaching Turkish. In order to make this exemplary practice of Turkish Armed Forces known in the science world, it would be beneficial to include topics such as “Teaching Turkish for Professional Purposes” and “Teaching Turkish to non-native adults for specific purposes,” etc. in national and international workshops. There are certain relative problems in teaching Guest Military Personnel Turkish as a foreign language. It was determined that these problems were tried to be solved by means of additional precautions and that selecting the trainees from abroad according to TAS exams first applied in 2005 has had a positive contribution to the quality of Türkçe Tekâmül Kursu (Turkish Improvement Course). Precautions must be taken in order to increase the number of experimental research made to identify the problems encountered in teaching Turkish to foreigners. Training programs must be prepared by experts and Turkish Armed Forces staff should also be included in research groups to be founded for the update of the program.

Keywords: Turkish language education, foreign language, Turkish Armed Forces, military personnel.

Türk Silahlı Kuvvetlerinin uygulamaları bağlamında anadili Türkçe olmayanlara Türkçe öğretimi

Abstract

Türk Silahlı Kuvvetlerinin yabancılara Türkçe öğretme faaliyetinin tarihi süreci henüz tam olarak tespit edilmemiştir. Ancak Türkiye Cumhuriyetinin kuruluşundan sonra bilinen ilk Misafir Askerî Personel (MAP)’e Türkçe eğitimi, “24 Nisan 1933 tarih ve 14234 sayılı, Gazi Mustafa Kemal imzalı kararnamede, Suudi Arabistan Hükümeti’nin “Türkiye Harp ve Tayyare Mektepleri”ne öğrenci göndermek istemesi üzerine alınan kabul kararı” ile başladığı kabul edilmektedir.

TSK’deki ATOTÖ etkinliğinde, “Seçmeci (Eklektik) Yöntem”in uygulandığı, Türkçenin öğretiminde, dört dil becerisine (okuma, yazma, anlama, konuşma) imkânlar ölçüsünde yeterli zaman ayrıldığı ve dört temel beceriye de aynı derecede önem verildiği gözlenmiştir. TSK’nin örnek uygulamalarından bilim dünyasının haberdar olmasını sağlamak maksadıyla, ulusal ve uluslararası çalıştaylara “Türkçenin mesleğe yönelik öğretimi”, “Ana dili Türkçe olmayan yetişkinlere belirli bir amaca yönelik Türkçe öğretimi” vb. konuların da dahil edilmesinin yararlı olacağı değerlendirilmektedir.

MAP’a Türkçenin yabancı dil olarak öğretilmesinde göreceli olarak kimi sorunlar mevcuttur. Bu sorunların alınan ilave tedbirlerle çözülmeye çalışıldığı, ilk defa 2005 yılında uygulanan TAS sınavlarına göre yurt dışından kursiyer seçiminin, Türkçe Tekâmül Kursunun kalitesine olumlu katkı sağladığı tespit edilmiştir.

Yabancılara Türkçe öğretimi konusunda yaşanan sıkıntıların tespiti için deneysel araştırmaların sayısının artırılmasına yönelik önlemler alınmalıdır. Öğretim programları uzman kişilerce hazırlanmalı ve güncellenecek program için kurulacak çalışma gruplarına TSK’den de personel dâhil edilmelidir.

Bu çalışma ile değişik yaş gruplarındaki askerî öğrencilere TSK’nin muhtelif eğitim ve öğretim kurumlarında yönetici ve Türkçe öğretmeni olarak verilen hizmetin 31 yıllık birikimi ve MAP’a Türkçe öğretiminin 11 yıllık deneyimi ışığında elde edilen sonuçların tespit edilmesi amaçlanmıştır.