Russian Hard and Soft Power Intersection: Akkuyu NPP Personnel Training Programs as an Example of Educational Diplomacy

Year 2024, Issue: 13, 131 - 150, 23.12.2024

Büşra Selin Erdoğan , Burak Erdoğan

https://doi.org/10.54722/iletisimvediplomasi.1577240

Abstract

Education diplomacy refers to governments planning education in line with their foreign policy and implementing it through various practices. The concept, which is intertwined with soft power and public diplomacy, has an important share in the network society, where legitimacy has gained importance. In the scope of this study, the Akkuyu Nuclear Power Plant (NPP) Personnel Training Programs, which have been operated in Türkiye since 2011 by Russia, were examined by conducting a case study. Also, the concepts of soft power, public diplomacy and education diplomacy were explained to provide sufficient context. In order to understand the strategic importance of the scholarship program, Russia’s energy policy and its approach to public diplomacy were touched upon, and the scholarship program was examined using open-source information. As a country with substantial surplus of energy reserves, Russia has benefited from the globally increasing demand for energy in the process of rebuilding the prestige lost after the 1990s. Along with its occasional use of hard power in the energy field, Russia has taken calculated steps in softer domains, such as education diplomacy. As a result, Russia is benefiting from the Akkuyu NPP Personnel Training Programs to support its energy policy, which is an important element of its foreign policy. It is fair to state that, through the scholarship program, Russia is conducting an effective education diplomacy activity that is compatible with its own interests.

Keywords

Akkuyu nuclear, education diplomacy, energy, public diplomacy, student mobility

Rus Sert ve Yumuşak Gücünün Kesişimi: Bir Eğitim Diplomasisi Örneği Olarak Akkuyu NGS Personel Yetiştirme Programları

Abstract

Eğitim diplomasisi, hükûmetlerin dış politikaları doğrultusunda eğitimi planlamaları ve çeşitli uygulamalarla sürdürmelerini ifade etmektedir. Kavram, meşruiyetin önem kazandığı ağ toplumunda önemli bir yere sahip olup, doğrudan yumuşak güç ve kamu diplomasisi kavramlarıyla iç içedir. Bu çalışma kapsamında, Rusya’nın 2011 yılından itibaren Türkiye’de uygulamakta olduğu Akkuyu Nükleer Güç Santrali (NGS) Personel Yetiştirme Programları üzerine, eğitim diplomasisi perspektifinden uluslararası ilişkiler alanında sıklıkla başvurulan bir araştırma yöntemi olan ‘vaka analizi’ gerçekleştirilmiştir. Araştırma kapsamında, olayların ve olguların yeterli bir bağlam kazanması adına, konuyla ilgili olan yumuşak güç, kamu diplomasisi ve eğitim diplomasisi kavramları açıklanmıştır. Burs programının Rusya açısından stratejik öneminin anlaşılması adına Rusya’nın enerji politikasına ve kamu diplomasisi anlayışına da değinildikten sonra burs programı açık kaynaklardan erişilebilir bilgilerle incelenmiştir. Büyük ölçekte enerji rezerv fazlası olan Rusya, 1990’lı yıllardan sonra kaybettiği prestijini yeniden oluşturma sürecinde, küresel olarak artan enerji ihtiyacından faydalanmıştır. Rusya’nın kimi zaman enerjiyi bir sert güç unsuru olarak kullanımına ek olarak, eğitim diplomasisi gibi daha yumuşak bir alanda da stratejik adımlar attığı gözlemlenmektedir. Analiz sonucunda Rusya’nın, Akkuyu NGS Personel Yetiştirme Programlarını, dış politikasının önemli bir unsuru olan enerji politikasını destekleyecek şekilde kullandığı sonucuna ulaşılmıştır. Rusya’nın, titiz adımlarla yürüttüğü burs programı ile stratejik açıdan kendi çıkarlarıyla uyumlu ve etkili bir eğitim diplomasisi faaliyeti yürüttüğünü belirtmek mümkündür.

Keywords

Akkuyu nükleer, eğitim diplomasisi, enerji, kamu diplomasisi, öğrenci hareketliliği

