SİYASAL İLETİŞİM ve SİYASAL PAZARLAMA PERSPEKTİFİNDEN 2013 KKTC ERKEN GENEL SEÇİMİ’NE KATILAN PARTİLERİN YÜRÜTTÜKLERİ SEÇİM KAMPANYALARI

Year 2014, Issue: 4, 49 - 81, 25.07.2014

Elif Asude Tunca Nurten Avtürk Koldaş

Abstract

Bu çalışmada siyasal iletişim ve siyasal pazarlama kavramları çerçevesinde Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde 28 Temmuz 2013’te yapılan Erken Genel Seçimi’ne katılan siyasal partilerin Ulusal Birlik Partisi UBP , Cumhuriyetçi Türk Partisi - Birleşik Güçler CTP-BG , Demokrat Parti - Ulusal Güçler DP-UG , Toplumcu Demokrasi Partisi TDP ve Birleşik Kıbrıs Partisi - Toplumsal Varoluş Güçleri BKP-TVG seçmenlere yönelik yürüttüğü seçim kampanyaları karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Çalışma çerçevesinde partilerin iletişim kampanyaları ve parti politikalarının seçmenlerin üzerindeki etkisi seçim sonuçlarının niceliği boyutuyla değerlendirilmiştir. Yani seçimlere katılan partilerin ve yürüttükleri seçim kampanyalarının genel bir durum değerlendirmesi yapılarak kampanyalarının etkisi ve başarısı, seçim sonuçlarından elde ettikleri yüzde ve meclisteki milletvekili sayılarıyla ve bir önceki genel seçimlerdeki yüzdeleriyle karşılaştırılarak ele alınmıştır. Bu genel amaç ve çerçeve açısından çalışmayı değerlendirdiğimizde, 2013 KKTC Erken Genel Seçimlerinde mücadelenin daha çok sağ iki parti arasında yoğunlaştığı ve umut vadeden, seçmene olumlu mesajlar gönderen, korku ve tehditten kaçınan partinin seçimlerden daha olumlu kazanımlarla çıktığı gözlemlenmiştir

Keywords

Siyasal İletişim, Siyasal Pazarlama, KKTC 2013 Erken Genel Seçimi, KKTC 2009 Genel Seçimi, UBP, CTP-BG, DP-UG, TDP, BKP-TVG.

References

• AZİZ, A. (2003). Siyasal İletişim. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• BAINES, P. (2002). “Pazarlama ve Politik Kampanya Hazırlıkları: Strateji Gelişimi için Bir Model”, Reklamverenler Derneği, Reklamcılık Vakfı ve Kalder’in işbir- liği ile İstanbul’da 15 Ekim 2002 tarihinde düzenlenen “Politik Reklama Yeni Bakışlar” toplantısında yapılan sunumdan (Derleyen ve Çeviren: Yrd. Doç. Dr. Gülfidan Barış) derlenmiştir.
• BALCI, Ş. (2003). “Politik Kampanyalarda İmaj Yönetimi: Genç Parti Örneği”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 9, s. 143-162.
• BALCI, Ş. (2007). Negatif Siyasal Reklamlarda İkna Edici Mesaj Stratejisi Olarak Kor- ku Çekiciliği Kullanımı, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 17, s. 73-106.
• BUTLER, P. & COLLINS, N. (1994). “Political Marketing: Structure and Process”, European Journal of Marketing, 28 (1), p. 19-34.
• DİVANOĞLU (USLU), S. (2008). “Seçim Kampanyalarında Siyasal Pazarlama Karma- sı Elemanlarının Yeri ve Önemi”, Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Aralık 2008, Cilt: 1, Sayı: 2, s. 105-118.
• ERZEN (ÜNAL), M. (2008). “Siyasi Liderler ve İmaj”, İstanbul Üniversitesi İletişim Fa- kültesi Dergisi, Sayı: 31, s. 65-81.
• GENÇ TV (2009). “İşte Siyasi Partilerin Seçim Hazırlıkları”. (04.01.2009). http://www. kibrisgenctv.com/haber/k21/649/Iste-Siyasi-Partilerin-Secim-Hazirliklari. html
• HARROP, M. (1990). “Political Marketing”, Parliamentary Affairs, vol. 43, 277-291.
• İSLAMOĞLU, A. H. (2002). Siyaset Pazarlaması Toplam Kalite Yaklaşımı, İstanbul: Beta Yayıncılık.
• KAVANAGH, D. (1996). “New Campaign Communications: Consequences for Poli- tical Parties”, Harvard International Journal of Press and Politics, vol. 1, no. 3, pp. 60- 76.
• KIBRIS POSTASI. (7 Temmuz 2013). Seçimde propaganda için rekor bütçe. http:// www.kibrispostasi.com/index.php/cat/35/news/109522/PageName/KIB- RIS_HABERLERI )
• LİMANLILAR, M. (1991). “Siyasal Pazarlama”, Pazarlama Dünyası Dergisi, (39): 29-39.
• LOCK A. & HARRIS P. (1996). “Political Marketing – vive la Difference”, European Journal of Marketing, (30) no.10-11: 21-31.
• MAAREK, P. J. (1995). Political Marketing and Communication. London: John Libbey & Co.
• MCQUAIL, D & WINDAHL S. (1993). Communication Models for The Study of Mass Communication. 2nd Edition. New York: Longman.
• MENSAH, K. (2007). “Kwame Nkrumah and Political Marketing: Locating Campaign Strategy in Modern Political Campaigning”, The Journal of Pan African Stu- dies, (1) no.8.
• OKUMUŞ, A. (2007). “Pazarlama Anlayışında Siyasal Pazarlamanın Yeri ve Pazar Ko- numlarına Göre Siyasi Partilerin Stratejik Analizi”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2007, (17): 157-172.
• SCAMMELL, M. (1999). “Political Marketing: Lessons from Political Science”, Politi- cal Studies, Vol.: 47, 718-739.
• TAN, A. (2002). Politik Pazarlama, İstanbul: Papatya Yayıncılık.
• TORUK, İ. (2008). “22 Temmuz 2007 Genel Seçimlerinde Siyasal Partilerin İnternet Sitelerine Bir Bakış”, Selçuk İletişim, Sayı: 19, s. 475 - 489
• UZTUĞ, F. (1999). Siyasal Marka Seçim Kampanyaları ve Aday İmajı, Ankara: Mediacat Yayınları.
• ÜNNÜ AYYILDIZ, N. A. (2009). “Politik Pazarlamada Pazar Yönlülük ve Otantik Li- derliğin Önemi” Ege Akademik Bakış / Ege Academic Review 9 (4): 1243- 1273.
• YAŞIN, C. (2006). “Siyasal Kampanya Yönetiminde Bütüncül Yaklaşım”, Selçuk Üni- versitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (15): 631-651.
• YENİDÜZEN GAZETESİ (31 Temmuz 2013). CTP-BG Seçim bütçesini açıkladı.
• http://www.yeniduzen.com/Haberler/siyaset/ctp-bg-secim-butcesini-acikladi/6120)