The Arap Spring which is rendered as the landmark event of the year 2010 spread its impact on Libya in the immediate aftermath of its emergence. After having led their lives under the government of Colonel Muammar Gaddafi for 42 years, the Libyan people rose in rebellion and in return, Regime forces resorted to use of force to quell the rebellion. International Community felt convinced that especially the occurences in Benghazi had led to humanitarian crisis on a large scale and thereupon took action. To this end, International Community decided to impose sanctions on Libya pursuant to resolution no.1973 of the United Nations Security Council UNSC and emphasised on Libya’s utmost responsibility to protect its own population. The report on Responsibility to Protect submitted to UN in 2001 under the leadership of Canada firmly underlines that the states failing in protecting their own populations might be exposed to intervention of international community if UNSC adopts a resolution thereon. The aforementioned report prescribes that international community is responsible to prevent, react and rebuild pursuant to its responsibility to protect arising out of international law. In this context, the responsibility to rebuild stands for restoring resilience of a state that is intervened. Nevertheless, this fundamentally constitutes the most neglected sort of responsibility. Driven by the case of Libya where the doctrine of Responsibility to Protect was applied, this study aims at analysing Libyan intervention from the view of international law and additionally indicating accomplishment of rebuilding practices. In this respect, first of all, the meaning and scope of the doctrine of responsibility to protect will be examined in the light of international law, and thereafter how this doctrine was implemented in the case of Libya will be elaborately explained. In the following sections, we will hold a discussion upon to what extent the responsibility to rebuild was realized aftermath of intervention in Libya which ended up in security crisis and economic collapse
Libya international law responsibiliy to protect Jus Post Bellum responsibility to rebuild UN NATO
2010 yılının en önemli olayı olan Arap Baharı süreci kısa bir süre sonra Libya’yı da etkisi altına almıştır. 42 yıl boyunca Albay Muammer Kaddafi’nin yönetimi altında yaşayan Libya halkı da ayaklanmış ancak Rejim güçleri isyanı bastırmak için kuvvet kullanmıştır. Özellikle Bingazi’de yaşanan olayların insani krize yol açtığını düşünen uluslararası toplum harekete geçmiş ve 1973 sayılı Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi BMGK kararı ile Libya hakkında yaptırım kararı almış ve Libya’nın kendi halkını koruma sorumluluğuna vurgu yapmıştır. 2001 yılında Kanada öncülüğünde BM’ye sunulan Koruma Sorumluluğu Responsibility to Protect raporunda devletlerin kendi halkını korumakta başarısızlığa düştüğü durumlarda BMGK kararı ile uluslararası toplumun müdahale edebileceğinin altı çizilmektedir. Rapora göre uluslararası toplum, uluslararası hukuktan kaynaklanan koruma yükümlülüğü kapsamında önleme prevent , karşılık verme react ve yeniden inşa rebuild ile sorumludur. Bu anlamda yeniden inşa sorumluluğu müdahale edilen devletin tekrar yapılandırılması anlamına gelmekte ve temel itibariyle en çok ihmal edilen sorumluluk türünü teşkil etmektedir. Bu çalışma Koruma Sorumluluğu Doktrini’nin uygulandığı bir örnek olan Libya özelinde müdahalenin uluslararası hukuk boyutunu ele almayı ve yeniden inşa uygulamalarının başarısını ortaya koymayı amaçlamaktadır. Bu anlamda çalışmada öncelikle uluslararası hukukta koruma sorumluluğu doktrininin anlam ve kapsamı incelenecek daha sonrasında ise doktrinin Libya özelinde nasıl uygulandığı izah edilecektir. Sonraki bölümde ise müdahale sonrası güvenlik krizi ve ekonomik çöküntü ile karşı karşıya kalan Libya’da yeniden inşa sorumluluğunun ne kadar yerine getirildiği tartışılacaktır.
Libya uluslararası hukuk koruma sorumluluğu Jus Post Bellum yeniden inşa sorumluluğu BM NATO
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | April 1, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 6 Issue: 1 |