References

• AA. (2018). Akkuyu NGS’nin ilk Türk mühendisleri mezun oldu. Retrieved from https://www.aa.com.tr/ tr/turkiye/akkuyu-ngsnin-ilk-turk-muhendisleri-mezun-oldu/1087933 Erişim T.29.10.2024.
• Abuza, Z. (1996). The politics of educational diplomacy in Vietnam: Educational exchanges under Doi Moi. Asian Survey, 36(6), 618-631.
• Akar, E.& Gürkaynak, M. (2022). Ülke markalama bağlamında Türkiye’nin eğitim diplomasisine yönelik bir değerlendirme. İletişim ve Diplomasi, 7, 137-164.
• Akkuyu. (2024). Türkiye’de Akkuyu NGS personelinin yetiştirilmesi için öğrenci alımı ilanı yayımlandı. Retrieved from https://akkuyu.com/tr/news/t-rki-ye-de-akkuyu-ngs-personeli-ni-n-yetiti-ri-lmesi-i-i-n-renci-alimi-i-lani-yayimlandi Erişim T.29.10.2024.
• Akkuyu. (n.d.a). Akkuyu Nükleer. Retrieved from https://akkuyu.com/tr Erişim T. 29.10.2024.
• Akkuyu. (n.d.b). Rusya’da eğitim. Retrieved from https://akkuyu.com/tr/career/education Erişim T. 02.12.2024 Akkuyu Nükleer. (2023).
• Akkuyu NGS projesi kapsamında çift diplomalı yüksek lisans programı başlatılıyor!. Retrieved from https://www.instagram.com/p/CtlpcjlAsvq/?igsh=MWR6NjY0bnJtOHNjMQ%3D%3D&img_index=1 Erişim T. 29.10.2024
• Bean, H. (2015). Strategic communication and the marketization of educational exchange. All Azimuth: A Journal of Foreign Policy and Peace, 4(2), 31-44.
• Berkes, N. (2012). Türkiye’de çağdaşlaşma (A. Kuyaş, Haz.). 18.baskı, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. Braun, S. L. (2020). Public relations as public diplomacy: The Royal Bank of Canada’s monthly letter 1943-2003. New York: Routledge.
• Budak, M. M.& Terzi, H. M. (2021). Scholarship programs as public diplomacy tool and implementations in Turkic Council Countries. Bilig 96 (TBMM’NİN 100. YILI ÖZEL SAYISI), 229-253.
• Chepurina, M. (2014). Higher education co-operation in the toolkit of Russia’s public diplomacy. Rivista Di Studi Politici Internazionali, 81 (1 (321)), 59–72.
• Cherkaoui, T. & Mohydin, R. (2020). Murder in the consulate: The Kashoggi affair and the Turkish-Saudi war of narratives. İstanbul: TRT World Research Centre. Fominykh, A. (2020). Russian public diplomacy through higher education. İçinde: A.A. Velikaya & G. Simons (Ed.), Russia’s public diplomacy: Evolution and practice (ss. 119-132). Cham: Palgrave Macmillan.
• Gadjeva, N. (2022). Japanese public diplomacy in European countries: The Japan Foundation in Bulgaria and France. New York: Routledge.
• Georgeon, F. (2006). Osmanlı-Türk modernleşmesi 1900-1930 (A. Berktay, Çev). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Gün, A. F. (2023). Türk dış politikasında kültürel diplomasi pratiği: Yunus Emre Enstitülerinin kamu diplomasisine yönelik faaliyetleri. İletişim ve Diplomasi, 11, 157-177.
• Günek, A. (2023). Kamu diplomasisinde küresel iş birliğinin imkân ve sınırları: Küresel kamu diplomasisi ağının analizi. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 63, 210-227.
• Gürgür, H. (2018). Qualitative research methods. İçinde: A. Ersoy (Ed.), Research methods (ss. 95-119). Eskişehir: Anadolu University Press.
• Heale, R., & Twycross, A. (2018). What is a case study?. Evidence-based nursing, 21(1), 7-8. Heywood, A. (2015). Key concepts in politics and international relations. 2. Baskı, Londra: Palgrave.
• Hill, F. (2006). Moscow discovers soft power. Current History, 105(693), 341-347.
• Hook, S.W. & Spanier, J.W. (2009). American foreign policy since World War II. 18. baskı, Vaşington: CQ Press.
• Kalın, İ. (2011). Soft power and public diplomacy in Turkey. Perceptions: Journal of International Affairs, 16(3), 5-23.
• Kaya, M. (2019). Eğitim diplomasisi: Kavramsal bir çerçeve. Türkiye Eğitim Dergisi, 4(1), 1-12.
• Kılınç, M.C. & Ercan, M. (2020) Yumuşak güç unsuru olarak Filistin’in kamu diplomasisi faaliyetleri. Filistin Araştırmaları Dergisi, 7, 49-81.
• Kıran, Y. S.& Açıkalın, Ş. N., (2021). New tools of soft power: Turkey’s education and science diplomacy. Hacettepe Eğitim Dergisi,36 (4), 977-985.
• Kodaz, Ö.& Açıkalın, Ş. N. (2024). Yeni bir kamu diplomasisi uygulama alanı olarak gastrodiplomasi. Akademik Hassasiyetler, 11(25), 268-293.
• Laruelle, M. (2015). The Russian World. Russia’s soft power and geopolitical imagination. Vaşington: Center For Global Interest.
• Leedy, P.D. & Ormrod, J.E. (2015). Practical research: Planning and design. 11. baskı, Londra: Pearson.
• Maigret, E. (2019). Medya ve iletişim sosyolojisi (H. Yücel, Çev.). 6. baskı, İstanbul: İletişim Yayınları.
• Mäkinen, S. (2016) In search of the status of an educational great power? Analysis of Russia’s educational diplomacy discourse, problems of post-Communism, 63 (3), 183-196.
• Merriam, S.B. (2018). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber (S. Turan, Çev. Ed.). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Newman, N. & Fletcher, R. & Robertson, C.T. & Arguedas, A.R. & Nielsen, R.K. (2024). Reuters Institute digital news report. Oxford: Reuters Institute for the Study of Journalism.
• Nye, J. S. (2008). Public diplomacy and soft power. The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 616(1), 94-109.
• Nye, J. S. (2020). Yumuşak güç (R. İnal Aydın, Çev.). 3. baskı, Ankara: BB101 Yayınları.
• Nye, J. S. (2023). Soft power and great-power competition: Shifting sands in the balance of power between the United States and China. Singapur: Springer.
• Özdora Akşak, E. (2020). Discursive construction of Syrian refugees in shaping international public opinion: Turkey’s public diplomacy efforts. Discourse & Communication, 14(3), 294-313.
• Özel, M. (2021). Eğitim diplomasisi bağlamında uluslararası değişim programları: Erasmus+ programı örneği. Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 11(3), 943-966.
• Parim, A., & Çetin, C. (2021). Bir kamu diplomasisi aracı olarak TRT Avaz ve milliyetçilik. İletişim ve Diplomasi, 5, 25-55.
• Prélot, M. (1972). Politika bilimi (N. Önol, Çev.). İstanbul: Varlık Yayınları. Rosatom, (2019). Rosatom: Bringing better education to Africa. Retrieved From https://rosatomnewsletter.com/2019/12/02/rosatom-bringing-better-education-to-africa/ Erişim T. 01.12.2024.
• Rusya Dışişleri Bakanlığı Resmî Sitesi, (2023). Statement by the Head of the Delegation of the Russian Federation at the First Session of the Preparatory Committee for the 11th Review Conference of the Parties to the Treaty on the Non-Proliferation of Nuclear Weapons. Retrieved From https://mid.ru/en/foreign_policy/news/1899782/ Erişim T. 02.12.2024.
• Saraç, B. & Erdoğan, B. Z. (2023). Üniversite sıralamaları ne söyle(mez)r? Buz dağının görünen ve görünmeyen yüzü. Yükseköğretim Dergisi, 13(2), 257-271.
• Saraçlı, M. (2017). Güç unsurları çerçevesinde bir algı yönetimi unsuru olarak (yeni) kamu diplomasisi ve Türkiye. İçinde: B. Karabulut (ed.), Algı Yönetimi. (ss. 273-308). 2. baskı İstanbul: Alfa Basım Yayım.
• Saray, M. (2010). Türkiye ve yakın komşuları. 2. baskı, Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi Yayınları.
• Sergunin, A.,& Karabeshkin, L. (2015). Understanding Russia’s soft power strategy. Politics, 35(3-4), 347-363.
• Sertel, Z. (2001). Hatırladıklarım. 5. baskı. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Simons, G. (2014). Russian public diplomacy in the 21st century: Structure, means and message. Public Relations Review, 40(3), 440-449.
• Sönmezoğlu, F., Arıboğan, D. Ü., Ayman, S. G. & Dedeoğlu, B. (2017). Uluslararası ilişkiler sözlüğü. 5. baskı, İstanbul: Der Yayınları.
• Stukalova, I., Shishkin, A. & Stukalova, A. (2015). Internationalization of higher education: a case of Russian universities. Economics&Sociology, 8(1), 275.
• T.C. Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı. (2022). Kamu diplomasisi nedir?. Ankara: T.C. Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı Yayınları.
• Temir, A. (1987). Yusuf Akçura. Ankara: T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları. Tokgöz, O. (2000). Türkiye’de iletişim araştırması: Nereden nereye. Kültür ve İletişim, 3(2), 11-30.
• Ünal, Y. (2008). Ahmet Ferit Tek’in hayatı ve siyasi faaliyetleri (7 MART 1878 – 25 KASIM 1971). Tarih Okulu Dergisi, 1, 19-47.
• Waithaka, J. W. & Maluki, P. (2016). International education exchanges as a public diplomacy instrument. International Journal of Science Arts and Commerce, 1(3), 1-8.
• Wang, X. (2020). Winning American hearts and minds: China’s image building efforts in the 21st century. Singapur: Springer.
• Yağmurlu, A. (2019a). Dijital diplomasi: Kamu diplomasisi çerçevesinden Avrupa Birliği üye ülkeleri ve Türkiye Dışişleri Bakanlıkları internet uygulamaları. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 7(2), 1267-1295.
• Yağmurlu, A. (2019b). Kamu diplomasisi bakışından spor diplomasisi. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 18(4), 1367-1380.
• Yağmurlu, A. (2021). Kamu diplomasisi aracı olarak arkeoloji: Zeugma örneği. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 76(3), 631-649.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2021). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. 12. baskı Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, S. (2017). Uluslararası güvenlik: Teori, pratik ve gelecek. İstanbul: Kaynak Yayınları.
• Yiğit Gülseven, A. (2019). Geçmişten günümüze Russkiy Mir (Rus Dünyası): Bir kimlik projesinden uluslararası politikaya. Avrasya Etüdleri, 56(2), 33-52.